کوچ سرفینگ

کوچ سرفینگ یکی از انواع اقامت که البته از نوع رایگان می باشد و مناسب برای سفرهای جهانگردی اقتصادی است و باعث می شود در هزینه های سفر بسیار صرفه جویی شود می باشد .یکی از جاذبه‌های سفر کردن ارتباط مستقیم و بدون واسطه داشتن با مردمان بومی همان منطقه سفر می باشد .البته که میزان این ارتباط بستگی به خود مسافر دارد ،بعضی از افراد دیدن جاذبه های تاریخی و طبیعی برایشان اهمیت دارد ولی عده ای دیگر ارتباط با مردم بومی آن منطقه برایشان مهم است .

در دنیا پروژه‌های زیادی برای ایجاد ارتباط بین مسافر و جامعه بومی مقصد تعریف و اجرا شده که بعضی از آنها پرهزینه هستند و بعضی هم رایگان می باشند .در میان همه پروژه ها کوچ سرفینگ (CouchSurfing) تا به امروز از همه موفق‌تر بوده است زیرا توانسته اقامتی رایگان و ارتباطی دلنشین را با میزبان ترکیب کند .در کشور عزیزمان ایران که مردمی مهمان نواز دارد،برای خیلی ها این اتفاق افتاده که موقع سفر داخلی مشکلی پیش اومده و ناخواسته مجبور شدند در یک شهر یا روستا که مقصد نهایی شخص نبوده اقامت کنند و مردم ان شهر یا روستا چقدر کمک کردند و حتی در خانه شان اسکان داده اند .

اساس و مبنای پروژه کوچ سرفینگ بر همین علاقه مردم به مهمان‌نوازی گذاشته شده است . شاید باورش سخت باشد که همه جای دنیا همچین آدم‌هایی پیدا بشوند که اینقدر علاقه به مهمان‌نوازی داشته باشند. خوشبختانه همه جای این دنیای صنعتی هم میشود اینجور آدم‌ها را پیدا کرد.

کوچ سرفینگ چیست ؟

کوچ سرفینگ یا همان کاناپه گردی یعنی اگر شما فقط یک عدد کاناپه برای پیشنهاد دادن به یک توریست دارید می توانید اقدام کنید .هدفی که این پروژه دارد این است که ابزاری برای تبادل فرهنگی می باشد و محل اقامت رایگان در درجه بعدی قرار داردمانند اکثر شبکه‌های اجتماعی عضویت در کوچ سرفینگ خیلی ساده و راحت می باشد . شما میتوانید انتخاب کنید میزبان باشید، مهمان و یا هر دو. هرچقدر پروفایلتون رو کامل‌تر کنید شانس خود را برای دریافت جواب مثبت از میزبان و یا انتخاب شدن بعنوان میزبان افزایش می‌دهید. این مطلب بویژه وقتی توی شهرهای بزرگ و توریستی قصد پیدا کردن میزبان را دارید خیلی اهمیت پیدا می‌کند.

امنیت کوچ سرفینگ

زمانیکه مسافر از هتل استفاده می‌کند تقریبا مطمئن است که مسوولین شهر نظارتی بر روی مجموعه هتل دارند و اگر اتفاقی بیفتد کسی پاسخگو می باشد .ولی کوچ سرفینگ فرض بر این قرار گرفته همه افرادی که در پروژه عضو می شوند افراد قابل اعتمادی هستند مگر اینکه خلافش ثابت شود . البته یک سری پارامتر هم برای سنجش میزان این اعتماد وجود دارد. همه اعضا یک قسمت references یا توصیه‌نامه در پروفایلشون دارند. اگرفردی قبلا میزبان یا مهمان شده باشد می تواند یک توصیه نام بنویسد هر چی تعداد توصیه نامه های یک شخص بیشتر باشد قابل اعتماد تر است .یک روش دیگر برای بالا بردن ایمنی تایید هویت و آدرس افراد توسط خود سایت کوچ سرفینگ می باشد .

مورد دیگری که خود سایت هم به آن اشاره داشته احساس درونی شخص است .وقتی داخل خانه شخصی رفتید و احساس نا امنی کردید و یا با شخصی ملاقات داشتید و از بودن توی اون مکان حس ناخوشایندی بهتون دست داد، بدون تردید به حس دورونیتون اطمینان داشته باشید و اون مکان رو ترک کنید.

برای بعضی از کشورها به احتیاط بیشتری نیاز هست. یک دختر فرانسوی که بیش از نصف کشورهای دنیا را با کوله‌پشتی و اکثرا کوچ‌سرفینگ رفته بود می‌گفت در کشور … وقتی یک دختر و پسر داخل یک خانه تنها هستند پیش‌فرض پسر اینه که اون دختر اجازه همه کاری را بهش داده! خوب مسلمه که استفاده از کوچ سرفینگ توی این کشورها باید با احتیاط خیلی بیشتری انجام بشه و بهتره از یک خانواده برای اقامت تقاضا کرد.

پیدا کردن میزبان در کوچ سرفینگ

برای پیدا کردن میزبان مناسب بعد از وارد شدن به حساب کاربری در سایت کوچ سرفینگ، اسم شهر مقصد را جستجو می‌کنید و می‌توانید افرادی که در شهر آماده میزبانی یا هاست شدن هستند را ببینید. معمولا این تعداد بسیار زیاده (مثلا شهر رم ایتالیا بیش از ۳۰ هزار عضو دارد) و بهتراست از فیلترهای سایت برای محدود کردن جستجو استفاده کنید. بهترین فیلتر هم آخرین زمان ورود به سایت هست. قبل از اینکه به کسی درخواستی بفرستید بهتره وقت بزارید و پروفایلش رو بخوانید. قسمت مشخصات خانه میزبان را حتما با دقت بخوانید. این که میزبان شما چه محلی در اختیار شما خواهد گذاشت میتونه از یک اتاق لوکس و مستقل با حریم خصوصی صد درصد باشه تا یک تشک وسط سالن پذیرایی.
به طور کلی این پروژه همه چیز بر اساس سادگی گذاشته شده و میزبانی هم با اون چیزی که توی ذهن ما از مهمان‌نوازی هست فرق دارد. میزبان شما هیچ تعهدی نداره که برای شما غذا تهیه کند، حوله در اختیارتان قرار بده و یا از کار و زندگیش بزنه و با شما بیاد شهرگردی. اینکه میزبانتان چطور از شما پذیرایی خواهد کرد را میتونید با خواندن کامل پروفایلش و کامنتهای دیگران در مورد فرد بخصوص متوجه بشوید. باز هم اگر ابهامی داشتید بهتره توی پیام‌هایی که رد و بدل می‌کنید سوال خودتون رو بپرسید.

بطور متوسط ۲۰ الی ۳۰ درصد افرادی که بهشون پیام می‌فرستید و ازشون درخواست میزبانی می‌کنید هیچوقت جواب نمیدن. درصد بیشتری هم قطعا جواب منفی خواهند داد. بنابراین اگر قصد پیدا کردن میزبان را دارید باید تعداد زیادی درخواست ارسال کنید. این تعداد میتونه بین ۱۰ تا ۳۰ درخواست باشه و بعد از چند روز با توجه به بازخوردی که می‌گیرید تصمیم بگیرید بازهم درخواست ارسال کنید یا نه. اگر بیش از یک جواب مثبت گرفتید حتما یک میزبان که شرایطش برای شما مناسبتره را انتخاب کنید و بقیه را محترمانه کنسل کنید. اگر کسی منتظر شما باشه و به منزلش نرفتید نه تنها یک خاطره بد از ایرانی‌ها توی ذهن اون میزبان ثبت کردید، بلکه شانس خودتون برای دریافت یک توصیه‌نامه منفی رو بشدت افزایش دادید.

نحوه نوشتن درخواست بسیار مهم است . یک عضو کوچ سرفینگ توی پاریس یا لندن به احتمال زیاد روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ درخواست از توریست‌هایی که قصد رفتن به اونجا را دارند دریافت میکند. مسلما یک نفر نمیتونه همه این درخواست‌ها رو بخونه و بهشون حتی یک جواب دو خطی بده. بنابراین سعی کنید با یک درخواست خوب و سطحی از زبان انگلیسی که قابل قبول باشه شانس خودتون رو برای گرفتن جواب افزایش بدین. یک درخواست معمولا با توضیحات مختصر در مورد خودتون شروع میشه، با ذکر دلیلتون برای انتخاب اون شهر بعنوان مقصد سفر ادامه پیدا میکنه و از همه مهمتر با ذکر دلیلتون برای انتخاب اون شخص بعنوان میزبان به پایان میرسه. برای مورد آخر سعی کنید توی پروفایل میزبانتون موردهایی رو پیدا کنید که هر دو بهش علاقه‌مند هستید، بعنوان مثال ورزش تنیس، نوع خاصی از موسیقی و … .

آشنایی کلی با فرهنگ کشور میزبان میتونه به لذت‌بخش تر شدن سفرتون کمک زیادی بکنه. مواردی مثل نحوه احوال‌پرسی، آداب غذا خوردن، زمان خواب، حیوانات خانگی را هم میشه از توی اینترنت پیدا کرد و یا بطور مستقیم از میزبان پرسید. مورد حیوان خانگی برای خود من اهمیت زیادی داره و اگر چندین جواب مثبت بگیرم سعی میکنم میزبانی را انتخاب کنم که سگ و گربه داخل منزل نگهداری نکنه. البته مشکلی با این دو تا حیوان ندارم و واسه بازی کردن خیلی دستشون دارم ولی خانه‌هایی که حیوان خانگی دارند معمولا تمیز نیستند.

یکی از مواردی که حتما از میزبان باید بپرسید فاصله خانه تا مرکز شهر می باشد و اینکه با استفاده از حمل و نقل عمومی میشود این مسیر را رفت یا نه. شما برای صرفه‌جویی در هزینه‌هاتون از سیستم کوچ سرفینگ استفاده می‌کنید ولی اگر فاصله تا مرکز شهر زیاد باشه این امکان وجود داره که هزینه حمل و نقل و زمانی که توی راه هستید ارزشش را نداشته باشه و رزرو یک هتل در مرکز شهر مقرون به صرفه‌تر باشد.

با توجه به صحبت‌های قبلی مشخص است که برای پیدا کردن یک میزبان مناسب باید وقت بگذاریم و جستجوی خوبی انجام بدیم. بنابراین شاید واژه اقامت ارزان مناسبتر از اقامت رایگان باشه. توی دنیای امروز وقت و زمان هم هزینه ی کمی نیست ولی خوبیش به اینه که اینکار را قبل از سفر میتونیم انجام بدیم. بهترین زمان واسه درخواست مهمان شدن یک ماه تا یک هفته قبل از سفره. اگر ۳ ماه قبل از سفر درخواست بفرستین احتمال اینکه پاسخ منفی بگیرید خیلی زیاده چون معمولا کسی برای مهمان دعوت کردن به خونه ش اینقدر زود برنامه‌ریزی نمی کنه. پروژه کوچ سرفینگ تقاضای پول برای میزبانی را ممنوع کرده ولی توصیه شخصی من اینه که دست خالی به خانه کسی نرید که قراره شب را اونجا بگذرونید و از قبل هیچ دوستی ای باهاش ندارید. یک صنایع دستی کوچک، یک بسته شیرینی سنتی ایرانی و یا حتی پختن یک وعده غذای ایرانی برای میزبانتون میتونه یک هدیه بسیار مناسب باشه و خاطره خوبی از شما و ایران توی ذهن میزبان شما بگذاره.

نکته آخر برای پیدا کردن میزبان استفاده کردن از یک گزینه خیلی ساده و راحت است . اگر فرصت جستجو برای میزبان رو ندارید خود سایت به شما این امکان را داده که توی صفحه شهر مقصدتون زمان سفرتون رو به همراه یک توضیح مختصر از خودتون اعلام کنید. کلیه اعضای کوچ سرفینگ توی اون شهر میتونن این درخواست عمومی شما را ببیند و اگه تمایال داشتند شما رو به منزلشون دعوت کنند. البته شانس پیدا کردن میزبان در این شرایط خیلی زیاد نیست. تنها زمانی که خوش‌شانس بودم و از این روش تونستم میزبان پیدا کنم شهر وین پایتخت اتریش بود. باورش سخت بود تنها در عرض ۱۰ ساعت از گذاشتن درخواست عمومی، ۳ نفر پیام فرستادن که میتونم برم خونشون!

میزبان شدن در کوچ سرفینگ

با میزبانی فردی از یک فرهنگ و کشور متفاوت میشود بدون صرف هزینه زیاد بخشی از لذت سفر کردن را به خانه خودمون بیاوریم. این انگیزه اصلی بسیاری از هزران نفری هست که سراسر دنیا توی این پروژه عضو شدند و از انجام این کار لذت می‌برند. شاید به نظر کار ساده‌ای بیاد اما باید به همان اندازه مهمان شدن و حتی شاید بیشتر وسواس بخرج داد و از قبول هر فردی به خونمون خودداری کنیم.
خواندن توصیه‌نامه‌های دیگران در مورد مهان و همچنین تایید شدن (Verified) شدن توسط خود سایت کوچ سرفینگ میتونه کمک زیادی به تصمیم‌گیری برای رد یا قبول درخواست بکنه. با توجه به اینکه تفاوت فرهنگی ما با کشورهای غربی (که معمولا درصد بسیار بالایی از توریست‌ها را تشکیل می‌دهند) زیاده، بهتره قبل از پذیرفتن مهمان شرایط منزل را کامل براشون توضیح بدهیم که مشکلی پیش نیاد. با درنظر گرفتن اینکه اکثر خانواده‌های ایرانی چند نفره هستند و مجردی زندگی کردن هنوز خیلی رایج نشده من فکر می‌کنم بهترین گزینه برای انتخاب مهمان مسافرهایی هستند که بصورت خانوادگی سفر می‌کنند. یادتون باشه میزبانی و مهمان‌نوازی در کوچ سرفینگ با چیزی که توی فرهنگ ما تعریف شده قدری متفاوت است . هیچ لزومی نداره از صبح تا شب برای همراهی و گشت و گذار با مهمانمون وقت بگذاریم و واسه هر وعده غذایی چندین مدل غذا بپزیم. حتی تعارف بیش از اندازه و یا اصرار برای خوردن انواع غذاها میتونه یه جور آزار و اذیت تلقی بشود.

قانونی قدیمی که فکر کنم مال قبل از انقلاب باشد و هنوز تغییر نکرده این است که آوردن هرگونه اتباع خارجی به منزل تنها در صورتی مجاز است که از مراجع ذیصلاح مجوز لازم کسب شده باشد. اینکه این مجوز را چطوری و از کجا باید گرفت اطلاعی ندارم اما قابل حدس است که کاغذ بازی زیادی باید داشته باشد. سایت کوچ سرفینگ مدت کوتاهی داخل ایران فیلتر بود ولی الان نیست و این میتونه نشانه‌ای باشه که احتمالا سخت‌گیری روی این قانون هم زیاد نباشد. ولی بهرحال شاید بهتر باشه حداقل از کشورهایی که دولت‌هاشون رابطه زیاد خوبی با ما ندارند مهمان قبول نکنیم.

کوچ سرفینگ بعنوان راهنمای محلی

علاوه بر میزبان شدن یا مهمان بودن گزینه سومی هم برای استفاده کردن از این پروژه وجود دارد. احتمالا تعدادی از کسانی که شما درخواست اقامت براشون ارسال می‌کنید بعد از پاسخ منفی اعلام می‌کنند که علاقه‌مند هستند برای نوشیدن قهوه و قدم زدن شما را ملاقات کنند. این فرصت خوبیه که علاوه بر پیدا کردن دوست جدید بتونیم شهر مقصدمون را از نگاه یک فرد محلی ساکن همون شهر ببینیم. نوشیدن قهوه توی یک کافه دنج، دیدن کوچه پس کوچه‌های محله‌های مختلف یک شهر، رفتن به یک دانشگاه و حتی خوابگاه دانشجویی و دیدن شور و هیجان دانشجوها و خیلی چیزهای دیگه رو من بعید میدونم حتی با هزینه کردن و داشتن یک راهنمای تمام وقت هم بشه تجربه کرد. شاید شما میزبانی داشته باشید که خیلی وقت آزاد برای بیرون آمدن با شما نداشته باشه و یا اینکه اصلا تمایل داشته باشید توی هتل اقامت کنید، ولی میتونید از این گزینه استفاده کنید و با ارسال پیام به عضوهای ساکن یک شهر درخواست کنید قسمتی از وقتشون را برای ملاقات با شما و نشون دادن شهرشون اختصاص بدهند. اگر خیلی به زبان انگلیسی خودتون اطمینان ندارید و دوست دارید قدری اعتماد به نفستون در حرف زدن با یک خارجی را افزایش بدین ، این مورد گزینه بسیار خوبی هست.

در ضمن بسته به کشوری که می خواهید به آنجا سفر کنید، قوانین عموم و عادات مردم بسیار متفاوت بوده و ممکن است که به دردسر بخورید. قبل از سفر حتما راجع به فرهنگ و عادات روزمره و اعتقادات مردمی که می خواهید مهمان آن ها شوید، بخوانید. شاید حرکتی از جانب میزبان برای شما غیرمعمول و بی ادبانه تلقی شود در صورتی که برای فرهنگ میزبان یک رفتار معمولی و عادی باشد. با در نظر گرفتن تمام نکات بالا، سفری عالی و لذت بخش را برای شما آرزو می کنیم.