به گزارش ایسنا، چهارمحال و بختیاری در گذشته حدود ۱۱ درصد آب کشور را تأمین میکرد و سرچشمه رودخانههای بزرگ کارون و زایندهرود است اما طی سنوات گذشته با خشکسالی مواجه شده است.
به گزارش ایسنا، اکنون چهارمحال و بختیاری دارای روستاها و شهرهایی است که با مشکل تأمین آب مواجه هستند و آبرسانی به بسیاری از آنها در گرو تأمین اعتبار و اجرای پروژههای انتقال آب همانند خط انتقال آب «بن – بروجن» است تا نفسی نه اینکه تازه بلکه ادامه حیات این سرزمین پرآب، را رقم بزند.
سیدطاهر نوربخش، دبیر اجرایی خانه کشاورز چهارمحال و بختیاری در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه به چند دلیل فنی و کارشناسی پروژه بن- بروجن نیاز به ارزیابی زیستمحیطی ندارد، اظهار کرد: در پروژه انتقال آب بن- بروجن آب از حوضه آبخیز مبدا برای مردم همان منطقه و ذینفعان با لوله منتقل میشود، همچنین در این پروژه آب صرفا برای شرب انتقال داده میشود و از ابتدای محل آبگیری تا مصرف قابل کنترل است.
وی با بیان اینکه پروژه انتقال آب بن- بروجن مخاطرات زیستمحیطی بسیار کم و ناچیز دارد، خاطرنشان کرد: در این پروژه، بازچرخانی آب از حوزه زایندهرود به کارون و سپس زایندهرود رخ میدهد و باتوجه به کوتاه بودن مسیر خسارت زیستمحیطی ناچیزی داشته و سپس این آب به حوضه آبخیز بازمیگردد و به دلیل روش انتقال متفاوت، آبی از حوضه آبخیز خارج نمیشود، بنابراین نیازی به ارزیابی زیستمحیطی ندارد.
نوربخش در ادامه با اشاره به پروژه انتقال آب بهشتآباد با بیان اینکه انتقال آب از طریق تونل مغایر با قوانین کنوانسیونهای ملی و جهانی است، تأکید کرد: انتقال آب در پروژه بهشتآباد، محیطزیست مبدآ و مقصد را به شدت با مخاطره مواجه میکند و باعث نابودی حوضه آبخیز و آبریز میشود.
وی ادامه داد: بحث ریزگردها یکی از مهمترین آسیبهایی است که اجرای پروژه بهشتآباد میتواند به محیطزیست حوضه آبخیز مبدا و مقصد وارد کند.
نوربخش در پایان با اشاره به اینکه میزان ۲ میلیارد مترمکعبی که برای انتقال از طریق تونل بهشتآباد در نظر گرفتهاند باتوجه به خشکسالیهای پی در پی وجود خارجی ندارد، عنوان کرد: میزان آب موجود در حوضه بهشتآباد حدود ۷۵۰ میلیون مترمکعب است که تنها جوابگوی نیاز آبی ساکنان منطقه و حقآبه زیستمحیطی است.
اکنون چهارمحال و بختیاری نیازمند مدیریت صحیح و جهادی در حفظ منابع آبهای سطحی و زیرزمینی است تا این مایه حیات که این روزها و حتی به تعبیر برخی، طلای سالهای آینده در دنیا محسوب میشود، برای آیندگان حفظ شود.
انتهای پیام