چند نکته برای ارتباط و تعامل بهتر با بچه‌ها به ویژه نوجوانان

در زمانی که مطالبی را به فرزندتان ارائه می کنید مراقب لحن کلام و احساساتی که منتقل می کنید باشید؛ طعنه، سرزنش، عیب جویی، تحقیر، مقایسه با دیگران و مقایسه با خود را کنار بگذارید و دوستانه و مهرآمیز رفتار کنید.

از گفتن جملاتی مثل؛ "وقتی من هم سن تو بودم اینگونه بودم، این ها را نداشتیم و شما دارید. شما بچه های قدر ناشناسی هستید و..." بپرهیزید. زخم زبان، روح و روان بچه ها را آزار می دهد.

مباحث درسی را با نوجوانانتان به بحث و گفتگو و بحث سازنده تبدیل کنید، به جای صحبت یک طرفه، مباحثه کنید.

لازم است به گونه ای رفتار کنیم که فرزندانمان باور کنند ما آن ها را به خاطر خودشان دوست داریم نه نمره های درسی شان. بچه ها را فرایند محور پرورش دهید نه نتیجه محور، زیرا بچه ها باید از فرایند درس لذت ببرند و شاد باشند. نتیجه ممکن است که مطابق میل ما باشد یا نباشد.

شما چه فرزندی می خواهید؟!! فرزندی با اعتماد به نفس بالا و شخصیتی قوی و روحیه شاد و بانشاط ولی نمراتی نه چندان خوب و حتی پایین، یا فرزندانی روان رنجور، با اعتماد به نفس کاذب، و شخصیت تک بعدی که لذت و شادی را نمی شناسد، خوشحالی را تجربه نکرده ولی نمرات درخشانی دارد و در تحصیل موفق است؟!!

ما باید تلاش کنیم فرزندانی خوشحال و خوشبخت پرورش دهیم و نه فقط موفق. خوشبختی شرط لازم و کافی است، انسان های خوشبخت موفق هم خواهند شد ولی انسان های موفق لزوما خوشبخت و خوشحال نیستند.

انتهای پیام