نامه‌ای از قم به دهباشی| برادرِ حاتم‌طایی نباش!

به گزارش جام نیوز، روز گذشته «حسین دهباشی» تاریخ‌نگار و مستندساز، طی پیامی توئیتری بدون ارائه هیچ سند و مدرکی مدعی شد مخالفت و نفوذ صنف روحانیت موجب شده است که علی‌رغم مصلحت، شهر "قم" قرنطینه نشود و بیماری (کرونا) به 22 استان کشور سرایت کند!

این پیام بازخوردهای بسیاری به همراه داشت و فعالان شبکه های اجتماعی اعم از نخبگان و کاربران عادی، به آن واکنش منفی نشان دادند.

حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدمهدی معماریان» مؤلف، تاریخ‌پژوه، خطیب و مدرّس کلام، در واکنش به این ادعا نامه‌ای سرگشاده خطاب به دهباشی منتشر کرده است که متن کامل آن به شرح زیر از منظر خوانندگان محترم می‌گذرد:

«« جناب آقای دهباشی سلام
بی‌مقدمه بنویسم: بله! تاریخ را فاتحان می‌نویسند، همانطوری که رئیس دولت یازدهم تاریخ را نوشت و رقم زد. طوری که رئیس ماند و انگار نه انگار حسین دهباشی‌ای برای روی کار آمدنش بی‌منت[!] چه تلاش‌ها که نکرده بود.

راستش خیلی خواستم با کنایه بنویسم که مباد خاطر عاطر آزرده شود، اما دیدم رک و راست -هرچند اشتباه- نوشته‌اید؛ گفتم پس جای مجامله و پرده‌پوشی نیست.
صریح بنویسم:

اولا) اگر آن عمامه‌دارانی که گفتید اینقدر قدرت داشتند، مطمئن باشید شما -همانطور که خود بارها ادعا کرده‌اید- نمی‌توانستید با ابداع یک "کلید" مچ همه‌شان را بخوابانید.

واقع‌نگر باشید؛ همین عمامه‌دارانی که می‌گویید، اکثرشان علنی و بی‌پرده‌پوشی مخالف روی کار آمدن دولت محبوبِ آن‌موقع و مغضوبِ این‌روزهای شما بودند؛ اما شما یک‌تنه مچ همه را خواباندید.

به‌راستی روحانیتی که از یک مستندساز تاریخ‌نگار شکست می‌خورد، اینقدر قدرت دارد؟

ثانیا) آن عمامه‌داران که ظاهرا سبب رنجش خاطر شما شده‌اند، نه ساکن قم‌اند نه از جنس عمامه‌داران قم!
باور ندارید؟ اعتراضات سال‌های اخیر قمی‌هایشان را ببینید و ببینید آیا زورشان به کجا رسیده است؟

اگر آن‌ها زوری داشتند بهره‌های بانکی و جریمه دیرکرد قسط، کمر خیلی‌ها - از جمله عمامه‌داران قم - را خم نکرده بود.
اگر آن‌ها زوری داشتند، بسیاری از اتفاقات ظاهرا فرهنگی در این مملکت رح نداده بود.

قمی‌ها می‌گویند؛ اما تصمیم‌گیران جای دیگری می‌بُرند و می‌دوزند.

ثالثا) حتما می‌دانید قرنطینه یک شهر، تصمیم فلان نهاد یا مرکز خاص نیست. فرض را بگذاریم بر اینکه کرونا یک‌مرتبه از چین آمد به قم؛ آن‌هم قمی که نه به دریا راه دارد، نه فرودگاه دارد و نه به جاده ابریشم مسیر!
فرض کنید تاجر قمی از وسط "ووهان" شیفت شد به وسط حرم حضرت معصومه! (فرض محال که محال نیست) چه‌کسی باید دستور قرنطینه شهر را می‌داد؟ آیت‌الله‌های نشسته در قم؟ همان‌ها که خواستند اما زورشان به بهره‌های بانکی نرسید؟ همان‌ها که صدای اعتراض بلند کردند و هرگز شنیده نشد؟

خب! می‌دانید قرنطینه برای ما مردم قم حتما سخت بود، اما مگر بنزین سه‌هزار تومانی سخت نبود؟ اعتراض نکردیم؟ اما همه‌مان هر روز داریم باک ماشینمان را با همین قیمت پر می‌کنیم.
پس می بینید قرنطینه هم یک کار دولتی-حکومتی است و اساسا همان‌قدر که عمامه‌داران قم موفق به برگرداندن قیمت بنزین شدند - علی‌رغم اعتراض و بیانیه‌های رسمی - موفق به شکست قرنطینه هم می‌شدند.

تصمیم به عدم قرنطینه را آدمی هم‌شکل و هم‌لباس شما گرفت. نماینده‌اش رسما آن را متعلق به جنگ جهانی دوم خواند. شما بگویید جرم ما چیست؟
از شهرمان بیرون آمدیم؟ آیا شما اگر کارمند اداره‌ای باشید که دولت آن را تعطیل هم نکرده و مجبورید سر کار بروید، به‌خاطر تشخیص خودتان کارتان را ترک می‌کنید؟ آن‌هم در شرایطی که حتما از بازار کار اطلاع دارید.

باورش سخت یا آسان، اما هستند کسانی که زندگی‌شان در قم و کارشان در تهران است. مثل خیلی‌های دیگر.

راستی شما منبع درآمدتان از کجاست که به یک راننده بین‌شهری که باید خرج خانه و دانشگاه فرزندان و پس‌انداز ازدواج و قسط و هزار خرج تحمیلی دیگر را بدهد، می‌گویید چون قمی هستی بنشین در خانه و پایت را از شهر بیرون نگذار؟

شما که تا حالا - به‌خاطر خدا یا منصب از دست‌رفته‌تان، نمی‌دانم - اینهمه به دولت دیروزْ محبوب و امروزْ مغضوبتان انتقاد کرده‌اید، کاش حالا که صدای مرگ را ظاهرا در کوچه پس‌کوچه‌های شهر شنیده‌اید، به‌جای خالی کردن ترستان بر عده‌ای آدم کم‌اثر یا شاید بی‌اثر، صدایتان را بر کسانی بلند می‌کردید که با ویروس زبان‌نفهم همان برخوردی را می‌کنند که با مردم زبان‌فهم باشعور!
فکر می‌کنند ویروس هم با بخشنامه و دستور حل می‌شود!

و راستش را بخواهید، کارشان را خوب بلدند، وقتی می‌بینند نخبگان جامعه آدرس غلط به مردم می‌دهند!
وقتی می‌بینند اهل فهم جامعه به‌جای یقه آنان، یقه مشتی آدم بی‌تقصیر را گرفته‌اند.

آقای دهباشی عزیز!
خشونت بد است. تشویق به خشونت هم بد است. تأثیر در خشونت هم همانقدر بد است.

کاش می‌فهمیدید، دیر یا زود این ویروس شرش را کم خواهد کرد؛ حالا یا با تدبیر دولت - که کمی عجیب است - یا مثل همیشه با کمک طبیعت و گرم شدن هوا؛ اما آنچه می‌ماند، زخم این خشونت‌هاست که جامعه را می‌درد.

به‌هرحال تاریخ را فاتحان می‌نویسند، اما همیشه آزاده‌هایی پیدا می‌شوند که ولو به درد و رنج، حقیقت تاریخ را پیدا کنند.

می‌ترسم آزاده‌های آینده در صفحات متروک تاریخ، کسی را پیدا کنند که کلید به دست تدبیرْشعاران داد ولی خودش در دل تاریخ آن‌ها گم شد و هرازگاهی برای دیده شدن، لگدی به این و آن زد!
بگردید حتما نمونه‌هایش را در تاریخ خواهید یافت.
برادرِ حاتم طایی نباشیم!

با تجدید ارادت.

برادر کوچک تاریخ‌خوانتان - معماریان»»