درمان بیماری پارکینسون با یک مولکول کوچک


درمان بیماری پارکینسون با یک مولکول کوچک

محققان" دانشگاه هلسینکی" فنلاند در مطالعه اخیرشان اظهار نموده اند یک مولکول کوچک میتواند بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) را درمان کند.

به گزارش ایسنا وبه نقل از گیزمگ، پیشرفت پارکینسون با کاهش توانایی مغز در تولید دوپامین که یک انتقال دهنده عصبی مسئول پیام رسانی است و حرکات بدن را کنترل می کند، معلوم می شود.

به همین منظور پژوهش های متعددی در این مورد و برای گسترش شیوه های درمانی جدید در حال انجام است. اخیرا هم دانشمندان فنلاندی از یک شیوه امیدوار کننده در قالب یک ملکول خبر داده اند که به وسیله آن موفق به تقویت سطح دوپامین در موش ها شده اند.

دوپامین( Dopamine) یک ترکیب آلی از خانواده کاتکولامین ها و فنتیل امین هاست که نقش حیاتی در بدن و مغز دارد. دوپامین از پیش سازهایش در مغز و کلیه (Kidney) سنتز می شود، دوپامین همینطور در بیشتر گیاهان و جانوران سنتز می شود. دوپامین در مغز نقش پیامرسان عصبی و در خون نقش هورمونی دارد، دوپامین بصورت عمده در وزیکول های نورون های دوپامینرژیک و همینطور در غدد آدرنال ذخیره می شود.

تمرکز اصلی دانشمندانی که بر روی روش درمانی مناسبی برای بیماری پارکینسون کار می کنند، تقویت توانایی مغز در تولید دوپامین و مراقبت از سلول های مغزی سالم تولید کننده دوپامین، است. بطور کلی زمانی که یک شخص به این بیماری مبتلا می شود حدود ۷۰ الی ۸۰ درصد این سلول ها از بین رفته اند و اکنون نیز هیچ درمانی توسعه و گسترش داده نشده که بتواند جلوی این روند تخریب کننده را بگیرد.

با این حال پژوهشگران قبلاً اظهار نموده بودند که پروتئینی فاکتور رشدی به نام" فاکتور نوروتروفیک گرفته شده از سلول گلیال"( GDNF) میتواند این روند را کُند، کند. پژوهش های قبلی نشان داده است که استفاده از این پروتئین (Protein) میتواند روشی برای معالجه یا حتی معکوس کردن تأثیرات پارکینسون ارائه دهد.

یکی از مصائب این روش مقدار نسبتا بزرگ پروتئین فاکتور نوروتروفیک گرفته شده از سلول گلیال است. این بدان معناست که برای رسیدن به مغز به روش های پیچیده ای احتیاج دارد ولی پژوهشگران فنلاندی اخیرا اظهار نموده اند که مولکولی را کشف کرده اند که بسی قابل کنترل تر از این پروتئین است. ملکولی که آن ها کشف نموده اند " BT۱۳" نام دارد و این ملکول گیرنده های مشابه فاکتور نوروتروفیک گرفته شده از سلول گلیال را مورد هدف قرار می دهد، ولی از نظر اندازه به مراتب کوچک تر از فاکتور نوروتروفیک گرفته شده از سلول گلیال است.

طی این مطالعه پژوهشگران اثر این مولکول در علاج موش های مبتلا به پارکینسون را مورد بررسی قرار دادند.

فیلسوفان متوجه شدند که این مولکول نه تنها به فزونی سطح دوپامین منجر می شود بلکه گیرنده ای را فعال می کند که از سلول های مغزی سالم که دوپامین تولید می کنند محافظت می کند. این تیم هم اینک در کوشش است تا خصوصیت های مبارزه با پارکینسون BT۱۳ را بهبود ببخشد و همینطور ترکیبات دیگری مثل آن را هم بررسی کند.

یافته های این مطالعه در مجله" Movement Disorders" منتشر شد.

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه اخبار پزشکی

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


دانلود کتاب کار دیکته شب اول ابتدایی - کتاب گاج