یادداشت؛ آغاز دوباره نبرد فرانسه و الجزایر، اینبار برای جذب بازیکنان دو تابعیتی

طرفداری- الجزاایر به تازگی موفق شد که عنوان قهرمانی جام ملت های آفریقا را بدست آورد. با ترکیبی که تعداد زیادی از بازیکنان متولد فرانسه در آن حضور داشتند. به لطف قوانینی که در سال 2003 با مذاکره میان فدراسیون فوتبال الجزایر و فیفا به اجرا گذاشته شد، ابن حق به بازیکنان داده شد که بتوانند در صورت تمایل، تیم ملی شان را در سطح بزرگسالان تغییر دهند. این ماجرا با تغییر ملیت عنتر یحیی از فرانسوی به الجزایری، اغاز شد و حالا تیم های زیادی توانسته اند از این قانون به سود خود استفاده کنند. از بازیکنانی که این قانون بر روی دوران حرفه ایشان تاثیر گذاشت، می توان به دیگو کاستا و ناصر چادلی اشاره کرد.

اما چگونه می توان تشخیص داد که بازیکن قصد دارد برای کشورش بازی کند یا نه؟ نبیل فکیر مثالی آشنا برای فوتبالدوستان الجزایری است. او تصمیم گرفته بود که برای الجزایر بازی کند و حتی به اردوی این تیم برای دیدار دوستانه با قطر هم دعوت شده بود، اما یک تماس از سوی دیدیه دشان، تمام معادلات را به هم زد. و البته طولی هم نکشید که فکیر یورو 2016 را به دلیل شکستگی پا، از دست داد.

برخی از بازیکنان کنونی تیم ملی الجزایر، از این قانون برای تغییر وضعیتشان استفاده کردند. سفیان فیغولی و یاسین براهیمی، هر دویشان برای تیم ملی زیر 20 ساله های فرانسه بازی کردند. و حالا برای الجزایر به میدان می روند و توانسته اند قهرمانی در آفریقا را تجربه کنند.

اما از سوی دیگر، هستند کسانی که فرانسه را به الجزایر ترجیح داده اند. کریم بنزما را می توان از شاخص ترین افراد این دسته دانست.پدر بنزما الجزایری و مادرش فرانسوی است. تصمیم او از همان ابتدا بازی برای تیم ملی فرانسه بود و برای تمام رده های سنی این کشور هم بازی کرد. هرچند که دوران وی در این تیم دوامی نداشت و به دلیل اخاذی از والبوئنا، از ترکیب فرانسه کنار گذاشته شد. اخیرا شایعاتی مبنی بر علاقه وی به بازی برای تیم های ملی دیگر نیز به گوش رسیده است. ام باپه هم از کسانی است که دست رد به سینه پیشنهاد الجزایری ها زده.

هوسام عوار، رایان چرکی و یاسین عدلی از بازیکنانی هستند که به زودی با این دو راهی مواجه خواهند شد. قبل از هرچیز باید این را در مورد تیم فرانسه به یاد داشته باشیم که درست است آنها قهرمان جهان هستند، اما در هر پست استعداد های فراوانی دارند و رقابت برای حضور در ترکیب این تیم بسیار بالا است. به هر حال کدام بازیکن دوست ندارد که روی پیراهنش لوگوی قهرمان جهان نقش ببندد؟

این مسائل برای هر بازیکنی شرایط متفاوت دارد، موفقیت اخیر الجزایری ها در جام ملت های آفریقا، مجوز حضور این تیم در جام کنفدراسیون ها را می دهد. این مسئله می تواند به فدراسیون فوتبال این کشور، برای متقاعد کردن بازیکنان مستعد جوان کمک کند. بازیکنی مانند اندی دلفورت، تا سن 28 سالگی برای بازی در تیم روباه های صحرا صبر کرد. این نسل از بازیکنان فرانسوی، قطعا یکی از بهترین نسل های فوتبالی تاریخ این کشور است و رقابت سختی که برای پوشیدن پیراهن این تیم به راه افتاده، می تواند شرایط را به طور متفاوتی رقم بزند. قهرمانی که الجزایر به کمک بازیکنان متولد فرانسه اش به دست آورد، شاید باعث شود دیگر کشور های آفریقایی هم به فکر این بیافتند که بازیکنانشان را در تیم ملی خودشان داشته باشند.