ای هستی من
ای عشقِ پاک من
تو را عاشقانه می سرایم...
در شعرهایم؛
در چشمانم؛
در روحم؛
در قلبم؛
تو ای زیبای من؛
تو در منی و دور از من
اما جدا از من نیستی...
تو پنهانیترین، آشکاری؛
با تو زیستن را آموختهام..!
با تو شعرها سرودهام و عاشقانه در هوای بودنت نجوا کردهام...
تو را باید ستود،دور از همه، دور از چشمها، دور از خودت
آری؛
من با تو؛ درختی پر شکوفه و جوانم
که صدایت، چُنان باد لابلای موهایم میپیچد و مرا مست و مدهوش
میگرداند.
مرا از ازل با عشق تو
در آمیختهاند
ای زیبای من؛
دوستت دارم...!
ای عشقِ پاک من
تو را عاشقانه می سرایم...
در شعرهایم؛
در چشمانم؛
در روحم؛
در قلبم؛
تو ای زیبای من؛
تو در منی و دور از من
اما جدا از من نیستی...
تو پنهانیترین، آشکاری؛
با تو زیستن را آموختهام..!
با تو شعرها سرودهام و عاشقانه در هوای بودنت نجوا کردهام...
تو را باید ستود،دور از همه، دور از چشمها، دور از خودت
آری؛
من با تو؛ درختی پر شکوفه و جوانم
که صدایت، چُنان باد لابلای موهایم میپیچد و مرا مست و مدهوش
میگرداند.
مرا از ازل با عشق تو
در آمیختهاند
ای زیبای من؛
دوستت دارم...!