بغلم کن که شکستم ، پرپروازندارم
قفسم تنگ ودویابسته ودمسازندارم
تشنه ی عشقم ودیوانه ودیوانه ی شهرم
چونکه آغوش تهی دارم وطنازندارم
بغلم کن که چنان غرق فریبای خیالم
شعله ی صامت وخاموشم وهمراز ندارم
منگ درکوچه وبازارم وافسرده نوایم
نفسم خسته شده ، قدرت آوازندارم
یک نفرکوک کندتار خموشش که برقصم
مستم ازبی خبری حوصله ی سازندارم
کم بگومحفل عشاق تواسرارنهانم
من که رسوا شده ام ، وحشت این راز ندارم
ترسم آخر توفراموش کنی عهدو وفایم
بغلم کن ، ب خدا طاقت این ناز ندارم
s@rv
قفسم تنگ ودویابسته ودمسازندارم
تشنه ی عشقم ودیوانه ودیوانه ی شهرم
چونکه آغوش تهی دارم وطنازندارم
بغلم کن که چنان غرق فریبای خیالم
شعله ی صامت وخاموشم وهمراز ندارم
منگ درکوچه وبازارم وافسرده نوایم
نفسم خسته شده ، قدرت آوازندارم
یک نفرکوک کندتار خموشش که برقصم
مستم ازبی خبری حوصله ی سازندارم
کم بگومحفل عشاق تواسرارنهانم
من که رسوا شده ام ، وحشت این راز ندارم
ترسم آخر توفراموش کنی عهدو وفایم
بغلم کن ، ب خدا طاقت این ناز ندارم
s@rv