نه خود را فریب دهید و نه مردم خود را

تکنوکرات ها، دمکرات ها و سیکولار ها، که شب و روز از دموکراسى و قانون مدنى و جامعه شهروندى حرف مى زنید!
در کار حکومت دارى کشور سنتى و عقب مانده اى مانند افغانستان نمى شود هم در یک دست شریعت طالبانى را داشت و در دست دیگر قانون اساسى غربى را، چون هر دو از ریشه باهم در تناقض اند، نه خود را فریب دهید و نه مردم خود را.

یا دست تکه داران دین را کاملأ از کار هاى حکومت و حکومت دارى قطع کنید، معاش هاى دالرى شان را قطع کنید، منبر هاى مساجد را از پیش شان بگیرید و یا که قانون را کاملأ شرعى بسازید تا مردم از شّر فتوا هاى شریعت من درآوردى وهابیسم در امان باشند.
آخر نمى شود هم خدا را بدست آورد و هم خُرما را!

یادداشت:
ما چهار دهه پیش هم در سراسر افغانستان مولوى و ملأ و عالم دین داشتیم، همه از احترام و عزت بر خوردار بودند؛ چون به سر و وضع مردم و لباس مردم و به شادى و سرور مردم و به کار حکومت و خسروان حکومت غرضى و مرضى نداشتند، گرچه نسبت به امروز که در هر قریه ده مولوی مکتب زده از مدارس دیوبندی در منبر مساجد دست به یخن هم اند در آن وقت ها تعداد مولوی صاحب ها کم بود، اما با همان کمیت خود با مردم با اندازه فهم خود و صلاحیت خود صحبت مى کردند، صحبت های شان روشنگرانه بود، مردم را به راه راست هدایت می کردند نه به کجراه، از وهابیسم سلفی ایسم و داعش ایسم خبری نبود، چون آنها از آدرس شیخ ها و آخند ها و مفتى هاى ریاض و قُم و اسلام آباد و واشنگتن و لندن الهام نمى گرفتند، گرچه یک دو جزمی اینجا و آنجا دیده می شد، چون دولت بود نظام بود حکومت به سر وقت شان می رسید.

با درود
ض، بهارى