نخلِ بهشت

آرمیدند نخل های بهشتی بر تربتِ سحرانگیز صف کشیدند جوخه ها بر اسوه های دل انگیز دست ها منتظر به فرمانِ مرگ شمع ها خاموش از نوازش هایِ ستَرگ ماشه ها باریدند بر جان های آزاده سبزها گلگونشاعر:سکینه اسدزاده

آرمیدند نخل های بهشتی
بر تربتِ سحرانگیز
صف کشیدند جوخه ها
بر اسوه های دل انگیز
دست ها
منتظر به فرمانِ مرگ
شمع ها خاموش
از نوازش هایِ ستَرگ
ماشه ها باریدند
بر جان های آزاده
سبزها گلگون شدند
با نقشِ فرش های افتاده
اینجا ایران است
دیارِ گل واژه های معیّن
جان برید هم ملالی نیست
جانِ آزاده به نام است مزیّن
ما شهیدان دلیم و
راهمان صراط اطهر است
مانده ام زین پس
سیاستت بر کدامین چَمبر است؟
دوش آمدی یاوه ها گفتی و
حرمت مان و خرد بشکستی
قیمتِ خون عزیزانِ وطن
پیش پیش از همرهان می خواستی
کوره راهی ساختی
سقف هایش کبود
درب هایش آذرخش
ندانستی که
سقف هایم عمود است و
درب هایش درفش
پیکار تو با من نیست
جاهل مباش بر این سُخَن
نیرنگ ها با کنیه هاست
رهینم بر این گفتارِ عَدَن
ذهن ما را آشفتی لحظه ای
چاره ای نیست بر آن
که آدابِ پلیدان
سراسر بی ثباتی است در جهان

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

نخلِ بهشت

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته