سال 2020 تشدید رقابت با چین

سال ۲۰۲۰ تشدید رقابت با چین

به گزارش واحد تحلیلی پایگاه خبری صبح اقتصاد روند حاکم بر اقتصاد جهانی نشان می دهد که سال ۲۰۲۰ زمینه رشد اقتصادی برای کشورهای غربی بسمت اعداد منفی در جریان است و این نگاه به ارقام و آمار پسوند های تصمیم سازی در جهان را به سمت ورود به کاهش دادن تصمیمات تنش زا فرا میخواند. اینکه ســازمان ملل متحد در گزارش آماری رسما اعلام میکند که:«رشــد اقتصادی جهان در ســال ۲۰۲۰، کاملا وابســته به تصمیمات سیاستمداران برای کاهش تنشهای تجاری است». و لذا و بر اساس گزارش ۲۰۲۰ سازمان ملل متحد درباره وضعیت و چشــم اندازهای اقتصاد جهان که به تازگی منتشر شده بیانگر این واقعیت است که اقتصاد جهان کمترین میزان رشد را در ده سال گذشته داشته است. این گزارش بوضوح نشان میدهد که رشد اقتصاد جهان به دلیل اختلافات تجاری طولا نی مدت، در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته و به ۲/۳ درصد رسیده است. سازمان ملل متحد پیش بینی کرده که در ســال ۲۰۲۰ رشــد اقتصاد جهان افزایش یابد و به ۲.۵ درصد برســد. متاسفانه اما این سازمان هشدار داده اســت که افزایش تنش های تجاری، تشدید تنشهای ژئوپلتیکی یا آشفتگی اقتصادی است ممکن اســت مانع از روند رو به بهبود می شود. با این حســاب در یک سناریوی نزولی، رشد اقتصاد جهان به ۱/۸ درصد تنزل پیدا میکند. ضعف طولانی مدت در فعالیتهای اقتصادی جهانی ممکن اســت که مشکلات جدی برای توسعه پایدار مانند آرمانهای ریشه کن کردن فقر و ایجاد شغل شرافتمندانه برای همه ایجاد میکند. در این میان نابرابری های فراگیر و بحران اقلیمی روزافزون، نارضایتیهای رو به رشد در بسیاری از نقاط جهان را تشدید میکند. «آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد هشدار داد که این خطرات میتواند آسیب های شدید و طولا نی مدتی بر روی چشم اندازهای توسعه داشته باشد. همچنین آنها باعث افزایش بیشتر سیاستهای درونگرایانه و مبتنی بر حفاظت داخلی میشود، آنهم در زمانی که تعامل جهانی اهمیت بسیاری دارد. در ایالات متحــده آمریکا، کاهش نرخ بهره توســط فدرال رزرو، ممکن اســت که به نفع فعالیتهای اقتصادی باشد اما با توجه به بی ثباتی سیاسی، اعتماد تجاری ضعیف و محرک مالی کمرنگ، پیش بینی میشود که افزایش تولید ناخالص ملی در این کشور از ۲.۲ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۱.۷ درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یابد. در اتحادیه اروپا، بی ثباتی جهانی همچنان رشد تولید را به عقب خواهد انداخت اما استمرار رشد هزینه مصرف کنندگان، باعث میشود که رشد اقتصادی از ۱.۴ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۱.۶ درصد در سال ۲۰۲۰ برسد. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، آسیای شرقی با وجود مشکلا ت فراوان همچنان سریع ترین رشد در جهان و بیشترین میزان مشارکت اقتصادی را دارد. پیش بینی میشود که رشد تولید ناخالص داخلی در چین از ۶.۱ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۶ درصد در سال ۲۰۲۰، و ۵/۹ درصد در سال ۲۰۲۱ برسد. همچنین بر اساس پیش بینی سازمان ملل، رشد اقتصادی در دیگر کشورهای بزرگ نو ظهور مانند برزیل، هند، مکزیک، روســیه و ترکیه تحرک بیشتری خواهد داشت. آفریقا یک دهه رکود در سرانه تولید ناخالص ملی را تجربه کرده و بسیاری از کشورها در سرتاسر جهان هنوز هم از اثرات رکود قیمت کالا در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ رنج میبرند. این مسئله منجر به ضرر و زیان مســتمر در تولید و مانع از کاهش فقر شده است. در یک سوم از کشورهای در حال توسعه وابسته به کالا ، متوسط درآمد واقعی امروز کمتر از درآمد سرانه در سال ۲۰۱۴ است. ۸۷۰ میلیون نفر در جهان چنین وضعیتی دارند. این مسئله شامل برخی از کشورهای بزرگ مانند آنگولا ، آرژانتین، برزیل، نیجریه، عربستان سعودی و آفریقای جنوبی نیز میشود. هم زمان با این روند، تعداد مردمی که در فقر شــدید به سر میبرند، در برخی از کشورهای جنوب صحرای آفریقا و برخی از مناطق آمریکای لاتین و آسیای غربی افزایش داشته است. برآوردهای سازمان ملل متحد نشان میدهدکه برای ریشه کن شدن فقر دربسیاری از نقاط آفریقا سالانه بیش از ۸ درصد رشد اقتصادی لازم است. در حالیکه در طول یک دهه گذشته، متوســط نرخ رشد سالانه در این منطقه نیم درصد و یا حتی کمتر هم بوده است.«الیوت هریس» اقتصاددان ارشد سازمان ملل متحد و دستیار دبیر کل در امور توسعه اقتصادی میگوید: «سیاستگذاران باید فراتر از تمرکز بر رشد تولید ناخالص داخلی، سعی کنند که رفاه را در همه بخشهای جامعه تقویت کنند. این مسئله نیازمند اولویت بندی سرمایه گذاری در طرحهای توسعه پایدار برای ترویج آموزش، انرژی تجدید پذیر و زیر ساخت مقاوم است.» وی ادامه داد: «ضرورت تغییر نوع انرژی مصرفی همچنان جدی گرفته نمیشود و محدود به تصمیمات کوتاه مدت است. هر گونــه تاخیر در اقدام قاطع برای تغییر نوع انرژی مصرفی میتواند هزینه های احتمالی را دو برابر کند. اگر سـرانه انتشار گازهای گلخانه ای افزایش پیدا کند، در مقایسه با هدف جهانی رســیدن به انتشار خالص صفر در سال ۲۰۵۰، انتشــار گاز کربن در جهان به بیش از ۲۵۰ درصد خواهد رسید که طبعا برای حیات بشر خطراتی را در پی خواهد داشت. مسیر سیاسی رشد اقتصاد جهانی اعم از مناطق برخوردار از رشد بالا و یا عدم برخوردار از رشد منطقی نشان میدهد که تحریم ها در جهان بسود اقتصاد چین و به ضرر اقتصاد آمریکا رقم خورده است. و اگر این گزارش مورد تایید کاخ سفید بوده باشد طبعا و اگر در امریکا هر کسی حتی ترامپ انتخاب شود چاره ای جز حذف همه تحریمها در کل جهان و کاهش دادن هزینه های نظامی نخواهد داشت. تصمیماتی که الزام آور هستند تا هر کشوری از جمله اروپا و آمریکا بتوانند خود را تا حدی از رقابت با چین عقب تر نبینند. والسلام

حمید رضا نقاشیان