آمریکا و طالبان به دنبال صلح برای اقغانستان یا منافع شخصی؟

اعتقاد افغان ها بر این است که پیش شرط تازه آمریکا به طالبان و تهیه فهرست زندانیان این گروه برای آمریکا نشان می دهد که آنها بجای تأمین صلح در افغانستان بدنبال تأمین منافع خود هستند و این وضعیت به صلحی در این کشور منجر نخواهد شد.

«گلبدین حکمتیار» رهبر حزب اسلامی و یکی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان دیروز در نشستی که در کابل برگزار کرده بود گفت: پیش شرط های تازه آمریکا مانع جدی در برابر روند صلح است.

«سیداکبرآغا» رئیس «شورای عالی راه نجات افغانستان» و از فرماندهان سابق طالبان نیز گفته است که گروه طالبان فهرست پنج هزار نفر از زندانیان خود را که در زندان های دولت افغانستان است، را به آمریکایی ها سپرده تا براساس توافق نامه دو طرف آنها نیز رها شوند.

در این حال موضع رئیس جمهوری و رئیس اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان در باره آتش بس و کاهش خشونت، متفاوت شده و در روزهای اخیر تفاوت دیدگاه در بدنه دولت وحدت ملی نیز مشاهده می شود.

پس از انتشار خبرهایی مبنی بر پذیرفته شدن کاهش خشونت توسط طالبان در برابر خواست آمریکا، ریاست جمهوری افغانستان این خواسته را رد کرده و بر تأمین آتش بس تأکید کرده است.

«صدیق صدیقی» سخنگوی ریاست جمهوری این کشور در توئیتی نوشته بود که کاهش خشونت تعریف واضح حقوقی و نظامی ندارد و دولت تنها آتش بسی را می پذیرد که تعریف آن روشن باشد.

«مجیب الرحمان رحیمی» سخنگوی ریاست اجرایی دولت وحدت ملی اما بتازگی گفته است که کاهش خشونت را بعنوان پیش شرطی برای صلح می پذیرند و آتش بس می تواند در جریان گفت وگوهای بین افغانستانی با طالبان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

این موضع گیری های جدید آگاهان افغان را بر این باور رسانده است که آمریکا بدنبال کاهش هزینه های جنگی خود بوده و در پی صلح در افغانستان نیستند.

«جعفر مهدوی» آگاه مسائل سیاسی افغانستان و عضو سابق مجلس نمایندگان گفته است که این نگرانی وجود دارد که آمریکا به دنبال تامین صلح عادلانه و پایدار در افغانستان نیستند.

مهدوی براین باور است که آمریکا تنها برای کاهش هزنیه های جنگی خود تلاش می کند در حال که از تحرکات داعش در شمال و حوزه جنوب غرب، نشانه ‌های جدی وجود دارد و این تحرکات بیانگر ادامه ناامنی در افغانستان تحت نام ‌های دیگر ادامه خواهد یافت.

به اعتقاد این آگاه مسائل سیاسی افغانستان امکان آن وجود دارد که جنگجویان طالبان با امضای توافق نامه صلح از رهبران خود تابعیت نکنند و این تجربه در گذشته نیز مشاهده شده است.

جعفری با اشاره به امضای توافق نامه صلح بین حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و دولت افغانستان گفت: در روزهای نخست باورها بر این بود که با امضای توافق نامه صلح با حکمتیار خشونت ها ۵۰ درصد کاهش خواهد یافت اما پس از امضای توافق نامه صلح بین دو طرف، بدنه نظامی طالبان بجای دست برداشتن از جنگ با طالبان و داعش یکجا شدند.

به باور مهدوی اکنون این نگرانی بطور جدی مطرح است که با امضای توافق‌نامه صلح با طالبان، جنگجویان این گروه تحت نام های دیگر وارد جنگ شوند و صلح تأمین نشود.

این عضو سابق مجلس نمایندگان افغانستان می گوید که عدم توافق طالبان برای برقراری اتش بس نیز ریشه در همین وضعیت دارد و گروه طالبان می ترسند که اگر به برقراری اتش بس موافقت کنند و برخی حلقات وابسته این گروه مع با کشورهای منطقه ارتباط دارند، به آتش بس تن ندهند، امتیاز طالبان را در گفت وگوهای صلح بشدت آسیب خواهد زد.

«رحمت الله بیژن پور» یکی دیگر از کارشناسان افغان نیز بر این باور است که آمریکایی ها در تلاش این است تا ارتباط طالبان را با مخالفان خود در منطقه قطع کند.

بیژن پور نیز ابراز شک و تردید می کند که آمریکا بدنبال تأمین صلح عادلانه و پایدار در افغانستان باشد.

پس از نزدیک به دو سال تلاش های آمریکا برای صلح با طالبان که تاکنون نتیجه ای نداشته است، در آستانه امضای توافق نامه بین دو طرف مردم افغانستان نسبت به نیت آمریکا برای تأمین صلح پایدار در این کشور با شک و تردید های زیادی مواجه شده اند.

اینکه چه کسی حق به جانب خواهد بود، آمریکا و یا مردم افغانستان باید انتظار کشید که زمان پاسخ آن را بدهد.