ساخت دستگاه جدیدی که به درمان بیماری صرع کمک می‌کند

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از شبکه تلویزیونی بی بی سی؛ حدود یک درصد از جمعیت مردم کره زمین، به بیماری صرع دچار هستند. این بدین معنا است که حدود ۶۰ میلیون نفر در سرتاسر جهان با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند. این در حالی است که دارو‌های درمان بیماری صرع، برای بسیاری از این افراد موثر نیست.
گروهی از دانشمندان دانشگاه کمبریج، ابزار الکترونیک بسیار کوچکی را ساخته اند که به بیماران مبتلا به صرع کمک می‌کند. این ابزار، روی مغز قرار می‌گیرد و زمانی که بیمار در آستانه ابتلا به تشنج قرار دارد، فعال می‌شود و داروی متوقف کننده حمله صرع را به او تزریق می‌کند.
خبرنگار بی بی سی در این باره گفت: این ابزار می‌تواند درمان بیماری صرع را متحول کند. این ابزار روی مغز قرار می‌گیرد و زمانی که احساس می‌کند بیمار در آستانه تشنج است، دارو را به بیمار تزریق می‌کند.
این ابزار بسیار شبیه به سلول‌های مغز است، زیرا عملکرد دیگر سلول‌های مغزی را که در اطراف آن قرار دارند احساس می‌کند؛ بنابراین این دستگاه می‌داند که مواد شیمیایی و دارویی را چه زمانی باید آزاد کند، تا بدین ترتیب به دیگر سلول‌ها فرمان عمل دهد.
یکی از مهمترین موانع در مسیر درمان صرع و دیگر اختلالات مغزی، رساندن دارو به نقطه مورد نیاز است. موادی موسوم به موانع مغزی خون، باعث می‌شود بسیاری از دارو‌ها نتوانند خود را به مغز برسانند. این ابزار می‌تواند مشکل مذکور را دور بزند.

دکتر کریستوفر پراکتر در این باره گفت: مزیت این ابزار کوچک آن است که دارو را دقیقا به همان نقطه مورد نیاز منتقل می‌کند، و بدین ترتیب تاثیرات جانبی را به حداقل می‌رساند. همچنین این فرآیند، باعث می‌شود درمان بسیار موثر باشد؛ بنابراین می‌توان مقدار اندکی دارو را تنها به محل مورد نظر رساند.

تنها بخشی از این دستگاه که در واقع وارد مغز می‌شود، این سوزن کوچک است که به ضخامت دو تار موی انسان است. اگر زیر میکروسکوپ به این سوزن نگاه کنید، این بخش قرمز رنگ که می‌بینید، همان دارویی است که در زمان نیاز به بیمار تزریق می‌شود. زمانی که بیمار در آستانه تشنج قرار دارد، فعالیت‌های الکتریکی در مغز تغییر می‌کند. حسگر‌های نصب شده روی این دستگاه، این تغییرات را احساس می‌کند.
این فناوری کاربری‌های بسیار زیاد دیگری هم می‌تواند داشته باشد؛ از جمله درمان سرطان‌های مختلف، بیماری پارکینسون، درد‌های مزمن و غیره. زیرا با استفاده از این فناوری، می‌توان دارو را دقیقا در همان نقطه مورد نیاز تزریق کرد.
امید است که این ابزار ظرف مدت پنج سال آینده، روی انسان‌ها نیز مورد استفاده قرار بگیرد.