روستای جابان

روستای جابان در ۷۵ کیلومتری تهران واقع شده است این روستا آب و هوای بسیار خوبی دارد . این روستا دارای منطقه ی سبز به مساحت ۲۵۰۰۰ هکتار میباشد. روستای جابان دارای انواع میوه ها از جمله از بهترین سیب ها (سیب مرغوب دماوند)، هلو، خیار، گیلاس تکدانه و آلبالوی درجه یک میباشد و انواع محصولات را به خارج کشور صادر میکند.در روستای جابان رودی پرآب در طول سال جاری است و این رود به نام هفت چشمه معروف است که طولی معادل ۵ کیلومتر دارد و آب مردم روستا و باغات و چندین روستای دیگر را تامین میکند. از جمله مهمترین رودهایی که به این رود متصل است چشم شاه میباشد.

روستای جابان دارای کوه هایی بسیار زیبا می باشد و در پشت آن دریاچه های لار و تار نهفته شده است.جابان قبلا تخمه های خوش طعم به نام تخمه جابانی داشت که متاسفانه به تخمه ژاپنی معروف است.از جمله منبع درآمد مردم جابان گردو میباشد که به کشورهای دیگر نیز صادر میشود.این روستا در زمان قدیم منطقه ی سکونت کردهای تبعیدی یا کرد کرمانج و هخامنشیان بوده است.مردم جابان در حال حاضر به زبان شیرین کرد فارسی یا کرمانج صحبت می کنند.از قدیم در میان کردها طایفه‌ بزرگی وجود داشته است که در تاریخ به نامهای مختلفی مثل جابان، ‌‌کابان، ‌‌گاوان، ‌‌گوپان ،جاوان، ‌‌جافان و جاف از آنها نام برده شده است.

این اصطلاحات در کتب تاریخی قدیم مثل تاریخ ابن اثیر ـ عماد اصفهانی، ‌‌سفرنامه ابن بطوطه ـ مروج الذهب مسعودی ـ قاموس المحیط فیروزآبادی ـ تاریخ امین زکی‌بگ و… آمده است. در تاریخ مشخص می‌شود که در میان اصحاب رسول خدا فردی بوده است به نام جابان الکُردی که پسرش ابو بصیر نیز از یاران رسول خدا بوده است.

گوپان از دو بخش (گو:یل و پهلوان) و (پان: پرورنده) تشکیل شده و لقب یکی از خانواده های پارس بوده و گوپانان ناحیه مربوط به این خانواده بوده است افراد این خاندان تا آخرین سالهای حکومت ساسانی دارای مناصبی در دولت بوده اند، و در واقعه قادسیه از شخصی با نام “گوپان” (به تلفظ عربی جابان) نام برده شده است که فردی با نفوذ در دولت یزدگرد سوم بوده است.

این روستا در دهستان ابرشیوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۵۴۰ نفر (۷۵۷خانوار) بوده‌است.