تعبیر خواب سوره دخان - خواندن سوره دخان در خواب چه تعبیری دارد؟

ستاره | سرویس سرگرمی - سوره دخان چهل و چهارمین سوره قرآن است و دارای ۵۹ آیه است. سوره دخان مکی است. این سوره در ترتیب مصحف، چهل و چهارمین سوره و در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره زخرف و پس از آن سوره جاثیه نازل شده است. در این مطلب با تعبیر خواب سوره دخان همراه ما باشید.

برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:

تعبیر خواب

ج	ث	ت	پ	ب	الف	آ
ز	ر	ذ	د	خ	ح	چ
ظ	ط	ض	ص	ش	س	ژ
ل	گ	ک	ق	ف	غ	ع
		ی	ه	و	ن	م

تعبیر خواب سوره دخان

محمد بن سیرین گوید: اگر دید سوره دخان می‌خواند، دلیل که در شب طاعت بسیار نماید. کرمانی گوید: راست قول و حق را یاری دهد. حضرت صادق (ع) فرماید: منعم و توانگر گردد.

هدف از نزول سوره دخان

غرض سوره در یک کلمه خلاصه می‌شود، و آن این است که می‌خواهد کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می‌کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در بهترین شب نازل کرده، شب قدر که در آن شب هر امری بطور خلل‌ناپذیری تقدیر می‌شود. چیزی که هست مردم- یعنی کفار- درباره آن خود را به شک می‌اندازند، و با هوی و هوس خود بازی می‌کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می‌کند، آن گاه به سوی پروردگار خود برمی‌گردند، و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می‌گیرد.

آن گاه برای آنان مثالی در خصوص عذاب دنیوی می‌آورد و آن داستان موسی (ع) است، که به سوی قوم فرعون و برای نجات بنی اسرائیل گسیل شد، و فرعونیان او را تکذیب کردند، و خداوند به همین جرم در دریا غرقشان کرد.

و سپس برای عذاب دومشان که آن را انکار می‌کردند، یعنی بازگشت به خدا در روز فصل قضا (قیامت) چنین اقامه حجت می‌کند که: قیامت آمدنی است، چه بخواهند و چه نخواهند. و در آخر پاره‌ای از اخبار قیامت را و آنچه بر سر مجرمین می‌آید و آنچه از انواع عذاب به آنها می‌رسد، برشمرده، قسمتی هم از ثوابهایی را که به متقین می‌رسد که حاصل جمعش عبارت است از حیاتی طیب و مقامی کریم، بیان می‌کند.

آیات ابتدایی سوره دخان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

حم ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

حاء، میم (۱)

وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾

سوگند به [این] کتاب روشنگر؛ (۲)

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ ۚ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ﴿٣﴾

به راستی ما آن را در شبی پربرکت نازل کردیم؛ زیرا که همواره بیم دهنده بوده ایم؛ (۳)

فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿٤﴾

در آن شب هر کار استواری [به اراده خدا] فیصله می یابد. (۴)

أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿٥﴾

[نزول قرآن] کاری است [که] از نزد ما [صورت پذیرفته است؛] زیرا ما همواره فرستنده [وحی و پیامبران] بوده ایم. (۵)