نسیم عرب امیری نویسنده سریال «حکایت های کمال» که این روزها از شبکه دو سیما پخش می شود، در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا درمورد تیم نگارش این سریال گفت: زمانی که کتاب «حکایت های کمال» به نویسندگی محمد میرکیانی را خواندم فضای نوستالژی آن آنقدر جذاب بود که تصمیم گرفتیم همراه با گروهی آن را بنویسیم. با مشورت یکدیگر، کار را به صورت اپیزودیک انجام دادیم. خوبی نگارش سریال این بود که خردجمعی پشت آن بود و حتی کارگردان هم همراه با ما فیلمنامه را مطالعه می کرد و نظر می داد.

او ادامه داد: از آنجایی که کار برای کودک و نوجوان نوشته شده تماشای آن علاوه بر بزرگترها برای بچه ها بسیار لذت بخش است. بچه های الان آنقدر درگیر فضای مجازی و بازی کردن با تبلت و اینترنت هستند که وقتی کمال و دوستانش را در حیاط مشغول بازی کردن با مرغ و خروس می بینند ذوق می کنند. به نظر من این سریال برای بچه ها که آن دهه را ندیدند و بزرگترها که در دهه 40 زندگی کردند لذت بخش است.

نویسنده فیلم «شکلاتی» با اشاره به مطالعات خود در حوزه ادبیات بیان داشت: من متولد سال 65 هستم اما به واسطه تحقیق و پژوهش هایی که در حوزه ادبیات داشتم اطلاعات تاریخی بسیاری دارم و می توانستم به صورت تصویری کتاب را که در دهه 40 می گذرد، در ذهنم تجسم کنم. با اینکه ساخت اینگونه آثار سخت است اما تلویزیون باید برای ساخت این مدل سریال ها پیش قدم شود و تحول ایجاد کند.

عرب امیری با انتقاد از زمان پخش این سریال گفت: به نظر من اگر سریال ساعت 19 پخش می شد بچه ها راحت تر می توانستند سریال را ببینند. «حکایت های کمال» اگر زمان مناسب پخش می شد قطعا نقدهای مثبت بسیاری می گرفت.

نسیم عرب امیری با اشاره به همکاری نویسنده اصلی کتاب با تیم نگارش سریال بیان داشت: آقای میرکیانی نویسنده کتاب «حکایت های کمال» همراه ما بود و فیلمنامه را مطالعه می کرد. کار مهمی که ایشان انجام دادند این بود کاملا دست ما را برای انجام اقتباس آزاد باز گذاشتند. اگر ما نمی توانستیم در متن اصلی تغییر ایجاد کنیم شاید قصه قابلیت ساخت را پیدا نمی کرد، همراهی نویسنده و باز گذاشتن دست ما در نگارش، باعث شد سریال جذاب ساخته شود و مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد.

او افزود: یکی از مشکلاتی که در سینما وجود دارد این است آثار اقتباس بسیار کم ساخته می شود درحالی که این موضوع بسیار مهم است و باید بیشتر اتفاق بیافتد. ادبیات ما سرشار از آثاری است که می توانند منبع اقتباس قرار گیرند اما متاسفانه توجهی به آنها نمی شود.