همه چیز درباره سفر به سریلانکا

تور سریلانکا

کارهایی که در سفر به سریلانکا می‌توانید انجام دهید آنقدر بی‌شمارند که ممکن است کمی سردرگم شوید. در این مطلب، کمک‌تان خواهیم کرد تا برنامه مناسبی برای سفر به سریلانکا بچینید.

درباره سریلانکا بیشتر بدانید

برنامه پیشنهادی سفر به سریلانکا

1. سریلانکا و بازدید از شهر نگمبو

زمان بازدید از سریلانکا فرا رسیده است. شهر نگمبو (Negombo). اگر سریلانکا را مثل یک قطره اشک در نظر بگیریم شهر نگمبو در قسمت چپ و پایین قطره قرار گرفته. شهری ساحلی که با صنایع ماهیگیری و سواحل زیبایش شناخته می‌شود. افرادی که به این شهر سفر کردند از نگمبو به عنوان شهر ساحلی پر از «توریست‌های رنگ و وارنگ» نام می‌برند. به شما پیشنهاد می‌کنیم به ساحلش سر بزنید. صندل‌های ساحلی‌تان را حتما همراهتان داشته باشید تا در کنار ساحل به مشکل برنخورید.

2. بازدید از مزارع ادویه شهر کندی

یکی از 20 جاذبه سریلانکا که حتما باید ببینید، کندی است. کَندی (Kandy) پایتخت قدیمی سریلانکا بود و حدود 120 کیلومتر با کلمبو فاصله دارد. این شهر به خاطر حفظ آداب و رسوم محلی، مزارع چای و ادویه و مهم‌تر از همه معبد دندان بودا معروف است. در مسیر حرکت‌تان به سمت این شهر می‌توانید از مزارع ادویه بازدید کنید. حدود 2000 سال است که تجارت ادویه در سریلانکا رونق دارد. در گذشته‌های دور این کشور که با نام Taprobane شناخته می‌شد با یونان باستان، روم و اعراب داد و ستد ادویه‌ای داشت. هنوز هم بهترین وانیل، زنجبیل و دارچین در این کشور تولید می‌شود. شهر کندی با داشتن آب و هوای مناسب و پوشش گیاهی متنوعش موقعیت خوبی برای مزارع ادویه فراهم کرده. هم‌چنین در این منطقه دریاچه‌ای وجود دارد که محل گشت و گذار مردم است. مردم شهر برای پیاده‌روی و آرامش کنار این دریاچه می‌آیند. بعد از ظهرها البته در سالن کنار این دریاچه رقص محلی سریلانکایی اجرا می‌شود. حتی هر رقصی نماد مخصوص به خودش را دارد که با صورتکی خاص نشان داده می‌شود.

3. دیدن دندان بودا در سریلانکا

شهر کندی به خاطر معبد دندان بودا (دالادا ماگی گاوا) یا Temple of the tooth قطب مذهبی سریلانکا است. می‌گویند دندان بودا در اینجا نگهداری می‌شود. این دندان در سال 371 میلادی از هند به این معبد آمده. دین بودایی حدود قرن 5 قبل از میلاد شکل گرفت و امروزه حدود 230 تا 500 میلیون بودایی در سراسر جهان وجود دارد. شهر کندی هم با معبد دندان بودا هرساله بودایی‌های زیادی را به خودش جذب می‌کند. سال 1953 میلادی پادشاه سریلانکا دستور به ساخت این معبد داد. هر روز صبح و عصر صدای طبل راهبان بودایی در فضای معبد دندان بودا می‌پیچد. در یکی از اتاق‌های این معبد نقاشی دیواری از داستان تولد بودا و نحوه‌ آوردن دندانش به این معبد کشیده شده. می‌گویند بعد از درگذشت بودا بین مریدانش اختلاف بزرگی افتاد. هرکدامشان سعی می‌کردند که جسدش را در سرزمین خودشان به خاک بسپرند. در هر صورت آن همه بگو مگو نتیجه‌ای نداشت. از آنجایی که بودا به یک کشور خاص تعلق نداشت تصمیم گرفتند که هر تکه از بدنش را در سرزمینی دفن کنند و دندانش نصیب سیلان یا سریلانکای امروزی شد.

4. آشنایی با صنایع دستی سریلانکا

چوب در اینجا اهمیت زیادی دارد و صنایع دستی ساخته شده از آن پرطرفدار است. هرکدام از صنایع دستی سریلانکا بیانگر اسطوره، افسانه و یا داستانی از فرهنگ سریلانکا و دین بودایی است.

5. گشت و گذار در شهر نووارا الیا

شهر نورا الیا(Nuwara Eliya) یکی دیگر از جاهایی است که در سفر به سریلانکا باید به آن سر بزنید. این شهر که در مرکز کشور سریلانکا واقع شده توسط ساموئل بیکر انگلیسی در قرن 19 میلادی شکل گرفت. همان کسی که رود نیل و دریاچه آلبرت را در کشور اوگاندا کشف کرد. خیلی زود این شهر تبدیل به شهری استعماری یا اصطلاحا کولونی برای انگلیسی‌ها شد و افراد زیادی برای شکار آهو، روباه، فیل، بازی کریکت و گلف به اینجا می‌آمدند. بیشتر ساختمان‌های شهر بیانگر معماری دوره‌ سلطه انگلیسی‌ها بر شهر هستند. در راه رسیدن به شهر نووارا الیا، مزارع چای را خواهیم دید. وقتش رسیده چای سیلان بخرید. حتما شما هم روی قوطی‌ها و جعبه‌های چای عبارت چای سیلان را دیده‌اید؛ چای معروفی از سریلانکا. در صنعت چای رسم است هر منطقه‌ای که چای در آن کشت می‌شود به همان اسم معروف شود و چای سیلان از این قانون مستثنا نیست. پوشش گیاهی، آب و هوای و مناطق کوهستانی سریلانکا محیط خوبی برای پرورش چای است. چای سیلان با دست چیده می‌شود نه با ماشین و فقط شکوفه و جوان‌ترین دو برگ اول چای برداشت می‌شود؛ همان قسمتی که بهترین طعم و عطر را دارد. بعد از چیدن برگ‌ها برش می‌خورند تا مایع درون‌شان خارج شود و در محیطی مخصوص فعال شوند. در آخرین مرحله برگ‌ها حرارت داده می‌شوند تا طعم چای باقی بماند. البته این را هم بدانید که چای سیلان چند نوع است: چای سیاه، چای سبز و چای سفید. می‌گویند طعم چای سفید شبیه عسل است. به هر حال در بازدیدمان از مزارع چای وقتش را داریم تا با فرایند تولید چای بیشتر آشنا شویم.

شنیدن علت رونق صنعت چای سیلان جالب است. سال 1880 میلادی آفت به مزارع قهوه سریلانکایی‌ها زد. همه چیز نابود شد و مردم این کشور تصمیم جدیدی گرفتند. ریشه‌های گیاه قهوه را از زمین‌هایشان بیرون کشیدند و به جایش چای کاشتند. صنعتی که به سرعت رشد کرد. حتی سر کانن دویل درباره‌شان می‌گوید: «کمتر مردمانی قدرت آن را دارند که وقتی صنعت بزرگشان نابود شد، ظرف مدت کوتاهی، صنعتی به همان شکوه را جانشینش کنند، و مزارع چای سیلان، درست مانند شیر واترلو، یادبودی از شجاعت هستند.»

6. نوارا الیا و دشت هورتون

رفتن به پارک ملی دشت هورتون (Horton Plain National Park) می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. این دشت در سال 1988، میلادی تبدیل به پارک ملی شد. تنوع زیستی دشت هورتون و پوشش گیاهی متنوعش توریست‌های زیادی را جذب می‌کند. البته سرچشمه‌ سه رود مهم کشور سریلانکا ماهاونی، کلانی و والاوه اینجاست. اسم این دشت در اصل Maha Eliya Thenna بوده اما بعدها به نام سِر هورتون انگلیسی که فرمانده‌ انگلیسی شهر بوده نامگذاری شد.

7. آبشار لاورز لیپ (Lover's Leap) یادتان نرود

«کفش‌های پیاده‌روی‌تان را بپوشید، قبل از حرکت خوب غذا بخورید و آب به همراه داشته باشید.» این‌ها توصیه‌ اشخاصی است که از این آبشار بازدید کرده‌اند. حدود ده کیلومتر با شهر فاصله دارد و دسترسی راحتی هم دارد.

8. بازدید از شهر الا و اودالاوه

شهر اِلا (Ella) برای (backpackers) فوق‌العاده است. همان‌هایی که کوله‌شان را به پشت‌شان می‌اندازند و خودشان را به دل جاده می‌زنند. الا شهر کوچکی در دامنه‌تپه است و رستوران‌های کمی هم دارد. اما طبیعتش زیباست. ترجیحا با قطار مسیر رفت به این شهر را انتخاب کنید. بعد از رسیدن به شهر، بازدید از آبشار راوانا را در برنامه‌تان قرار دهید. این آبشار در کنار جاده واقع شده و دسترسی آسانی دارد. حتی می‌توانید زیر آبشار بروید و حمام آبشاری هم بگیرید. البته لباس‌های راحتی بپوشید و یک دست لباس تمیز و خشک هم همراهتان باشد. پارک ملی اوداوالاوه دیگر جایی است که در شهر الا و اودالاوه باید ببینید. این پارک ملی حدود 13 کیلومتر از شهر فاصله دارد و اقامت در ریزورت‌های آن تجربه بی‌نظیری خواهد بود.

9. سافاری در سریلانکا

فرصت دیدن حیات وحش را در پارک ملی اوداوالاوه خواهید داشت. کسانی که در سافاری‌های آفریقا هم شرکت کرده‌اند با دیدن این پارک یاد ساوانا در شرق آفریقا افتاده‌اند. فیل‌های جوان و پیری به شکل گروهی در جای جای این پارک حرکت می‌کنند و آنقدر نزدیکتان می‌شوند که ممکن است هیجان‌زده شوید. البته به جز فیل، کروکودیل، طاووس، بوفالو و آهو هم می‌بینید.

10. ماهیگیری به روش سریلانکایی

حدود 70 سال است که ماهیگیران سریلانکا (Stilt fishermen) به روش جالبی ماهی صید می‌کنند. آن‌ها روی چوبی عمودی در دریا می‌نشینند و منتظر ماهی‌ها می‌مانند. در طول جنگ جهانی دوم وقتی که منابع غذایی کاهش پیدا کرد، ماهیگیران شیوه‌ جدیدی برای صید ماهی پیدا کردند. ابتدا از لاشه‌های کشتی‌های غرق شده استفاده می‌کردند و رویشان می‌ایستادند. اما بعد از مدتی تصمیم گرفتند که چوب‌های محکمی را به صورت عمودی لابلای صخره‌های کف دریا و نزدیک ساحل قرار بدهند. رویشان بنشینند و منتظر بمانند. البته این روزها دو نوع از ماهیگیران سریلانکایی وجود دارد. عده‌ای شغل‌شان واقعا صید ماهی است و دسته‌ دیگر فقط برای فیگور گرفتن جلوی دوربین عکاسان این کار را انجام می‌دهند.

11. آشنایی با پایتخت تجاری سریلانکا؛ کلمبو

کلمبو، پایتخت تجاری سریلانکا است. ابن بطوطه جهانگرد معروف در قرن چهاردهم از این شهر با عنوان کلانپو یاد می‌کند. کلمبوی امروزی شهر شلوغ و پر جمعیتی است. از نژادهای مختلف کشور سریلانکا تا هندی‌ها، انگلیسی‌ها، پرتغالی‌ها و حتی هلندی‌ها که در روزگار استعمار به این شهر آمده‌اند در اینجا پیدا می‌شود. معماری ساختمان‌های شهر ترکیبی از سنت و مدرنیته است. وقت دارید تا در شهر بگردید و از معبد گانگارا مایا(Gangaramaya) دیدن کنید؛ یکی از بزرگ‌ترین معبدهای شهر. نکته‌ جالب توجه درباره‌ این معبد وجود انواع مجسمه‌های بودایی کشورهای دیگر مثل ژاپن، تایلند، کره و چین است. برای دستیابی به آرامش و مدیتیشن رفتن به این معبد را به شما توصیه می‌کنیم.