رسوبات ناشی از رواناب کودها برای گونه‌های آبزی خطرناک هستند

به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، سطوح افزایش یافته نیتروژن و فسفر در اکوسیستم‌های آب شیرین و دریایی مسئول بروز مشکلات مختلفی هستند اما جدیدترین یافته‌ها نشان می‌دهند که رسوبات اضافی، زیستگاه‌های رودخانه ای را که زیربنای تنوع زیستی آب شیرین هستند، تغییر می‌دهند.

برای این مطالعه، محققان در اسپانیا، سلامت جمعیت های بی‌مهرگان بزرگ را در انواع جریان های آب و یا انواع مختلفی از محیط‌های آب شیرین بررسی کردند.

«میگل کاندو آرگلز» کارشناس اکولوژی و هیدرولوژی آب شیرین در یک بیانیه خبری گفت: ویژگی‌های اکولوژیکی جوامع بی مهرگان بزرگ شامل اینکه آنها چه می‌خورند، بسترهایی که انتخاب میکنند، مدت زمان طولانی تولید مثل و غیره یک شاخص قابل اعتماد برای وضعیت اکولوژی است که به ما اجازه می‌دهد بطور غیرمستقیم کیفیت زیستگاه آب را تعیین کنیم.

بررسی جمعیت بی مهرگان بزرگ نشان داد که اکوسیستم ها در مناطقی تحت تأثیر رواناب نیترات تخریب می شوند، اما تجزیه و تحلیل دقیق تر تجمع رسوبات را که ناشی از کشاورزی متمرکز و جنگل زدایی هستند به عنوان مقصر اصلی نشان داد.

به گفته این محقق، وضعیت ضعیف اکولوژیکی تنها ناشی از نیترات نیست بلکه از تخریب زیستگاه های آب بر اثر تجمع رسوبات در رودخانه، نیز نشات می گیرد؛ تجمع رسوبات در رودخانه ها بر اثر جنگل زدایی و شیوه های کشاورزی ایجاد می شود.
کود اضافی باعث رشد جلبک ها و سایر پوشش گیاهی آب شیرین شده، اما همچنین باعث تغییر ترکیب شیمیایی آبراه ها نیز می شود. درضمن رسوب، ترکیب فیزیکی محیط های آب شیرین را تغییر می دهد و باعث متلاشی شدن محیط هایی می شود که در آن بی مهرگان بزرگ و سایر گونه های کوچک آب شیرین زندگی، تغذیه و تولید مثل می کنند.

بر اساس این مطالعه، که این هفته در مجله PLOS One منتشر شده است ، تغییر فیزیکی محیط از طریق تجمع رسوبات از نظر اکولوژیکی بسیار مضر است.

محققان امیدوارند که یافته های این مطالعه سیاستگذاران را به تنظیم مقررات زیست محیطی ترغیب کند.