صلاح الدین بی صلاحیت رفت!

صلاح الدین ربانی با وزارت خارجه در حالی وداع کرد که نامه اش لبریز از شکایت بود. نامه ای که نشان می دهد اشک های صلاح الدین از آنچه دیده و شنیده در این سالها و تحمل کرده است از نوک قلم جاری شده است و غیر مستقیم به بر خوردهای افراطی قوم گرایانه و رفتارهای سلیقه ای اشرف غنی و دستیاران وی با آن در وزارت خارجه شکایت دارد!

از همان روزهای آغازین حکومت وحدت ملی که سهمیه پُست های کلیدی هر دو تیم مشخص شد، اشرف غنی به بهانه های متعدد عرصه را به نمایندکان عبدالله تنگ کرد و در هر وزارت خانه ای که سهم عبدالله بود نماینده ویژه گذاشت در وزارت خارجه نیز حکمت خلیل کرزی را قرار داد که نقش صلاح الدین را کاست. از این رو وی هرچند استعفا داده و علت آن را پایان تاریخ حکومت وحدت ملی اعلام کرده اما وی محبور به این کار شده که حتی زودتر از این باید از ساختمان وزارت خارجه می رفت.

بر خورد های قوم گرایانه اشرف غنی نه تنها داد صلاح الدین را در زمان خدا حافظی بلند کرد بلکه قبل از آن نیز فریاد عبدالله، محقق، جنرال دوستم، استاد عطا و ... را کشیده بود.
اشرف غنی با جودی هیچ پایگاه اجتماعی نداشت یکی-یکی مخالفان و دوستان به ظاهر سیاسی خویش را حتی قدرتمندترین رقیب قدرت اش از صحنه سیاست کشور خارج کرد!

استعفا نامه صلاح الدین درست و پر محتوا بود اما آن را بایستی به شریک به ظاهر قدرت اشرف غنی یعنی عبدالله می فرستاد تا با این کار از نقش غنی می کاست و در عین حال به وی یاد آور می شد که بدون حضور عبدالله ادامه کار حکومت وحدت ملی غیرممکن است. اما متاسفانه بزرگ نمایان جامعه غیر پشتون سست عنصر، فراموش کار، بی بخار هستند از هیچ کی و هیچ چیز درس عبرت نمی گیرند! آنها ترور فرمانده هان خود، مسلح کردن وگسترش طالبان را توسط کرزی به باد فراموشی سپردند، تهدید، تحقیر و به حاشیه راندن خود را توسط غنی از یاد بردند، دوبار کاندید کردن عبدالله و عدم توانایی وی را نادیده گرفتند که برای بار سوم وی را به نمایندگی خود در کار زار انتخابات وارد کردند...

با پایان رسیدن تاریخ حکومت وحدت ملی آخرین مهره کاروان عبدالله از قطار پیاده شد صلاح الدین بی صلاحیت از کابین وزارت خارجه با آزردگی و اشک مانند دیگران رفت اما قطار حکومت اشرف غنی در مسیرش بدون رقیبانی مانند عبدالله، دوستم، محقق، خلیلی و... به احتمال زیاد برای پنچ سال دیگر روان باشد!

گل امیری