منطق اهل بیت(ع) منطق صراحت و شفافیت است


منطق اهل بیت(ع) منطق صراحت و شفافیت است

گروه اندیشه ــ حجت‌‌الاسلام مؤمنی با بیان اینکه امام حسین(ع) در وداع آخر با اهل بیت فرمود که خودتان را برای بلا آماده کنید، اظهار کرد: اگرچه توقع بود که امام(ع) مطلبی بفرمایند که اهل بیتشان آرام شوند، اما منطق اهل بیت(ع)، منطق صراحت و شفافیت است و نه تزویر. البته حضرت بدون درنگ در تسکین آنان گفتند: بدانید که خدا حامی و حافظ شماست و شما را تنها...

منطق اهل بیت(ع) منطق صراحت و شفافیت است

به گزارش ایکنا؛ حجت‌‌الاسلام سیدحسین مؤمنی، شب گذشته، 30 مهر، در مسجد اعظم قم، به مناسبت ایام پایانی ماه صفر به ایراد سخن پرداخت و بیان کرد: از جمله اسباب توجه این است که انسان باید تنبّه و توجه داشته باشد. بیمار در زمان جراحی اگر او را بی‌حس کنند، چاقوی جراحی برای او دردی ندارد، چون تنبه، توجه و هوشیاری ندارد. دلیل آن نیز همین اسباب و وسایل و ابزار بیهوشی است، اما در حیات دنیا نیز همین است که برخی از انسان‌‌ها از امور مقطعی و مسکن‌‌های مقطعی استفاده می‌‌کند و به دنبال درمان ریشه‌‌ای در قلب نیستند. در دل حالت اضطراب و نگرانی دارند، اما می‌‌بینیم که وقتی به این امور و آسیب‌‌ها متبلا شدند، درصدد درمان ریشه‌‌ای آن نیستند که عبارت از تنبه و توجه به ذات اقدس اله است.

حسن ظن به خدا

وی در ادامه افزود: خدا خالق ماست و سمت خالقیت را به زیباترین شکل ممکن انجام می‌‌دهد؛ بنابراین نباید تصور کنیم و یا حالت یاس در ما به وجود آید که یک آسیب بسیار بد بر قلب ما عارض شود که عبارت سوءظن نسبت به خدا است؛ یعنی خداوند را تبدیل به متهم کنیم و خودمان نیز بشویم، قاضی که حکم و کیفرساخت صادر کنیم. یک بابی در اصول کافی است به نام حسن ظن نسبت به خدا. در روایت دارد که عبد گناهکار را می‌‌آروند و وقتی پرونده او را بررسی می‌‌کنند، می‌‌بینند استحقاق عذاب دارد. به ملائک می‌‌گویند که او را به سمت جهنم ببرید. تا او را می‌برند، می‌‌گوید که خدایا ظن و گمان من این نبود که با من چنین کاری کنی. خطاب می‌‌رسد که گمان تو چه بود؟ عرضه می‌‌دارد که ظن و گمان من احسن ظن بود و تو را مهربان‌‌تر از این می‌‌دانستم. در ادامه خطاب می‌‌رسد که او را به سمت بهشت ببرید، این عبدی که این قدر به رحمت من امید دارد را چطور می‌‌توانم بسوزانم.

مؤمنی با اشاره به روایت دیگری تصریح کرد: یک نفر خدمت معصوم(ع) رسید و می‌‌خواست بگوید که ما نیز بلدیم که شعر بگوییم. گفت: «لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک؟ وَ إنَّمَا العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا»؛ یعنی کسانی که گمراه می‌‌شوند تعجّب ندارد، بلکه آنهایی که هدایت می‌‌شوند تعجّب دارد. امام معصوم(ع) فرمود: «أنَا أقُولُ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا وَ أمَّا العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللّهِ»، من می‌‌گویم کسانی که هدایت می‌‌شوند تعجّب ندارد بلکه آنهایی که گمراه می‌‌شوند تعجّب دارد که با وجود رحمت واسعه الهی چگونه گمراه شده‌‌اند. حسن ظن در مورد خداوند در قلب انسان انرژی ایجاد می‌‌کند و به سادگی هم ایجاد نمی‌‌شود بلکه راه آن انجام فرائض و ترک محرمات است.

منطق اهل بیت(ع)؛ منطق صراحت و شفافیت

مومنی در ادامه با اشاره به وداع آخر امام حسین(ع) با اهل بیت خود بیان کرد: امام حسین(ع) وداع‌‌های متعددی کرده‌‌اند و در وداع آخر شرایط به گونه‌‌ای است که بدن حضرت، جراحت‌‌های زیادی برداشته است. ایشان در مقابل خیمه‌‌ها حاضر شدند که با اهل و عیال وداع کنند. علی القاعده در این زمان باید مطلبی را بفرمایند که اهل بیت(ع) یک مقدار آرام شود. به محض اینکه جمع شدند، کلام حضرت(ع) این است که فرمود خودتان را برای بلا آماده کنید. این در حالی است که همه یاران شهید شدند و جز ایشان و امام سجاد(ع) کس دیگری در خیمه‌‌ها نمانده و توقع داریم که امام(ع) یک مطلبی بفرمایند که اهل بیتشان(ع) آرام شوند، نه اینکه اضطراب پیدا کنند. این را نیز باید بگویم که منطق اهل بیت(ع)، منطق صراحت و شفافیت است و نه تزویر.

وی تصریح کرد: سپس امام حسین(ع) بدون درنگ مطلبی را که باعث تسکین قلب است به صراحت بیان کردند و گفتند: بدانید که خدا حامی و حافظ شماست و شما را تنها نمی‌‌گذارد. باید توجه کنیم که همه‌‌کاره ذات اقدس اله است و از همان طفولیت باید برای بچه‌‌ها جا انداخت که همه‌‌کاره خدا است. در ادامه نیز حضرت(ع) فرمود که خداوند به زودی شما را از شر این دشمنان نجات می‌‌دهد. اگر صبر کردید، آخر کار شما خیر است و عاقبت به‌‌خیر می‌‌شوید. به جای این بلا و گرفتاری که متوجه شماست، خدا به شما انواع نعمت‌‌ها و کرامت‌‌ها را عرضه می‌‌کند.

بلا به اندازه ظرف انسان

مومنی در ادامه بیان کرد: بنابراین توصیه امام حسین(ع) این است که نباید شکوه کنید، اما برخی‌‌ها هستند که با اندک گرفتاری، شروع به ناله و شکوه می‌‌کنند. دردها را بزرگ می‌‌کنند، اما آنکه درد داده، درمانش را نیز داده است. یک لیوان آب را در نظر بگیرید. هیچ وقت بیشتر از ظرفش در آن آب نمی‌‌ریزند و کسی که لیوان را پر می‌‌کند یک مقدار از آن را خالی می‌‌گذارد تا سرریز نشود. خداوند که به ما بلا می‌‌دهد نیز این طور است که به اندازه ظرف ما بلا می‌‌دهد و اینکه ما در ابتلائات کم می‌‌آوریم به این دلیل است که به ظرف خودمان توجه نداریم. در حالی که خداوند اول ظرف آن را می‌‌دهد و بعد مبتلا می‌‌کند. همچنین امام حسین(ع) در بخش دیگری از این وداع فرمودند که مبادا با زبانتان چیزی بگوید و مطلبی را بر زبان جاری کنید که از قدر و ارزش شما کم کند. بنابراین باید توجه کنیم که در وادی بلا به جای شکر، دست به شکوه نزنیم چراکه شیطان به دنبال این کار است.

انتهای پیام

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


(تصاویر) هشت حقیقت جالب در مورد اژد‌های کومودو