تقلب در قالب حمله بر «دیجیتال سنتر» کمیسیون

حمله بر «دیجیتال سنتر» کمیسیون انتخابات از این قرار بوده؛
ناظر عبدالله می گوید:
پس از وقفهٔ چاشت فضا در کمیسیون کم کم غیر عادی می‌شد و رژه نظامیان پر رنگ‌تر می‌شد. ساعت‌های پس از ۲ چاشت بود که مولانا عبدالله از دفتر کارش بیرون شد و سوار موترش شد و محافظانش با موتر تعقیبی از عقبش راه افتادند. ما چند تن با دوستان و همکاران در نزدیک تعمیر کمیشنران ایستاده بودیم و نیم ساعت بیشتر از رفتن آقای مولانا نگذشته بود که خبر رسید یک مهاجم که قصد حمله بر جان او را را داشت دستگیر شده. فضای داخل کمیسیون لحظه به لحظه مشکوک و نظامی تر می‌شد. قطعه CRU (قطعات خاص) در صحن کمیسیون پایین و بالا می‌رفتند انگار اینجا «دشت بکوا» باشد. دیدیم آقای «مل» معاون کمیسیون انتخاب از دفترش بیرون شد و مستقیم طرف تجمع ما آمدند و با دست و پاچگی و پریشانی خطاب به ناظران گفتند از این ساحه دورتر بروید تا خدای نخواسته حادثه‌ی رخ ندهد و بهتر است در یک اتاق تشریف ببرید. آقای نو‌اندیش اعتراض کردند که برای ناظران یک جایی مناسبی درنظر گرفته نشده است و در چنین حالات کجا باید حضور داشته باشند. آقای مل با پذیرش این اعتراض اما تاکید می‌کرد عجالتا در جایی قرار بگیرید.

پس از صحبت‌های آقای مل، حضور نظامیان و امنیتی‌ها در اطراف تعمیر کمیشنران بیشتر می‌شد. کسی از مسوولین امنیتی برای ناظران اطلاع دادند که چند مهاجم انتحاری وارد کمیسیون گردیده اند و هر لحظه احتمال دارد حادثه واقع شود. پخش این خبرِ مشکوک فضا را برهم زدند و کارمندان کمیسیون شروع کردند به رخصت شدن. هنوز ساعت ۴ نشده بود که کارمندان مرکز نتایج و دیگر بخش‌ها با عجله رخصت شدند.

من، فهیم فطرت، وکیل صمیم، اسرار کاظمی، هادی و ... در دهلیز بخش رسانه‌های کمیسیون نشستیم و در مورد اوضاع کمیسیون و برخورد مشکوک تبصره می‌کردیم. ناگهان مولانا عبدالله به کمیسیون برگشت و مستقیم وارد مرکز رسانه‌ها گردید. مولانا خیلی ناراحت و برآشفته به نظر می‌رسید. همه دورش جمع شدیم و از حادثه حرف می‌زدیم. آقای مولانا به پشت میز مطبوعات کمیسیون قرار گرفت، تجهیزاتی که از مهاجم به دست آورده بود روی میز پهن کردند و به همکاران بخش دستور دادند تا تلویزیون ملی که همیشه‌وقت حاضر در تالار است، نشرات فوری را آغاز کند تا در مورد حادثه توضیح دهد. اما آقای مل تلاش می‌کرد مانع نشست خبری مولانا گردد و در بیخ گوش مولانا چیزی می‌گفت که با واکنش تند آقای مولانا مواجه شد و نشست خبری آغاز شد که شما حتما جریان قضایا را دیدید و شنیدید.

نشست پایان یافت و شمار کمیشنران، کمیسیون را ترک می‌کردند، اما فضا غیر عادی به‌نطر می‌رسید. یکی از همکاران ما خبر دادند که دارالانشا گفته امشب را کار نمی‌کنند و ناظران می‌توانند برگردند. من، فهیم فطرت، وکیل صمیم و ... به طرف دفتر رییس دارالانشا راه افتادیم تا در این مورد تعطیلی بخش شب با آقای ننگ صحبت کنیم. دم دفتر آقای ننگ غیر عادی با سربازان قطعه خاص محافظت می‌شد. ما مستقیم وارد دفتر آقای ننگ شدیم که دستیارش مانع ما شدند، گفتند ننگ یک جلسه مهم دارد. چند لحظه در پشت دفتر رییس دارالانشا انتظار کشیدیم که دو شخص که به اصطلاح جلسه مهم داشتند، از دفتر ننگ خارج شدند و این دو بزرگوار، آقای رشتیا معاون عملیاتی ننگ و بارکزی رییس بخش تکنالوژی بودند. بدون اینکه با آقای ننگ ببینیم، موضوع رخصتی بخش شب را با آقای رشتیا ‌و بارکزی در میان گذاشتیم.

در حال صحبت بودیم که یک گروه ۱۰ نفری از ناظران تخنیکی دولت‌ساز هم وارد دارالانشا شدند اما بدون اینکه حرفی و یا اعتراضی از کار شب داشته باشند، راحت در کوچ‌ها نشتند و منتظر بودند که ما خارج شویم تا آنها صحبتی داشته باشند. من داشتم به وضعیت مشکوک‌تر می‌شدم. حمله بر جان مولانا، شایعه ورود انتحاری‌ به کمیسیون، گشت‌و گذار قطعات خاص در داخل کمیسیون، تعطیلی بخش شب و ورود ناگهانی و مشکوک ناظران دولت‌ساز در اوقات شام به دارالانشا، همه خبر از یک رویداد مشکوک می‌داد.

ما به عنوان ناظران بخش روز داشتیم از کمیسیون خارج می‌شدیم، موضوع را به همکاران ناظران بخش شب که حاجی صاحب فاروق و ... تازه رسیده بودند توضیح دادیم و گفتیم پیگیر مساله باشند تا از طرف شب کار خلافی انجام ندهند. ساعت ۱۱ شب بود که خبر دریافت کردیم که قطعه خاص CRU اتاق های مهم مرکز نتایج و اتاق دستگاه های بایومتریک را باز کرده‌اند و در هماهنگی با ناظران دولت‌ساز، همان دستهٔ که شام به دارالانشا آمده بودند، در همکاری با دارالانشا دست به کار شدند و به مواد حساس دست زده اند و اقدام به پروسس کرده اند.

اما صبح منابع در کمیسیون گفته‌اند آقای مل به نیروهای قطعه خاص گفته بودند که از اتاق های مهم و مرکز نتیج ملی محافظت کنند و به همین منظور رمز های دهلیزها شکسته شده و برخلاف اصول کاری، این نیرو ها وارد دهلیز ها شده بودند. جزییات بیشتر و اینکه چه کاری در شبی که همه را رخصت کرده بودند، روشن خواهد شد.

هارون معترف