ایده استفاده از بادبانهای خورشیدی برای سفرهای خارج از منظومه‌ای


ایده استفاده از بادبانهای خورشیدی برای سفرهای خارج از منظومه‌ای

اصفهان - یک مهندس هوافضا با بیان اینکه سفر به نزدیک‌ترین ستاره حدود هشت سال طول می‌کشد، گفت: برای سفرهای خارج از منظومه‌ای ایده استفاده از بادبان‌های خورشیدی ارائه شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، حمید مقدس‌پور در حاشیه همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی اظهار داشت: در زمان دفاع مقدس، ایران هیچ موشکی برای شلیک نداشت تعدادی موشک از لیبی وارد کرد اما این کشور خیلی زود پشت ایران را خالی کرد و حتی از دادن قطعه به ما خودداری نمود؛ در آن زمان با اصرار شهید تهرانی‌ مقدم یکی از این موشک‌ها شلیک نشد تا مهندسی معکوس بر روی آن انجام شود.

وی با بیان اینکه نخستین موشک‌های سپاه ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر بُرد داشتند، تصریح کرد: پس از آن موشک عاشورا با سوخت جامد دو مرحله‌ای و بُرد بیش از دو هزار کیلومتر ساخته شد، اگرچه در ابتدا انگیزه ما از طی این مسیر، دفاعی بود اما به مرور به این سمت حرکت کردیم که در حوزه‌های علمی نیز در این زمینه فعالیت کنیم.

این مهندس هوا فضا اضافه کرد: در سال ۲۰۰۵ اعلام وزیر دفاع کشور مبنی بر پرتاب ماهواره تا یک‌سال آینده را داشتیم اما بیش از دو سال طول کشید تا نخستین رونمایی از پرتابگر سفیر انجام شود که متاسفانه این ماموریت با شکست در پرتاب ماهواره مواجه شد؛ سرانجام در سال ۲۰۰۹ این پرتاب با موفقیت کامل انجام شد.

وی تاکید کرد: در همه این سال‌ها بیش از ۷۰ نفر جان‌شان را در راه این مسیر فدا کردند تا دستاوردهای امروز شکل بگیرد و موفقیت‌های کنونی حاصل شود.

مقدس‌پور افزود: با وجودی‌ که در این سال‌ها هیچ کشوری به ایران قطعه نمی‌داد اما با زحمت‌های فراوان این قطعات به صورت بومی در کشور ساخته شد.

بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند

وی با طرح این سوال که بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند، بیان داشت: دورترین تجهیزاتی که بشر ساخته و به فضا پرتاب کرده است ۱۱۳ au از زمین فاصله گرفته و از منظومه شمسی خارج شده است؛ پیش‌بینی می‌شود باطری‌ها این وسیله تا سال ۲۰۲۵ ذخیره داشته باشد و بتواند برای بشر سیگنال ارسال کند.

این مهندس هوا فضا با اشاره به شیوه خروج پرتاپگرها از جاذبه زمین به ارائه توضیحاتی پرداخت و ابراز داشت: نیروی جاذبه زمین هر آنچه را که بخواهد از آن جدا شود به سمت خود می‌کشد، ما برای اینکه بتوانیم از زمین خارج شویم و دوباره به سمت آن کشیده نشویم، حداقل به سرعتی معادل ۹ تا ۱۰ کیلومتر بر ثانیه نیاز داریم که به آن سرعت گریز از زمین می‌گویند.

وی با بیان اینکه برای سفر به کره ماه نیز به ۱۶ کیلومتر در ثانیه و برای رساندن ماهواره به مدار خارج از زمین به ۱۴ کیلومتر بر ثانیه سرعت نیاز داریم، افزود: پرتابگرهای فضایی وسایلی هستند که می‌توانند این سرعت را برای ما تامین کنند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا تصریح کرد: اگر بخواهیم روی سطح زمین به جسمی سرعت بدهیم، هرچه سرعت جسم بیشتر شود، مقاومت هوا هم بیشتر می‌شود؛ پس در ارتفاع پایین، مقاومت در برابر هوا کار سختی است لذا برای این کار باید جرم غیرمفید را جدا کرده و کاهش دهیم.

مقدس‌پور با بیان اینکه موتورهای راکت‌دار، چهارگونه هستند، تصریح کرد: موتورهای سوخت مایع با کپسولی در داخل راکت طراحی شده‌اند که سوخت را در خود ذخیره می‌کند؛ این موتورها مضرات و فوایدی دارند؛ برای مثال زمان لازم برای فعال سازی آنها طولانی است و انرژی زیادی تولید می‌کنند اما بسیار آلاینده هستند؛ این موتورها ISP بالایی دارند و تا ۴ الی ۵ هزار متر دلتا V برای ما تولید می‌کنند.

وی اظهار کرد: موتورهای سوخت جامد تِراست زیادی تولید می‌کنند؛ نرخ سوزش بالا و ISP کمتری دارند؛ موتورهای هیبریدی سوخت جامد دارند اما اکسیدایزر ندارند و به جای آن از اکسیدایزر مایع استفاده می‌کنند و هر وقت می‌خواهند آن را روشن کنند، جریان اکسیدایزر را روی سوخت ایجاد می‌کنند؛ در این موتورها بخشی از کپسول‌های سوخت حذف شده‌اند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا ادامه داد: موتورهای هسته‌ای سوختی مانند اورانیوم دارند؛ واکنش هسته‌ای در آنها گرما تولید کرده و باعث افزایش فشار گاز هیدروژن شده و به صورت اگزاست خارج می‌شود؛ این موتورها تراست زیادی تولید می‌کنند اما هنوز به صورت عملیاتی یا پرتابگر روی زمین استفاده نشده‌اند زیرا احتمال انفجار آنها وجود دارد که در این صورت آلودگی موتور هسته‌ای به تمام زمین منتقل می‌شود.

دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است

مقدس پور با بیان اینکه دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است، گفت: امروز سفر ما به فضا مانند پیاده طی کردن زمین در گذشته است اما به هرحال این مسیری است که باید طی کنیم تا روزی همه عالم در دسترس بشر قرار گیرد.

وی با اشاره به اینکه سفر به نزدیک‌ترین ستاره حدود ۸ سال طول می‌کشد، اظهار داشت: برای سفرهای خارج از منظومه‌ای ایده استفاده از بادبان‌های خورشیدی ارائه شده است که قسمت‌های اولیه این ایده در ماهواره‌ها انجام شده و کاملا هم موفق بوده است.

گفتنی است همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی و نگاهی به دستاوردهای ایران در این حوزه از سوی مرکز نجوم ادیب وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان در سالن همایش‌های کتابخانه مرکزی برگزار شد.


به گزارش خبرگزاری مهر، حمید مقدس‌پور در حاشیه همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی اظهار داشت: در زمان دفاع مقدس، ایران هیچ موشکی برای شلیک نداشت تعدادی موشک از لیبی وارد کرد اما این کشور خیلی زود پشت ایران را خالی کرد و حتی از دادن قطعه به ما خودداری نمود؛ در آن زمان با اصرار شهید تهرانی‌ مقدم یکی از این موشک‌ها شلیک نشد تا مهندسی معکوس بر روی آن انجام شود.

وی با بیان اینکه نخستین موشک‌های سپاه ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر بُرد داشتند، تصریح کرد: پس از آن موشک عاشورا با سوخت جامد دو مرحله‌ای و بُرد بیش از دو هزار کیلومتر ساخته شد، اگرچه در ابتدا انگیزه ما از طی این مسیر، دفاعی بود اما به مرور به این سمت حرکت کردیم که در حوزه‌های علمی نیز در این زمینه فعالیت کنیم.

این مهندس هوا فضا اضافه کرد: در سال ۲۰۰۵ اعلام وزیر دفاع کشور مبنی بر پرتاب ماهواره تا یک‌سال آینده را داشتیم اما بیش از دو سال طول کشید تا نخستین رونمایی از پرتابگر سفیر انجام شود که متاسفانه این ماموریت با شکست در پرتاب ماهواره مواجه شد؛ سرانجام در سال ۲۰۰۹ این پرتاب با موفقیت کامل انجام شد.

وی تاکید کرد: در همه این سال‌ها بیش از ۷۰ نفر جان‌شان را در راه این مسیر فدا کردند تا دستاوردهای امروز شکل بگیرد و موفقیت‌های کنونی حاصل شود.

مقدس‌پور افزود: با وجودی‌ که در این سال‌ها هیچ کشوری به ایران قطعه نمی‌داد اما با زحمت‌های فراوان این قطعات به صورت بومی در کشور ساخته شد.

بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند

وی با طرح این سوال که بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند، بیان داشت: دورترین تجهیزاتی که بشر ساخته و به فضا پرتاب کرده است ۱۱۳ au از زمین فاصله گرفته و از منظومه شمسی خارج شده است؛ پیش‌بینی می‌شود باطری‌ها این وسیله تا سال ۲۰۲۵ ذخیره داشته باشد و بتواند برای بشر سیگنال ارسال کند.

این مهندس هوا فضا با اشاره به شیوه خروج پرتاپگرها از جاذبه زمین به ارائه توضیحاتی پرداخت و ابراز داشت: نیروی جاذبه زمین هر آنچه را که بخواهد از آن جدا شود به سمت خود می‌کشد، ما برای اینکه بتوانیم از زمین خارج شویم و دوباره به سمت آن کشیده نشویم، حداقل به سرعتی معادل ۹ تا ۱۰ کیلومتر بر ثانیه نیاز داریم که به آن سرعت گریز از زمین می‌گویند.

وی با بیان اینکه برای سفر به کره ماه نیز به ۱۶ کیلومتر در ثانیه و برای رساندن ماهواره به مدار خارج از زمین به ۱۴ کیلومتر بر ثانیه سرعت نیاز داریم، افزود: پرتابگرهای فضایی وسایلی هستند که می‌توانند این سرعت را برای ما تامین کنند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا تصریح کرد: اگر بخواهیم روی سطح زمین به جسمی سرعت بدهیم، هرچه سرعت جسم بیشتر شود، مقاومت هوا هم بیشتر می‌شود؛ پس در ارتفاع پایین، مقاومت در برابر هوا کار سختی است لذا برای این کار باید جرم غیرمفید را جدا کرده و کاهش دهیم.

مقدس‌پور با بیان اینکه موتورهای راکت‌دار، چهارگونه هستند، تصریح کرد: موتورهای سوخت مایع با کپسولی در داخل راکت طراحی شده‌اند که سوخت را در خود ذخیره می‌کند؛ این موتورها مضرات و فوایدی دارند؛ برای مثال زمان لازم برای فعال سازی آنها طولانی است و انرژی زیادی تولید می‌کنند اما بسیار آلاینده هستند؛ این موتورها ISP بالایی دارند و تا ۴ الی ۵ هزار متر دلتا V برای ما تولید می‌کنند.

وی اظهار کرد: موتورهای سوخت جامد تِراست زیادی تولید می‌کنند؛ نرخ سوزش بالا و ISP کمتری دارند؛ موتورهای هیبریدی سوخت جامد دارند اما اکسیدایزر ندارند و به جای آن از اکسیدایزر مایع استفاده می‌کنند و هر وقت می‌خواهند آن را روشن کنند، جریان اکسیدایزر را روی سوخت ایجاد می‌کنند؛ در این موتورها بخشی از کپسول‌های سوخت حذف شده‌اند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا ادامه داد: موتورهای هسته‌ای سوختی مانند اورانیوم دارند؛ واکنش هسته‌ای در آنها گرما تولید کرده و باعث افزایش فشار گاز هیدروژن شده و به صورت اگزاست خارج می‌شود؛ این موتورها تراست زیادی تولید می‌کنند اما هنوز به صورت عملیاتی یا پرتابگر روی زمین استفاده نشده‌اند زیرا احتمال انفجار آنها وجود دارد که در این صورت آلودگی موتور هسته‌ای به تمام زمین منتقل می‌شود.

دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است

مقدس پور با بیان اینکه دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است، گفت: امروز سفر ما به فضا مانند پیاده طی کردن زمین در گذشته است اما به هرحال این مسیری است که باید طی کنیم تا روزی همه عالم در دسترس بشر قرار گیرد.

وی با اشاره به اینکه سفر به نزدیک‌ترین ستاره حدود ۸ سال طول می‌کشد، اظهار داشت: برای سفرهای خارج از منظومه‌ای ایده استفاده از بادبان‌های خورشیدی ارائه شده است که قسمت‌های اولیه این ایده در ماهواره‌ها انجام شده و کاملا هم موفق بوده است.

گفتنی است همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی و نگاهی به دستاوردهای ایران در این حوزه از سوی مرکز نجوم ادیب وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان در سالن همایش‌های کتابخانه مرکزی برگزار شد.

کد خبر 4749500

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه اصفهان

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


دانلود آهنگ خاص و بی نظیر اجتماعی سارینا از شاهین نجفی