دشمن فرضی؟! (عکس)

با اینکه من هیچگاهی در ارگان های وزارت دفاع و یا خاد (استخبارات امنیت دولتی) کار نکرده ام، ولی شنیده ام که در تعلیمات و تطبیقات نظامی واژه و یا اصطلاحی بنام "دشمن فرضی" وجود دارد که امکانات و وسایل دست داشته خود و دشمن را محاسبه نموده و حین تمرینات بالباس های مختلف نظامی صحنه تطبیقات را گرم نگهمیدارند و علیه یکدیگر گویا سنگر میگیرند.

افراد عادی و غیر مسلکی به این فکر میشوند که گویا این همه سنگر گرفتن ها؛ فیرها و صداهای مهیب نشانه از جنگ و خونریزی است، در حالیکه در واقعیت امر تمامی این همه مرمی های استفاده شده تطبیقاتی بی ضرر بوده کاملا خیر و خیریت است، اصلا نه جنگی بوده و نه هم خونریزی صورت گرفته است و قرار هم نیست در بین خودی ها خونریزی بوجود آید، زیرا تمامی این همه سناریوها و تاکتیک ها با یک پلان قبلا تنظیم شده تعلیمات و تطبیقات به روی یک دشمن فرضی استوار میباشد. بقول معروف "جنگ زرگری"؛ تنها و تنها برای آرایش و رزمایش قوا صحنه را باید گرم و داغ نگههداشت فقط همین.

در سیاست همچنین است و آنهم الحمدالله که هردوی شان (آقای صالح و نبیل) در این ارگان بزرگ شده اند و بکارخود در تمامی زمینه ها... خیلی بلد هستند و وظیفه شان همچنین است. طور مثال این گویا افشاگری های تاریخ گذشته و بیهوده آقای نبیل ازیک طرف که روزی یکبار چیزهای تازه را برای گرم نگهداشتن و غذایی رسانه ها و مطبوعات وابسته و مصروف کردن ذهنیت مردم میدهد و از طرفی همسخنان پرطمطراق و موضعگیری های غیر مترقبه آقای صالح که فعلا وظیفه سخنگویی ریاست جمهوری را هم به عهده دارند. این هیاهو را گرم و گرمتر و تطبیقات سیاسی نظامی را با دشمن فرضی نهایت دلچسپ میسازد، تو گویی به به چه چه سومناتی رخ خواهد داد... اما در آخر خواهید دید که نخیر این همه فریاد ها فقط یک تمرین سیاسی نظامی به روی یک دشمن فرضی استوار بوده است و بس. در اینصورت مشکل بقیه چه خواهد شد؟

دقیقاً این همه مردمی که از وحشت این باروت و صدایی های مهیب که شب و روز خواب نداشتند تا ببیند که نتیجه این همه جنگ گویا رویاروی و پوچک پرانی چه خواهد بود و گویا دشمن را فتح کردند و یا خیر و یا هم چه کسی غالب و مغلوب است...، فردای آنروز متوجه میشوید که نخیر بینی هیچ کسی هم خون نشده است و اینها دارای یک لباس وزیر یک قواعد نظام اند یکدیگر را در آغوش میگیرند.

عطا صفوی