گفتار درمانی کودکان، رشد زبان از تولد تا دو سالگی

پیش از شروع لازم است بدانیم که همه کودکان، زبان مادری خود را به تدریج در تعامل با مردم و محیط یاد می گیرند اما در رشد و تکامل برقراری ارتباط، تنوع های بسیاری میان کودکان وجود دارد. یعنی رشد زبان در برخی از کودکان سریع تر و در بعضی کندتر از بقیه است. برخی از کودکان اهل ریسک هستند و سعی می کنند کلماتی که بیان ان ها برایشان مشکل است، بگویند حتی اگر ان ها را اشتباه تلفظ کنند. اما بعضی از بچه ها ترجیح می دهند کلماتی را که ممکن است در بیانشان مشکل داشته باشند، را نگویند.

بعضی بچه ها کلمات زیادی (50 یا بیشتر) را قبل از اینکه شروع به بیان گفته های دو کلمه ای کنند، بیان می کنند. اما برخی دیگر از کودکان قبل از اینکه مجموعا بتوانند 50 کلمه بگویند، عبارات اجتماعی را یاد می گیرند و به کار می برند (مثل ممنون، الان میام، سلام بابا). در نهایت اینکه در سبک برقراری ارتباط، تنوع وجود دارد و در نتیجه غیرممکن یا سخت است که دقیقا تعیین کنیم برای هر کودکی چه چیزی اتفاق می افتد. آنچه مهم است این است که رشد زبان کودکان باید با ثبات باشد، یعنی اول اینکه در مقایسه با اغلب همسالانشان عقب تر نباشند و دوم اینکه در طول زمان و دوران کودکی (تولد تا رسیدن به پیش دبستانی) رشد آن رو به جلو و با سرعت متناسب صورت بگیرد.

در زیر رشد مهارت های گفتار و زبان کودکان از تولد تا 2 سالگی آورده شده است. همچنین نشانه های خطر برای تاخیر در رشد گفتار و زبان ذکر شده است، در چنین شرایطی لازم است والدین به متخصص گفتاردرمانی مراجعه و مشاوره یا درمان های لازم را دریافت کنند.

به طور مکرر بغبغو و غرغر می کند و صدا سازی های خوشایند و لذت بخش تولید می کند.

از گریه های متفاوت برای بیان نیاز های مختلف استفاده می کند.

وقتی با او صحبت می شود لبخند می زند.

بین صدای افراد تمایز قایل می شود.

به گفتار گوش می دهد.

هنگام غان و غون، از واج های / m / ، / p / ، / b / استفاده می کند.

از صداهای گفتاری یا اشارات برای خواسته ها استفاده می کند.

نسبت و نه به تغییر تن صدا واکنش نشان می دهد.

به صداها واکنش نشان نمی دهد (مثلا نگاهش را خیره نمی کند، سرش را نمی چرخاند و به دنبال صدا نمی گردد).

از 4 تا 6 ماهگی وقتی با او صحبت می کنید، به صورتتان توجهی نشان نمی دهد، تلاش نمی کند پاسخ شما را بدهد و نمی خندد. گریه های او در زمان گرسنگی و خواب با هم تفاوتی ندارند.

نه و داغ را می فهمد.

به درخواست های ساده واکنش نشان می دهد.

اسم خودش را می شناسد و به آن واکنش نشان می دهد.

کلمات مربوط به موارد آشنا را تشخیص می دهد(مثل فنجان، کفش، آبمیوه)

با مجموعه صداهای کوتاه و طولانی، غان و غون می کند.

هنگام غان و غون از صداهای گفتاری گوناگون استفاده می کند.

برخی از صداهای گفتاری و الگوهای آوایی بزرگسالان را تقلید می کند.

برای جلب توجه به جای فقط گریه کردن از صداهای گفتاری استفاده می کند.

وقتی با او صحبت می شود گوش می کند.

از صداهای گفتاری تقریبا صحیح استفاده می کند.

تغییر غان و غون، به گفتار نامفهوم را آغاز می کند.

برای اولین بار از روی قصد و نیت از گفتار استفاده می کند.

اغلب تنها از اسامی استفاده می کند.

خزانه واژگان بیانی او یک تا سه کلمه است.

برای بیان خواسته هایش از آوا سازی و اشارات خاص استفاده می کند.

کودک مدام بیمار است و حالت شل دارد.

زیاد گریه می کند.

مادر نسبت به شنوایی کودک شک کرده است.