کار می کند فکر همسرم در جیبم!

کاریکلماتورهای ابوالقاسم صلح جو :

در”سه گاه”، نماز می خوانم! فرمان پرایدم “راست” بود، “چپ”اش کردم! هنور مرا بلد نشده بود، مُدام در آغوشم گم می شد! اگر”پرستو” با “بهار”بیآید، هر دو را هووی”پائیز”می کنم! با زبان مادری، با پدرم سخن می گویم! برادرم “خز”شده بود، پدرم پوست اش را کند! تا از خواب می پَرَم، رگِ خوابم رگ به رگ می شود! “ماه”واره بود، بسویش پارازیت فرستادم! به”یاد”من “ماند”، “بخاطر”دیگری”رفت”! چون نتوانست از من چشم بردارد، گوشم را بُرید! برای بوسه بارانِ تو، لب هایم اَبری شده اند! در حدّ مرگ دوستم دارد، ملک الملک! “کار می کند”، فکر همسرم در جیبم! پنهان می کنم پولهایم را، مهربان که می شوی! خرِ”مراد”را، مریدان سوار می شوند! شاطر”چانه”میزد، برای تخفیف! نتوانستم گوشش را “بکشم”، “سنگین”بود! خطِ عابر”پیاده” را، “سواره” نمی توانم بخوانم! دستِ ادب را به”سینه”اش زدم! پایش”در رفت”، تنه اش ماند!