به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ شهرستان ری در زمره قدیمی‌ترین شهرهای دنیاست. تاریخ پیدایش ری به زمان اقوام آریایی می‌رسد و گفته می‌شود سیزدهمین شهر دنیاست. ری در بخشی از دوره‌ زیاریان و همچینین دوره سلجوقیان پایتخت ایران بود اما این روزها در شرایط مطلوب قرار ندارد.

گرد و خاک قسمت‌هایی از شهر ری، سبب آلودگی این شهر شده و تصور می‌شود از لحاظ فضای سبز در شرایط مطلوب قرار ندارد. با گشتی در قسمت‌هایی از منطقه یک به این نتیجه می‌رسید که شهر ری، منطقه‌ای انسان محور نبوده و چنانچه خودرو نداشته باشید نمی‌توانید به راحتی تردد کنید. ساخت شهروند در اطراف شهر و در نقطه‌ای که مسافت زیادی با فضاهای مسکونی دارد جمله سوالاتی است که ذهن را به خود مشغول می‌کند.

حسن خلیل‌آبادی، رئیس شورای شهرستان ری، ضمن انتقاد از عدم توسعه شهر ری، وجود زمین‌های رها شده ارگان‌ها و نهادهای مختلف را علت اصلی گرد و خاک موجود در این منطقه دانست.

وی در پاسخ به این انتقاد که شهر ری انسان محور نبوده و باید با خودرو در منطقه تردد کنید چراکه دسترسی مناسبی وجود ندارد، گفت: مرکز شهرستان ری، حرم حضورت عبدالعظیم است که دسترسی پیاده حتی از ایستگاه مترو دارد. به علت تراکم ساخت و ساز در مرکز، زمینی وجود نداشته به همین دلیل فروشگاه شهروند را در اتوبان ساختند.

او تصریح کرد: به دلیل اینکه شهر ری به اطراف توسعه پیدا کرده، در حاشیه باید با ماشین تردد کرد اما دسترسی از خیابان‌های اطراف وجود دارد.

خلیل‌آبادی در رابطه با میزان فضای سبز شهرستان ری عنوان کرد: فضای سبز شهر ری بیش از مناطق مجاور است ولی اجازه توسعه به شهر ری به علت وابستگی به تهران داده نشده است.

رئیس شورای شهرستان ری با بیان اینکه لکه‌های بزرگی در شهرستان ری وجود دارد، اظهار کرد: زمین‌ها و لکه‌های بزرگی در شهرستان ری وجود دارد که متعلق به ارگان‌هایی مانند نیروی انتظامی، شهرداری و اوقاف است. صاحب برخی لکه‌ها، مراکز دولتی هستند و به همین دلیل به این زمین‌ها رسیدگی نمی‌شود، این امر سبب افزایش گرد وغبار در شهرستان ری شده است.

او تاکید کرد: مثلا رو به روی فرمانداری شهرستان ری 10 هزار متر زمین بدون هیچ کاربری رها شده است.

خلیل‌آبادی با اشاره به اینکه محلات قدیمی شهرستان ری دسترسی‌های خوبی وجود دارد، بیان کرد: طبق آمارها، فضای سبز در منطقه 20 نسبت به سایر مناطق اطراف استاندارد است اما گرد و خاکش مربوط به زمین‌های نهاد ها و مراکز دولتی بوده که رها شده است.