اینتل وعده داده ریزمعماری نسل بعدی Gen12 بزرگترین تحول یک دهه اخیر در پردازندههای گرافیکی مجتمع این کمپانی باشد. به طور مشخص اینتل تغییراتی را در سطح ریزمعماری اعمال کرده که راه را برای دست یابی به کارایی بالاتر هموار میکند.
اینتل با Gen12 واحدهای اجرایی را از انجام بارکاری جانبی مربوط به تضمین انسجام دادهها در بین عملیات خواندن و نوشتن ثباتها رها کرده و این کار به یک واحد دیگر واگذار شده است تا راندمان واحدهای اجرایی از طریق کاهش بار کاری و افزایش در دسترس بودن آنها بالا برود. با این حال یک راه سادهتر برای افزایش کارایی یک پردازنده گرافیکی بدون نیاز برای تغییرات وسیع در سطح طراحی وجود دارد و آن افزایش واحدهای اجرایی یا همان سایه زنها است که تا به امروز هر دو AMD و انویدیا به خوبی از آن بهره گرفتهاند.
ظاهراً اینتل نیز با Gen12 از این روش برای دست یابی به پردازندههای گرافیکی سریعتر بهره میگیرد.
اخیراً یک پردازنده گرافیکی مجتمع ناشناخته متعلق به نسل Gen12 اینتل در بنچمارک CompuBench ظاهر شده که نشان میدهد اینتل تعداد واحدهای اجرایی را به طرز چشمگیری افزایش داده است. به طور مشخص این نمونه از 96 واحد اجرایی بهره میبرد که به طرز چشمگیری بیشتر از قدرتمندترین پردازنده گرافیکی مجتمع فعلی اینتل است.
Iris Pro P580 به عنوان قویترین پردازنده گرافیکی مجتمع اینتل داری 72 واحد اجرایی است و UHD 630 که در پردازندههای معمولی اینتل یافت میشود، تنها 24 واحد اجرایی دارد.
پردازنده گرافیکی Gen12 مورد بحث از افزایش 33 درصدی تعداد واحدهای اجرایی نسبت به قویترین پردازنده گرافیکی مجتمع اینتل بهره میبرد که در ترکیب با بهبودهای ریزمعماری، افزایش 40 درصدی کارایی نسبت به Iris Pro P580 متصور است.
نمونه مورد بحث دارای فرکانس 1.1 گیگاهرتز بوده که با بیشینه فرکانس بوست Iris Pro P580 برابری میکند. حالا باید منتظر جزئیات بیشتر از پردازندههای گرافیکی Gen12 اینتل ماند.