مرا بنویس

مرا بنویس مرا برکهنه دیوار زمان بنویس مرا بر ابرهای رهگذر در باد... ـ به لوح دوردست کهکشان بنویس ـ شبی که ماه در گهواره ی جنبان خود خواب است و هرسو هرطرف، خیس از نمشاعر:امیر فرجی (هیرو)

مرا بنویس
مرا برکهنه دیوار زمان بنویس
مرا بر ابرهای رهگذر در باد...
ـ به لوح دوردست کهکشان بنویس ـ

شبی که ماه در گهواره ی
جنبان خود خواب است
و هرسو هرطرف،
خیس از نم باران مهتاب است...

ـ میان خلوت پندارـ
مرا آنقدر در آغوش خود بفشار
که تا عطر تو گیرد، کهنه تن پوشم ـ
حرامم باد اگر بعد از تو در بزمی
شراب از ساغر، گلچهره ای نوشم ـ

میان جنگلی همسایه با دریا
برایم کلبه ای می ساز
در ابعاد تنهایی
که تنها تا ابد، من باشم و
طرح خیال انگیزچشمانت

و گر دریا برآشوبد
و تندر بر سریر آسمان کوبد
به دست مهر با هم
قایقی سازیم
و درآبش بیندازیم و
رانیمش
به سوی پرنیان ِابر پوش
ناب نیلی فام دریایی
کز آن دور است ناپاکی
و اطرافش خلیجی نیلگون پیداست
که در آن،
پای ننهاده ست هرگز آدم خاکی

و پیش ازآنکه من
برساقه ی خشک
درختی پیر و صد ساله
کنار نام خود
نام تو بنویسم
تو ناگه، بانگ برداری...

مرا بنویس
مرا بر این درخت نیمه جان بنویس
مرا بر سطر سطر دفتر تاریخ...
به لوح زرد و زرین زمان بنویس.

خرداد ۹۶

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

مرا بنویس

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته