مراسم افتتاحیه نمایشگاه «۵۷ تا ۶۷ به روایت امیرشهاب رضویان» روز جمعه (۲۹ شهریور ماه) برگزار شد. در این مراسم رضویان در کنار نقاشیها قصه هر اثر را که پُر از جزئیات بود، روایت کرد. او این شیوه قصهگویی را پیشتر در نمایشگاههایی که در آمریکا و کانادا و گالری هیلاج در ایران داشت، اجرا کرده بود.
به طور کلی فضای این قسمت ۶۷ نمایشگاه را آدمهای جنگ و مشخصا قصه سربازان ارتش تشکیل داده و بخش ٥٧ نیز وقایعی است که در دوره نوجوانی توسط هنرمند دیده شده است. در بخش انقلاب نیز بیشتر خاطراتی از سینماهای همدان روایت شده است.
به عنوان مثال، رضویان حکایت آتش گرفتن سینما الوند همدان را اینگونه روایت کرد:
«۱. سینما الوند؛ مهمترین سینمای همدان در میدان اصلی شهر، قبل از انقلاب آتش گرفت یا آتش زده شد ...
۲. پاسبانها تنها کاری که کردند، جلوگیری از نزدیک شدن مردم به سینما بود.
۳. اما عاشقان سینما در غیاب ماشین آتشنشانی، با سطلهای آب، برای خاموش کردن آتش سینما تلاش کردند.
۴. مالک سینما تاج که با سینما الوند رقابت داشت، با همراهانش به تماشای آتش ایستاده بود و شاید خوشحال هم بود.
۵. ماشین آتش نشانی که رسید، تازه معلوم شد که تانکرش خالی است، پس شلنگ را در حوض وسط میدان، پای مجسمه شاه انداختند و آب که از نازل آتش نشانی به سمت سینما پاشیده شد، همزمان ماهیهای قرمز بیچاره به داخل آتش پرتاب میشدند.»
رضویان در مورد نقاشی و روایتگری همزمان آثار خود در این نمایشگاه گفت: زبان این روایتها طنزآمیز است. نقاشیها پُر از جزئیاتی است که در خدمت یک درام کلی است؛ در واقع نقاشیها بدون قصههایی که میگویم، یک مجموعه جزئیات است که در کنار هم دیده میشوند، اما بیننده متوجه قصه که میشود نقاشی برایش جذابتر است و مخاطب امروزی که جنگ و یا انقلاب را ندیده، با دیدن اثر نقاشی ابتدا با آن ارتباط برقرار میکند و تَم کلی را که متوجه شود، از نقاشی لذت میبرد. در واقع نقاشیهای من همراه یک نوع پردهخوانی جدید است.
نمایشگاه «۵۷ تا ۶۷ به روایت امیرشهاب رضویان» حاوی ۹ اثر نقاشی سیاه و سفید در اندازه ۱۰۰ در ۱۵۰ سانتیمتر است که رضویان بر اساس خاطراتش از انقلاب ۵۷ و جنگ کشیده است.
این نمایشگاه تا روز ٣ مهرماه در گالری کاما دایر است و تا تاریخ ٣ مهر ماه ادامه دارد و از ساعت ۱۱ الی ۲۰ امکان بازدید دارد.
۲۴۱۲۴۱