ماسل کارها: تاریخچهٔ موستانگ شلبی (قسمت پنجم)

در قسمت قبلی سری مطالب تاریخچهٔ موستانگ شلبی گفتیم که نسل پنجم موستانگ برای مدل 2010 یک فیس‌لیفت و به‌روزرسانی عمده را تجربه کرد و بنابراین نسخهٔ شلبی هم در ظاهر دستخوش تغییرات بزرگی شد. در این فیس‌لیفت علیرغم تغییرات ظاهری بنیادین، هیچ‌کدام از پیشرانه‌های موستانگ تغییری نکرد که این یعنی زیر کاپوت شلبی GT500 مدل 2010 همچنان همان موتور V8 سوپرشارژ قبلی قرار داشت اما خروجی آن با 40 اسب بخار و 40 نیوتن متر افزایش، به 540 اسب بخار قدرت و 690 نیوتن متر گشتاور افزایش یافت که دقیقاً هم‌اندازهٔ مدل GT500KR بود زیرا این افزایش خروجی به لطف استفاده از ارتقاءهای GT500KR به دست آمده بود. این ارتقاء همچنین مصرف سوخت شلبی جدید را هم کاهش داد.

علاوه بر این، SVT تعلیق موستانگ شلبی GT500 را هم از نو تنظیم کرده و آن‌را به رینگ‌های 19 اینچی فورج‌کاری شده با لاستیک‌های گودیر مجهز کرده بود. البته این رینگ‌های جدید فقط در مدل کوپه ارائه می‌شد و نسخهٔ کابریولت همچنان از همان رینگ‌های 18 اینچی قبلی استفاده می‌کرد. به لطف این تغییرات، موستانگ شلبی GT500 مدل 2010 می‌توانست ظرف 4.2 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت رسیده و به حداکثر سرعت 290 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند درحالی‌که توانایی تحمل شتاب جانبی 1.0 جی را هم داشت. تولید GT500 اما محدود به دو هزار دستگاه در سال بود.

قلب تپندهٔ جدید

همان‌طور که گفتیم، هرچند موستانگ برای مدل 2010 به‌روزرسانی بزرگی را تجربه کرد اما کل خانوادهٔ آن در این مدل همچنان از همان پیشرانه‌های قبلی که در زمان معرفی نسل پنجم در سال 2005 ارائه شده بود استفاده می‌کردند؛ اما یک سال بعد یعنی برای مدل 2011 فورد خانه‌تکانی کاملی در موتورهای موستانگ انجام داد و پیشرانهٔ تمامی مدل‌ها تغییر کردند؛ بنابراین در سینهٔ شلبی GT500 مدل 2011 هم قلب یک پیشرانهٔ 5.4 لیتری V8 آلومینیومی جدید قرار گرفت که از موتور آهنی قبلی 45 کیلوگرم وزن کمتری داشت و 10 اسب بخار قدرت بیشتری هم نسبت به تولید می‌کرد؛ بنابراین قدرت GT500 مدل 2011 به 550 اسب بخار رسید؛ اما علاوه بر وزن کمتر و قدرت بیشتر، موتور آلومینیومی جدید این ماشین مصرف سوخت کمتری هم داشت به‌گونه‌ای که در هر صد کیلومتر در شهر 16 و در بزرگراه 10 لیتر بنزین مصرف می‌کرد.

در شلبی GT500 مدل 2011 اما علاوه بر تغییر پیشرانه، تغییراتی هم به‌منظور بهبود هندلینگ صورت گرفته بود که یکی از آن‌ها کاهش ارتفاع خودرو به میزان 11 میلی‌متر در جلو و 8 میلی‌متر در عقب بود. علاوه بر این، GT500 به سیستم کمکی الکتریکی جدید فرمان فورد هم مجهز شده بود که موجب سریع‌تر و دقیق‌تر شدن سیستم فرمان و بهبود عملکرد آن در مسیرهای پیچ‌درپیچ در هنگام پارک کردن می‌شد. همچنین برای شلبی GT500 مدل 2011 پکیجی سفارشی بنام SVT پرفورمنس هم ارائه شده بود که شامل رینگ‌های کاملاً جدید آلومینیومی سبک‌وزن فورج‌کاری شدهٔ 19 اینچی در جلو و 20 اینچی در عقب، لاستیک‌های گودیر ایگل F1 سوپرکار، تنظیم عملکردی کمک‌های جلو و عقب با فنرهای سفت‌تر و مواردی دیگر می‌شد. این تغییرات موجب بهبود عملکرد و هندلینگ خودرو شده بود به‌گونه‌ای که شلبی GT500 مدل 2011 یک دور پیست VIR را ظرف 2 دقیقه و 58 ثانیه طی کرد که سریع‌تر از خودروهایی چون ب‌ام‌و M3، آئودی R8 V10، دوج وایپر و پورشه 911 GT3 بود.

GT350 جدید، دست‌پروردهٔ شلبی آمریکن

همان‌طور که در قسمت‌های قبلی گفتیم، هرچند فورد در نسل پنجم موستانگ با ساخت GT500 جدید رسماً موستانگ شلبی را احیا کرد اما خبری از مدل GT350 نبود و GT500 تنها عضو خانوادهٔ موستانگ شلبی جدید محسوب می‌شد؛ اما هرچند فورد رسماً هیچ‌گاه در نسل پنجم موستانگ مدل شلبی GT350 را تولید نکرد، شرکت شلبی (در سال 2009 نام این شرکت رسماً به شلبی آمریکن تغییر یافت) به مناسبت چهل‌وپنج‌سالگی اولین موستانگ شلبی GT350 مدل 1965، تصمیم به ساخت نسخهٔ جدیدی از این خودرو گرفت و در مراسم افتتاح حراجی برت جکسون، GT350 کاملاً جدیدی را معرفی کرد. البته همان‌طور که گفته شد این خودرو توسط شلبی آمریکن ساخته شد فورد در توسعهٔ آن دخالتی نداشت. به همین دلیل، این GT350 جزء مدل‌های رسمی نسل پنجم موستانگ محسوب نمی‌شود.

در سینهٔ GT350 همان موتور 5 لیتری V8 استاندارد موستانگ GT قرار داشت اما این پیشرانه به یک سوپرشارژر Ford Racing مجهز شده بود که قدرت آن‌را به 525 اسب بخار افزایش می‌داد؛ اما حتی در صورت تمایل خریدار، امکان افزایش این قدرت به 624 اسب بخار هم وجود داشت که البته در این صورت گارانتی خودرو باطل می‌شد. پیشرانهٔ 5 لیتری سوپرشارژ در GT350 صرفاً با گیربکس دستی ارائه می‌شد و کسانی که خواهان گیربکس اتوماتیک بودند باید به نسخهٔ تنفس طبیعی این موتور رضایت می‌دادند که 430 اسب بخار قدرت داشت. شلبی GT350 جدید علاوه بر پیشرانهٔ سوپرشارژ، به سیستم تعلیق Ford Racing هم مجهز شده بود.

این مدل در بیرون نیز تغییرات زیادی را تجربه کرده بود که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به دماغهٔ جدید، سپرهای بلند جدید، اضافه شدن اسپلیتر، دریچهٔ روی کاپوت کاربردی، کانال‌های خنک‌کنندهٔ ترمزها، چراغ‌های عقب متفاوت سه‌بخشی و خروجی‌های اگزوز مرکزی اشاره کرد. GT350 مدل 2011 تنها با یک ترکیب رنگ بیرونی سفید با خطوط آبی عرضه می‌شد ولی برای مدل 2012 رنگ‌های دیگری هم ارائه شد اما نشان 45 سالگی از روی خودرو حذف گردید. تست‌های جاده‌ای اولیه که توسط موتور ترند انجام شد، نشان داد که شلبی GT350 می‌تواند ظرف 3.7 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت برسد که از مدل GT500 با شتاب 4.2 ثانیه‌ای سریع‌تر بود.

موستانگ شلبی GT350 جدید بعدازاینکه در سال 2010 به‌عنوان جشن چهل‌وپنج‌سالگی شلبی GT350 کلاسیک در مراسم افتتاحیهٔ حراجی برت جکسون رونمایی شد، در نمایشگاه شیکاگو 2011 برای اولین بار به نمایش عمومی درآمد. سپس برای سال 2012 نسخهٔ کابریولت آن نیز ارائه گردید. کسانی که خواهان یک شلبی GT350 بودند می‌توانستند موستانگ‌های مدل 2011 خود را به‌طور مستقیم به مرکز شلبی در لاس‌وگاس ببرند تا شلبی آن‌ها را به GT350 تبدیل کند.

آخرین به‌روزرسانی

نسل پنجم موستانگ برای مدل 2013 دومین فیس‌لیفت خود را تجربه کرد که البته تغییرات آن جزئی‌تر از فیس‌لیفت اول بود. این آخرین فیس‌لیفت نسل پنجم موستانگ محسوب می‌شد و در نمایشگاه لس‌آنجلس 2011 رونمایی شد. در این فیس‌لیفت تغییراتی در دماغهٔ نسخهٔ معمولی موستانگ ایجاد شده بود که آن‌را به مدل شلبی GT500 شبیه کرده بود اما خود شلبی GT500 در این قسمت تقریباً هیچ تغییری را تجربه نکرد زیرا این نسخه پیش از فیس‌لیفت، طراحی متفاوت و جذاب‌تری از نسخه‌های معمولی داشت و به همین دلیل در فیس‌لیفت مدل 2013 ظاهر GT500 تقریباً دست‌نخورده باقی ماند. البته شلبی GT500 مدل 2013 در عقب مثل نسخه‌های معمولی موستانگ به چراغ‌های LED جدید سه‌بخشی مجهز شده بود درحالی‌که دو سر اگزوز قبلی نیز با نمونه‌های دوقلو جایگزین شدند. بدین ترتیب در مدل 2013، نسخه‌های معمولی موستانگ بیش از همیشه به شلبی GT500 شبیه شدند.

بزرگ‌ترین تغییر شلبی GT500 مدل 2013 اما در زیر کاپوت آن صورت گرفته بود یعنی جایی که پیشرانهٔ 5.4 لیتری V8 سوپرشارژ قبلی با یک موتور 5.8 لیتری V8 جدید جایگزین شد. این موتور با چهار سوپاپ در هر سیلندر (DOHC)، سوپرشارژر و اینترکولر، 662 اسب بخار قدرت و 855 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد که افزایش چشمگیری نسبت به 550 اسب بخار قدرت و 690 نیوتن متر گشتاور موتور قبلی محسوب می‌شد. به لطف این پیشرانه، شلبی GT500 مدل 2013 قوی‌ترین موستانگ کارخانه‌ای تاریخ تا آن زمان محسوب می‌شد. پیشرانهٔ 5.8 لیتری این ماشین اما برای خنک شدن به حجم هوای بسیار زیادی نیاز داشت و به همین دلیل جلوپنجرهٔ خودرو حذف شد که این تنها تفاوت نمای جلویی شلبی GT500 مدل 2013 با مدل‌های قبلی بود.

در شلبی GT500 مدل 2013 غیر از تعویض پیشرانه، تغییرات عملکردی دیگری هم صورت گرفته بود که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به تجهیز به پمپ سوخت دوقلو، انژکتورهای بزرگ‌تر، کلاچ بزرگ‌تر، فن بزرگ‌تر، اینترکولر سه ردیفه، میل‌گاردان یک‌تکهٔ فیبر کربنی، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی چهار حالته، ترمزهای جلوی بزرگ‌تر برمبو با کالیپرهای شش پیستونه، آنتی رول بار جلوی بزرگ‌تر و تنظیم مجدد کمک‌فنرها اشاره کرد. علاوه بر این، ویژگی‌های آئرودینامیکی خودرو نیز اصلاح شده بود که به گفتهٔ فورد موجب کاهش 14 درصدی ضریب درگ و افزایش 66 درصدی داون‌فورس جلو می‌شد.

در شلبی GT500 مدل 2013 انتقال نیرو توسط همان گیربکس شش سرعتهٔ دستی Tremec TR6060 صورت می‌گرفت اما این گیربکس با یک پمپ روغن داخلی، تقویت شده بود تا با نیروی عظیم پیشرانهٔ جدید مطابقت پیدا کند. این آخرین GT500 با گیربکس دستی محسوب می‌شد زیرا در نسل جدید آن که به‌تازگی معرفی شده است نیروی موتور صرفاً توسط یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچه انتقال پیدا می‌کند. با وجود همهٔ این تغییرات و استفاده از پیشرانهٔ بزرگ‌تر و قوی‌تر، وزن شلبی GT500 مدل 2013 تنها 14 کیلوگرم بیشتر از قبل شده و به 1746 کیلوگرم رسیده بود.

برای شلبی GT500 جدید یک پکیج پرفورمنس هم ارائه شده بود که کمک‌فنرهای Bilstein دوحالته و دیفرانسیل لغزش محدود تورسن را به خودرو اضافه می‌کرد. فورد در زمان معرفی GT500 مدل 2013 ادعا کرد که این خودرو می‌تواند به حداکثر سرعت 325 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. در فوریهٔ 2012 در نمایشگاه شیکاگو نیز شلبی رسماً اعلام کرد که نسخهٔ کابریولت GT500 جدید را هم تولید خواهد کرد. این نسخه با مدل 2014 به بازار آمد و حداکثر سرعت آن به 250 کیلومتر بر ساعت کاهش یافته بود. مجلهٔ موتور ترند در می سال 2012 شلبی GT500 را موردبررسی قرار داد. جدیدترین ماسل کار فورد در این آزمایش شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را در 3.5 ثانیه به ثبت رساند و مسافت 400 متر را ظرف 11.6 ثانیه طی کرد که از شورلت کامارو ZL1 و کوروت Z06 آن زمان سریع‌تر بود.

ادامه دارد…

ماسل کارها: تاریخچهٔ موستانگ شلبی (قسمت پنجم)

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته