چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت


چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

با وجود شعارهای متعدد حسن روحانی در خصوص بهبود وضعیت جوانان در زمان انتخابات ریاست جمهوری، بسیاری از این وعده تاکنون به میزان مطلوب عملی نشده است.

خبرگزاری مهر؛ گروه جامعه_ ساناز باقری راد: سال ۹۲ بود که سیلی از وعده های انتخاباتی گوناگون از گوشه و کنار کشور به گوش مردم می رسید. وعده هایی که هر کدام از کاندیداهای انتخاباتی ریاست جمهوری شعار عملی کردن آنها را می دادند و مردم نیز امیدوار به متحول شدن وضع کشور بودند.

در همین میان وعده های حسن روحانی یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری کشور نیز از تریبون های مختلف انتخاباتی شنیده می شد. وعده هایی که در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی از رسانه ملی گرفته تا مسیرهای تبلیغاتی، رسانه ای و امید تازه ای برای بهبود وضعیت کشور محسوب می شد.

در میان تمام شعارهای روحانی، «جوانان» هرچند کم رنگ تر از باقی شعارها اما در میان وعده ها جای داشتند و وعده اشتغال و فضای آزاد اجتماعی امری بود که رئیس جمهور وقت کشور به شدت بر آن تاکید داشت. سال ۹۲ رئیس جمهور وقت کشور، در مجموع ۴۴۷ وعده انتخابی داد که از میان آنها تعدادی نیز مربوط به جوانان بود.

«دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.»

این جمله ای بود که روحانی در میان هیجانات انتخاباتی اش مطرح و جوانان را به ایجاد اشتغال امیدوار کرد. جمله ای که شاید پس از روی کارآمدن و خوابیدن تب و تاب انتخابات به حد انتظار محقق نشد.

وعده های روحانی برای جوانان به کجا رسید؟

هرچند که بر اساس آمارها، میزان کلی اشتغال کشور در فاصله بین سال های ۹۲ تا ۹۶ رشد داشت و از رقم ۲۱ میلیون و ۳۴۶ شغل به ۲۳ میلیون و ۳۷۹ رسید اما این افزایش آمار برای گروه های سنی جوانان عملکردی بالعکس داشت و اتفاقاً کاهش یافت.

به طوری که شمار جوانان مشغول به کار در رنج سنی ۲۰ تا ۲۴ سال، سال ۹۲ برابر با ۲ میلیون و ۲ هزار نفر بود اما این رقم سال ۹۶ به یک میلیون و ۵۷۰ هزار نفر کاهش یافت. به علاوه میزان اشتغال جوانان رده سنی ۲۵ تا ۲۹ سال نیز سال ۹۲ برابر با ۳ میلیون و ۴۳۵ هزار نفر بود و سال ۹۶ به ۳ میلیون و ۷۲ هزار نفر نزول یافته است.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

هرچند که در دوره اول دولت تدبیر و امید، میزان ایجاد اشتغال افزایش یافت اما این آمار برای جوانانی که در شعارهای رئیس جمهور گروه هدف به شمار می رفتند کم تر از دیگر افراد جامعه محقق شد. با این وجود برخی علت کاهش این آمار را نزول نرخ جمعیت کشور می دانند اما با توجه به موضوع پنجره جمعیتی و توجه به این امر که در حال حاضر کشور از بالاترین میزان نیروی کار و جوان برخوردار است، بهانه کاهش جمعیت قابل رد است.

کاهش بیکاری جوانان، وعده ای که روی کاغذ باقی ماند

اما موضوع کاهش اشتغال جوانان پایان ماجرا نبود و در کنار آن نرخ بیکاری نیز روندی صعودی را در پیش گرفت. یافته های مرکز ملی آمار کشور نشان می دهد؛ سال ۹۲ و همزمان با روی کارآمدن دولت روحانی نرخ بیکاری در کشور برابر با ۲ میلیون و ۵۰۰ نفر بود اما این رقم در پایان اولین دوره از دولت تدبیر و امید به ۳ میلیون و ۲۱۰ هزار نفر رسید.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

این آمار و ارقام نشان داد؛ با وجود اینکه رئیس جمهور در جریان انتخابات برنامه اقتصادی خود را حل مشکل بیکاری جوانان خوانده و گفته بود «برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده ها است.»، گفته های وی آن طور که باید و شاید به نتیجه مطلوب نرسید.

شعارهایی که فراموش شد

یکی دیگر از وعده های روحانی در سال ۹۲ رسیدگی به موضوع مسکن جوانان بود به طوری که در پشت تریبون های انتخاباتی به مردم وعده داد که «مسئله مسکن نیز در اولویت دوم جوانان است که به آن توجه ویژه‌ای دارم.»

موضوعی که با توجه به وضعیت کنونی اقتصاد کشور، نه تنها جوانان بلکه تمامی اقشار و رده های سنی مختلف جامعه با مشکلات فراوانی در این حوزه روبرو هستند. به علاوه با افزایش نجوم قیمت خرید و اجاره بهای مسکن، در حال حاضر مؤلفه مسکن یکی از مهم‌ترین موانع ازدواج جوانان محسوب می شود.

این در حالی است که با وجود گذشت ۸ سال از ریاست جمهوری حسن روحانی و با وجود اینکه از روز اول حل مشکل مسکن جوانان، جزو شعارهای انتخاباتی وی بود، به گفته محمد مهدی تندگویان معاون ساماندهی امور جوانان، امروزه مهم‌ترین مشکل اصلی جوانان و مانع ازدواج آنها «مسکن» است و دولت باید برای تامین مسکن ارزان قیمت جوانان اقدام جدی کند.

تندگویان: دولت مشکل مسکن جوانان را حل کند

به طوری که پیش تر محمد مهدی تندگویان معاون امور جوانان وزارت ورزش در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص مشکل مسکن جوانان و لزوم اقدام دولت گفت: در حال حاضر یک جوان شاید دیگر امکان اجازه یک واحد مسکونی را هم نداشته باشد و از سوی دیگر بیکاری جوانان تحصیل کرده نیز موضوعی است که آمار ازدواج کشور را به شدت تحت تاثیر قرار داده و لازم است تا تمامی دستگاه های مسئول در کشور برای حل این دو مؤلفه اقدام کنند.

معاون امور جوانان با انتقاد از معلق ماندن پروژه های مسکن مهر، تصریح کرد: بر اساس طرح های پیشین، قرار بود مسکن مهر به عنوان مسکن ارزان قیمت به مردم اعطا شود اما متاسفانه در برخی مناطق علی رغم دریافت مبالغ زیادی از مردم، سازه ها به صورت نیمه کاره رها شده و خروجی مناسبی نیز نداشته است.

وی با بیان اینکه درخواست ما از دولت این است که حداقل پروژه‌های مسکن مهر تکمیل شود، تاکید کرد: در صورت تکمیل شدن این پروژه در سطح کشور واحدهای زیادی به چرخه مسکن وارد خواهد شد و با کاهش قیمت خانه، بخشی از مشکل مسکن جوانان حل می شود. برای حل مشکل مسکن باید بحث مالیات گذاری بر مسکن های خالی اجرا شود.

تندگویان در پاسخ به این سوال که دولت یا دستگاه های مسئول در خصوص حل مشکل مسکن چه برنامه ای دارند، تصریح کرد: طرح جدید وزارت راه و شهرسازی مبنی بر اعطای زمین رایگان به سازندگان و ساخت ۴۰۰ هزار واحد مسکونی می تواند در کاهش قیمت مسکن و حل مشکل جوانان بسیار موثر باشد.

به دنبال این موضوع نیز خرداد ماه سال جاری عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور، از ارائه طرحی برای ساخت مسکن برای ازدواج های دانشجویی خبر داد و گفت: برخی دانشگاه ها با اعطا زمین موافقت کرده و صحبت هایی نیز با وزارت راه انجام شده است. طرح ساخت منازل مسکونی می تواند در سال اول در سطح کشور در قالب هزار واحد ساخته و به مدت ۴ سال در اختیار جوانان قرار گیرد.

هر چند که با وجود گذشت قریب به ۳ ماه از صحبت ها و وعده های وزیر کشور تاکنون دیگر هیچ صحبتی از این موضوع از سوی دولت مردان انجام نشده است. با وجود پایان یافتن دوره اول ریاست جمهوری روحانی، می توان گفت بسیاری از وعده های وی در حوزه ازدواج و اشتغال جوانان دست نخورده باقی ماند و یا تحقق آنها به سطح انتظار مطلوب نرسید.

کاهش آمار ازدواج بر اثر دیوار بیکاری و مسکن

گواه محقق نشدن وعده های پیرامون جوانان نیز کاهش آمار اشتغال میان جوانان، روند روز افزون بیکاری جوانان فارغ التحصیل از دانشگاه، کاهش آمار ازدواج نسبت به سال گذشته است که قطعاً یکی از دلایل موثر در نزول آمار ازدواج، ناتوانی جوانان در تهیه مسکن است.

بر اساس آمارهای اخیر معاونت جوانان نیز سال ۹۶، ۶۰۵ هزار و ۴۰۴ مورد ازدواج به ثبت رسیده این در حالی است که سال ۹۷ این رقم کاهش یافته و ۵۵۰ هزار و ۵۶۵ ازدواج در کشور انجام شده است.

اما این پایان وعده های رئیس جمهور وقت کشور برای متحول ساختن آینده جوانان نبود و سال ۹۶ نیز بار دیگر سناریو شعارهای روی کاغذ رئیس دولت اصلاحات تکرار شد. روحانی در جدال انتخاباتی سال ۹۶، بار دیگر بر موضوع جوانان تاکید کرد و در جریان تبلیغات های انتخاباتی خود، وعده برای «ایجاد اشتغال» را ۹ بار و «توجه به مسائل جوانان» را ۷ بار مطرح کرد.

افزایش سن امید به زندگی

حسن روحانی در طول مناظره های انتخاباتی خود جمله را در خصوص امید به زندگی جوانان مطرح کرد و گفت: «من از هشت سال قبل وضع نابهنجار کشور را پیش‌بینی می‌کردم و ناامیدی نسل جوان و سرنوشت‌ساز امروزمان را می‌دیدم.»

بررسی آمارهای مؤلفه امید به زندگی نیز نشان می دهد، میزان موفقیت دولت در این زمینه نتیجه بخش بوده و سن امید به زندگی افزایش یافته است.

بر اساس آمارهای مرکز ملی آمار کشور، سال ۹۰ سن امید به زندگی مردان ۷۱.۵ سال بوده و سال ۹۵ به ۷۲.۵ رسیده است. این رقم برای زنان نیز سال ۹۰، برابر با ۷۴ سال بوده و سال ۹۵ به ۷۵.۵ سال رسیده است. در واقع شعارهای روحانی در خصوص افزایش سن امید به زندگی تحقق یافت و دولت اول تدبیر و امید موفق به عملی کردن این وعده شد.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

با وجود گذشت ۶ سال از سکان داری حسن روحانی بر کشور، فارغ از عملکرد وی در دیگر حوزه ها، وعده های روحانی در حوزه اشتغال و مسکن جوانان به نحوی که باید و شاید عملی نشد.

آمارهای مربوط به رشد اشتغال در فاصله سال های ۹۲ تا ۹۶ نیز غالباً مختص ایجاد اشتغال در سنین بالای ۳۰ و ۳۵ سال بوده و آمار اشتغال در رده سنی جوانان کاهش نیز داشته است. رشد اشتغال در رده سنی میانسالان را نیز می توان به ایجاد اشتغال های دوم اختصاص داد.

هر چند که دولت تدبیر و امید با شعار توجه به جوانان روی کار آمد اما به نظر می رسد که کلید دولت تدبیر و امید چندان برای جوانان کشور کارایی نداشته و قفلی از مشکلات آنها باز نکرده است. حال باید دید آیا دولت روحانی در عمر باقی مانده خود تدبیری برای بهبود وضعیت اشتغال و حل مشکلات قشر جوانان خواهد کرد یا خیر.


خبرگزاری مهر؛ گروه جامعه_ ساناز باقری راد: سال ۹۲ بود که سیلی از وعده های انتخاباتی گوناگون از گوشه و کنار کشور به گوش مردم می رسید. وعده هایی که هر کدام از کاندیداهای انتخاباتی ریاست جمهوری شعار عملی کردن آنها را می دادند و مردم نیز امیدوار به متحول شدن وضع کشور بودند.

در همین میان وعده های حسن روحانی یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری کشور نیز از تریبون های مختلف انتخاباتی شنیده می شد. وعده هایی که در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی از رسانه ملی گرفته تا مسیرهای تبلیغاتی، رسانه ای و امید تازه ای برای بهبود وضعیت کشور محسوب می شد.

در میان تمام شعارهای روحانی، «جوانان» هرچند کم رنگ تر از باقی شعارها اما در میان وعده ها جای داشتند و وعده اشتغال و فضای آزاد اجتماعی امری بود که رئیس جمهور وقت کشور به شدت بر آن تاکید داشت. سال ۹۲ رئیس جمهور وقت کشور، در مجموع ۴۴۷ وعده انتخابی داد که از میان آنها تعدادی نیز مربوط به جوانان بود.

«دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.»

این جمله ای بود که روحانی در میان هیجانات انتخاباتی اش مطرح و جوانان را به ایجاد اشتغال امیدوار کرد. جمله ای که شاید پس از روی کارآمدن و خوابیدن تب و تاب انتخابات به حد انتظار محقق نشد.

وعده های روحانی برای جوانان به کجا رسید؟

هرچند که بر اساس آمارها، میزان کلی اشتغال کشور در فاصله بین سال های ۹۲ تا ۹۶ رشد داشت و از رقم ۲۱ میلیون و ۳۴۶ شغل به ۲۳ میلیون و ۳۷۹ رسید اما این افزایش آمار برای گروه های سنی جوانان عملکردی بالعکس داشت و اتفاقاً کاهش یافت.

به طوری که شمار جوانان مشغول به کار در رنج سنی ۲۰ تا ۲۴ سال، سال ۹۲ برابر با ۲ میلیون و ۲ هزار نفر بود اما این رقم سال ۹۶ به یک میلیون و ۵۷۰ هزار نفر کاهش یافت. به علاوه میزان اشتغال جوانان رده سنی ۲۵ تا ۲۹ سال نیز سال ۹۲ برابر با ۳ میلیون و ۴۳۵ هزار نفر بود و سال ۹۶ به ۳ میلیون و ۷۲ هزار نفر نزول یافته است.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

هرچند که در دوره اول دولت تدبیر و امید، میزان ایجاد اشتغال افزایش یافت اما این آمار برای جوانانی که در شعارهای رئیس جمهور گروه هدف به شمار می رفتند کم تر از دیگر افراد جامعه محقق شد. با این وجود برخی علت کاهش این آمار را نزول نرخ جمعیت کشور می دانند اما با توجه به موضوع پنجره جمعیتی و توجه به این امر که در حال حاضر کشور از بالاترین میزان نیروی کار و جوان برخوردار است، بهانه کاهش جمعیت قابل رد است.

کاهش بیکاری جوانان، وعده ای که روی کاغذ باقی ماند

اما موضوع کاهش اشتغال جوانان پایان ماجرا نبود و در کنار آن نرخ بیکاری نیز روندی صعودی را در پیش گرفت. یافته های مرکز ملی آمار کشور نشان می دهد؛ سال ۹۲ و همزمان با روی کارآمدن دولت روحانی نرخ بیکاری در کشور برابر با ۲ میلیون و ۵۰۰ نفر بود اما این رقم در پایان اولین دوره از دولت تدبیر و امید به ۳ میلیون و ۲۱۰ هزار نفر رسید.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

این آمار و ارقام نشان داد؛ با وجود اینکه رئیس جمهور در جریان انتخابات برنامه اقتصادی خود را حل مشکل بیکاری جوانان خوانده و گفته بود «برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده ها است.»، گفته های وی آن طور که باید و شاید به نتیجه مطلوب نرسید.

شعارهایی که فراموش شد

یکی دیگر از وعده های روحانی در سال ۹۲ رسیدگی به موضوع مسکن جوانان بود به طوری که در پشت تریبون های انتخاباتی به مردم وعده داد که «مسئله مسکن نیز در اولویت دوم جوانان است که به آن توجه ویژه‌ای دارم.»

موضوعی که با توجه به وضعیت کنونی اقتصاد کشور، نه تنها جوانان بلکه تمامی اقشار و رده های سنی مختلف جامعه با مشکلات فراوانی در این حوزه روبرو هستند. به علاوه با افزایش نجوم قیمت خرید و اجاره بهای مسکن، در حال حاضر مؤلفه مسکن یکی از مهم‌ترین موانع ازدواج جوانان محسوب می شود.

این در حالی است که با وجود گذشت ۸ سال از ریاست جمهوری حسن روحانی و با وجود اینکه از روز اول حل مشکل مسکن جوانان، جزو شعارهای انتخاباتی وی بود، به گفته محمد مهدی تندگویان معاون ساماندهی امور جوانان، امروزه مهم‌ترین مشکل اصلی جوانان و مانع ازدواج آنها «مسکن» است و دولت باید برای تامین مسکن ارزان قیمت جوانان اقدام جدی کند.

تندگویان: دولت مشکل مسکن جوانان را حل کند

به طوری که پیش تر محمد مهدی تندگویان معاون امور جوانان وزارت ورزش در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص مشکل مسکن جوانان و لزوم اقدام دولت گفت: در حال حاضر یک جوان شاید دیگر امکان اجازه یک واحد مسکونی را هم نداشته باشد و از سوی دیگر بیکاری جوانان تحصیل کرده نیز موضوعی است که آمار ازدواج کشور را به شدت تحت تاثیر قرار داده و لازم است تا تمامی دستگاه های مسئول در کشور برای حل این دو مؤلفه اقدام کنند.

معاون امور جوانان با انتقاد از معلق ماندن پروژه های مسکن مهر، تصریح کرد: بر اساس طرح های پیشین، قرار بود مسکن مهر به عنوان مسکن ارزان قیمت به مردم اعطا شود اما متاسفانه در برخی مناطق علی رغم دریافت مبالغ زیادی از مردم، سازه ها به صورت نیمه کاره رها شده و خروجی مناسبی نیز نداشته است.

وی با بیان اینکه درخواست ما از دولت این است که حداقل پروژه‌های مسکن مهر تکمیل شود، تاکید کرد: در صورت تکمیل شدن این پروژه در سطح کشور واحدهای زیادی به چرخه مسکن وارد خواهد شد و با کاهش قیمت خانه، بخشی از مشکل مسکن جوانان حل می شود. برای حل مشکل مسکن باید بحث مالیات گذاری بر مسکن های خالی اجرا شود.

تندگویان در پاسخ به این سوال که دولت یا دستگاه های مسئول در خصوص حل مشکل مسکن چه برنامه ای دارند، تصریح کرد: طرح جدید وزارت راه و شهرسازی مبنی بر اعطای زمین رایگان به سازندگان و ساخت ۴۰۰ هزار واحد مسکونی می تواند در کاهش قیمت مسکن و حل مشکل جوانان بسیار موثر باشد.

به دنبال این موضوع نیز خرداد ماه سال جاری عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور، از ارائه طرحی برای ساخت مسکن برای ازدواج های دانشجویی خبر داد و گفت: برخی دانشگاه ها با اعطا زمین موافقت کرده و صحبت هایی نیز با وزارت راه انجام شده است. طرح ساخت منازل مسکونی می تواند در سال اول در سطح کشور در قالب هزار واحد ساخته و به مدت ۴ سال در اختیار جوانان قرار گیرد.

هر چند که با وجود گذشت قریب به ۳ ماه از صحبت ها و وعده های وزیر کشور تاکنون دیگر هیچ صحبتی از این موضوع از سوی دولت مردان انجام نشده است. با وجود پایان یافتن دوره اول ریاست جمهوری روحانی، می توان گفت بسیاری از وعده های وی در حوزه ازدواج و اشتغال جوانان دست نخورده باقی ماند و یا تحقق آنها به سطح انتظار مطلوب نرسید.

کاهش آمار ازدواج بر اثر دیوار بیکاری و مسکن

گواه محقق نشدن وعده های پیرامون جوانان نیز کاهش آمار اشتغال میان جوانان، روند روز افزون بیکاری جوانان فارغ التحصیل از دانشگاه، کاهش آمار ازدواج نسبت به سال گذشته است که قطعاً یکی از دلایل موثر در نزول آمار ازدواج، ناتوانی جوانان در تهیه مسکن است.

بر اساس آمارهای اخیر معاونت جوانان نیز سال ۹۶، ۶۰۵ هزار و ۴۰۴ مورد ازدواج به ثبت رسیده این در حالی است که سال ۹۷ این رقم کاهش یافته و ۵۵۰ هزار و ۵۶۵ ازدواج در کشور انجام شده است.

اما این پایان وعده های رئیس جمهور وقت کشور برای متحول ساختن آینده جوانان نبود و سال ۹۶ نیز بار دیگر سناریو شعارهای روی کاغذ رئیس دولت اصلاحات تکرار شد. روحانی در جدال انتخاباتی سال ۹۶، بار دیگر بر موضوع جوانان تاکید کرد و در جریان تبلیغات های انتخاباتی خود، وعده برای «ایجاد اشتغال» را ۹ بار و «توجه به مسائل جوانان» را ۷ بار مطرح کرد.

افزایش سن امید به زندگی

حسن روحانی در طول مناظره های انتخاباتی خود جمله را در خصوص امید به زندگی جوانان مطرح کرد و گفت: «من از هشت سال قبل وضع نابهنجار کشور را پیش‌بینی می‌کردم و ناامیدی نسل جوان و سرنوشت‌ساز امروزمان را می‌دیدم.»

بررسی آمارهای مؤلفه امید به زندگی نیز نشان می دهد، میزان موفقیت دولت در این زمینه نتیجه بخش بوده و سن امید به زندگی افزایش یافته است.

بر اساس آمارهای مرکز ملی آمار کشور، سال ۹۰ سن امید به زندگی مردان ۷۱.۵ سال بوده و سال ۹۵ به ۷۲.۵ رسیده است. این رقم برای زنان نیز سال ۹۰، برابر با ۷۴ سال بوده و سال ۹۵ به ۷۵.۵ سال رسیده است. در واقع شعارهای روحانی در خصوص افزایش سن امید به زندگی تحقق یافت و دولت اول تدبیر و امید موفق به عملی کردن این وعده شد.

چشم امید جوانان به محقق شدن وعده‌ها در عمر باقی مانده دولت

با وجود گذشت ۶ سال از سکان داری حسن روحانی بر کشور، فارغ از عملکرد وی در دیگر حوزه ها، وعده های روحانی در حوزه اشتغال و مسکن جوانان به نحوی که باید و شاید عملی نشد.

آمارهای مربوط به رشد اشتغال در فاصله سال های ۹۲ تا ۹۶ نیز غالباً مختص ایجاد اشتغال در سنین بالای ۳۰ و ۳۵ سال بوده و آمار اشتغال در رده سنی جوانان کاهش نیز داشته است. رشد اشتغال در رده سنی میانسالان را نیز می توان به ایجاد اشتغال های دوم اختصاص داد.

هر چند که دولت تدبیر و امید با شعار توجه به جوانان روی کار آمد اما به نظر می رسد که کلید دولت تدبیر و امید چندان برای جوانان کشور کارایی نداشته و قفلی از مشکلات آنها باز نکرده است. حال باید دید آیا دولت روحانی در عمر باقی مانده خود تدبیری برای بهبود وضعیت اشتغال و حل مشکلات قشر جوانان خواهد کرد یا خیر.

کد خبر 4713512

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه اجتماعی

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


شیمیل ها چه افرادی هستند؟