فلسفه ما به پزشکی و پزشکی ما به فلسفه نیاز دارد/ ابن‌سینا درمانگر صرف نبود، راه درمانگری را آفرید

حجت‌الاسلام «یحیی جهانگیری سهروردی» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، در مورد پیوستگی حکمت و طبابت در گذشته، اظهار کرد: اساسا در زمان قدیم حکیم به کسی می‌گفتند که برحکمت مسلط بود و حکمت در آن دوران، فقط به فلسفه و پزشکی اطلاق نمی‌شد، این واژه در طول زمان دچار تطور معنایی شده و تغییر معنایی پیدا کرده است.

مدیرکل ارتباطات علمی_بین المللی دانشگاه مذاهب اسلامی ادامه داد: حکیم در قدیم‌الایام به معنای پزشک نبود بلکه به فردی حکیم می گفتند که بر بخشی از دانش‌های معقول و منقول مسلط باشد؛ با این حساب می‌بینیم که در دوره قدیم کسی نمی‌توانست پزشک باشد بدون اینکه فلسفه خوانده باشد و کسی نمی‌توانست فیلسوف باشد بدون اینکه پزشکی و امور بدنی انسان را بداند.

وی در ادامه گفت: دردی که امروز داریم آن است که گاه چنان در مباحث نظری فلسفه گرفتاریم که اصلا درد انسان را درک نمی‌کنیم و چنان در عالم معقول اول و معقول ثانی گیر کرده‌ایم که بشر امروز سوال می‌کند آنچه که سالیان سال برایش مطالعه کردید چه مشکلی را از من حل می‌کند؟

حجت‌الاسلام جهانگیری سهروردی تاکید کرد: از سوی دیگر پزشکی ما چنان کاربردی شده که آن مباحث مهم نظری را که لازم است درباره انسان بفهمیم، فراموش کرده‌ایم، پزشکی که خود را منحصر به شناخت جسم کرده است و به ابعاد روحی و متعالی او توجه ندارد، چه طور درد انسان را پاسخ دهد؟ کار بوعلی این بود که پزشکی را فراتر از جسم بُرد.

وی با تاکید بر اینکه ما امروز به امثال بوعلی‌ها نیاز داریم، تصریح کرد: فلسفه باید ما را از مباحث نظری صرف به دنیای مباحث کاربردی پیوند بزند و از سوی دیگر پزشکی از نگاه پوزیتیویستی جسم‌گرایانه باید به سمت نیازهای فراجسمی انسان حرکت کند. این کاری بود که بوعلی انجام داد. ابن سینا، به معنای واقعی حکمت را مسلط بود و حکیم بود چون این دو بُعد را با هم داشت.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: امروز در کشورهای غربی روی فلسفه پزشکی کار می‌شود، فیلسوفان هم باید نیاز بشر امروز را با فلسفه خود حل کنند، واقعا ظلم است که ما ابوعلی سینا را فیلسوفِ پزشک بدانیم، او فقط پزشک نبود که دانش پزشکی را مسلط باشد و یافته های علمی پزشکان دیگر را بداند، او درمانگر صرف نبود بلکه راه درمانگری را آفرید. چگونگی شناخت دردهای انسان را بررسی کرد، او پزشکی ساده نبود و در عین حال فیلسوف به معنای امروزی نیز نبود، ابن‌سیناخود تسلسف کرده و نظریات نوی فلسفی را ارایه می‌ کرد، لذا بوعلی به معنای واقعی حکیم یعنی تئوری‌پرداز در عرصه فلسفی نیز بود.

وی در ادامه بیان کرد: امروز نیازمند مطالعات میان‌رشته‌ای هستیم، فلسفه ما به پزشکی و پزشکی ما به فلسفه از منظر میان‌رشته‌ای نیاز دارد، البته از منظر فلسفه مضاف هم باید به موضوع توجه کرد، پزشکی ما به مثابه یک دانش نیاز دارد که با نگاه فیلسوفانه مواجه شود. در مطالعات میان‌رشته‌ای بده و بستان میان دو رشته است اما در فلسفه مضاف نگاه فرارشته‌ای به دانش پزشکی صورت می‌پذیرد.

جهانگیری سهروردی در پایان خاطرنشان کرد: روز بزرگداشت اندیشمندان از جمله ابن سینا، را باید بهانه‌ای برای بازکاوی مسایل امروز علم در کشور قرار دهیم و ببینیم چه‌قدر می‌توانیم این شخصیت‌ها را بیشتر بشناسیم، معتقدم بزرگداشت ابن‌سینا را در جامعه امروز، باید در مساله‌های میان رشته‌ای و فرارشته‌ای دریابیم.

پایان پیام/248