بررسی تیم‌های مطرح انتخاباتی!

۱. تیم غنی، این تیم با اینکه در سیاست خارجی و به حاشیه‌راندن مافیای قدرت و ثروت تا حدودی موفق بوده است، اما به شدت انحصارگرا، تبعیض‌گرا و مستبد است. او وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی از وجود هزاره‌ها و ازبیک‌ها و زندان‌ها را از وجود آدم‌کشان طالب، کاملا خالی کرد. ناامنی شمال و‌مرکز کشور، کشته‌شدن هزاران نیروی امنیتی و مردم ملکی، حذف پروژه‌های ولایات محروم، همه و همه محصول قوم‌گرایی و بی‌کفایتی غنی بوده است.

۲. تیم عبدالله، عبدالله یک فرد بی‌عرضه و غیرقابل اعتماد است، نه توان اداره کشور را دارد و نه تعهد به پیمان‌هایش، او با اینکه پنجاه در صد در قدرت شربک بود، اما به جز رسیدگی به آرایش خویش، کوچکترین کاری را برای کسانی که به او رأی داده بودند، انجام نداد. اکنون اطراف عبدالله را تکه‌داران و مافیای قدرت و ثروت گرفته‌اند که چهل سال کشور را چاپیده و جز به چوکی‌های خودشان به هیچ‌چیزی نمی‌اندیشند، آن‌ها برای به‌دست آوردن چوکی، حتی به پابوسی طالبان هم رفتند. برای جنگسالاران تیم عبدالله، منافع مردم یک سرِ سوزن هم ارزش ندارد.

۳. لطیف پدرام، پدرام فرد شجاع و دارای ایده انحصارشکنانه و تغییر نظام از متمرکز به فدرالی است تا به انحصار و حاکمیت فاشیستی برای همیشه پایان دهد؛ اما مردم افغانستان به ویژه اقوام محروم و تحت ستم هنوز به آن پایه‌ای از آگاهی نرسیده است که متحدانه از طرح راهبردی پدرام حمایت کنند.

۴. تیم نبیل، هم نبیل و هم معاونین او از تکه‌دارا قومی و مافیای قدرت نبوده و در بین مردم خوش‌نام هستند، نبیل چه زمانی که در قدرت بوده و چه بعد از آن در برابر بی‌عدالتی، تبعیض، فساد، تعصب و... سکوت نکرده و واکنش نشان داده است، هشدار او به عبدالله نسبت به پروژه انتقال ناامنی به شمال و سقوط قندوز، در زمانیکه ریاست امنیت ملی را عهده‌دار بوده حاکی از صداقت ایشان و عدم هماهنگی او با فاشیست‌ها بوده است.

نوت: بیایید این بار به دو تیم عبدالله و غنی که آزموده شده و امتحان بد پس داده‌اند، رأی ندهیم و رأی خود را به صندوق نبیل بریزیم، حداقل دچار عذاب وجدان نخواهیم شد، زیرا رأی دادن به غنی و عبدالله، رأی به حذف ما و بدبختی ما خواهد بود.

محمد نسیم جعفری