حکمت‌نگاشت/ نشانه‌های ایمان

امیرالمومنین(ع) درباره علامت‌ها و نشانه‌های ایمان در حکمت ۳۱ نهج‌البلاغه می‌فرمایند:

۱- ایمان بر روى چهار ستون استوار است: صبر و شکیبائى، یقین و باور، عدل و داد، جهاد و کوشش(در راه دین).

۲- و صبر از آن‌ها بر چهار گونه است: علاقمندى، ترس، پارسائى، انتظار داشتن؛ پس هر کس مشتاق بهشت باشد، از کارهاى شهوانى و هواى نفس، خوددارى مى کند و آن‌ها را به فراموشى مى سپارد و آن کس که از آتش دوزخ بترسد، از کارهاى حرام، دورى مى ورزد و هر که نسبت به دنیا، بى اعتنا باشد و پارسایى پیشه سازد مصیبت‌ها و ناملایمات را آسان و خوار مى شمارد و کسى که مراقت و منتظر مرگ باشد، براى انجام کارهاى خیر شتاب مى کند.

۳- و یقین از آن‌ها بر چهار گونه است: بینا شدن در زیرکى، رسیدن به حقائق، عبرت گرفتن از دیگران، روش پیشینیان، پس هر که در زیرکى بینا شد راه راست(در علم و عمل) براى او هویدا گشت، و هر که حکمت و راه راست براى او آشکار گردید به پند گرفتن از احوال آشنا شد، و هر که به پند گرفتن از احوال آشنا شد به آن ماند که در پیشینیان بوده(و حال آن‌ها را دیده و نتائج کردارشان را آزموده پس در کار مبدأ و معاد بر یقین و باور) است.

۴- و عدل از آن‌ها بر چهار گونه است: دقّت در فهمیدن درست، رسیدن به حقیقت دانائى، حکم نیکو، استوار داشتن بردبارى، پس هر که دقّت کرد و درست بفهمید حقیقت دانایى را دریافت و هر که حقیقت دانایى را یافت از روى قواعد دین حکم نیکو صادر کرد، و هر که بردبار بود در کار خود کوتاهى نکرده است و در بین مردم خوشنام زندگى کند.

۵- و جهاد از آن‌ها بر چهار گونه است: امر به معروف، نهى از منکر، راستى در گفتار، دشمنى با بدکاران، پس هر که امر به معروف(کار شایسته) کند مؤمنین را همراهى کرده و ایشان را توانا گرداند، و هر که نهى از منکر(ناپسندیده) نماید بینى منافقین و دو رو‌ها را بخاک مالیده، و هر که در گفتار راستگو باشد آنچه بر او بوده بجا آورده، و هر که با بدکاران دشمنى نمود و براى خدا خشمناک گردید خدا براى او (بر آنها) به خشم آید و در روز رستخیز او را خوشنود(از رحمتش بهره‏مند) مى‏ گرداند.

منبع: ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الإسلام اصفهانی)، ج‏۶، ص:۱۱۰۰

انتهای پیام