سلام ای ماهِ ناپیدای هر شب
سلام ای راهِ نا پیدای هر شب
من از دنیا ، پریشانی و غربت
تو منزلگاهِ نا پیدای هر شب
لبم را دوختی، غم را نوشتم
گَلو خورد آه نا پیدای هر شب !
میانِ خنده هایت باز گم شد
غمِ جانکاهِ نا پیدای هر شب
تو اینجایی و آغوشم گشوده است
توقف گاهِ نا پیدای هر شب !
نمی دانم چه رازی در غزل هاست
شدی همراه نا پیدای هر شب !
سلام ای راهِ نا پیدای هر شب
من از دنیا ، پریشانی و غربت
تو منزلگاهِ نا پیدای هر شب
لبم را دوختی، غم را نوشتم
گَلو خورد آه نا پیدای هر شب !
میانِ خنده هایت باز گم شد
غمِ جانکاهِ نا پیدای هر شب
تو اینجایی و آغوشم گشوده است
توقف گاهِ نا پیدای هر شب !
نمی دانم چه رازی در غزل هاست
شدی همراه نا پیدای هر شب !