ای کسی که به حال پریشانم ، سامان میدهی
که به همه درد های بی درمانم ، دوا میدهی
ای کسی که توی قلبم خونه کردی
آتش عشقت را بر دلم روشن کردی
ای کسی که توی رویاهام هستی
همراه و همپای زندگیم هستی
هیچ کس اندازه تو برای من خوب نبود
همنفس و همدل این عاشقِ خسته نبود
تو رفتی و هیچ دلداری برایم نموند
جز عکس تو در قاب دلم کسی نبود
عطر پیراهنت گوشهِ گوشهِ اتاقم بود
شاخه گل مریم لای قرآن جا موند
عزیزم همه دار و ندارم فدایَت
بخند و برگرد به پیشم که تنهایم
عزیزم ستاره آسمون شدی
از من دیوونه دور شدی
که به همه درد های بی درمانم ، دوا میدهی
ای کسی که توی قلبم خونه کردی
آتش عشقت را بر دلم روشن کردی
ای کسی که توی رویاهام هستی
همراه و همپای زندگیم هستی
هیچ کس اندازه تو برای من خوب نبود
همنفس و همدل این عاشقِ خسته نبود
تو رفتی و هیچ دلداری برایم نموند
جز عکس تو در قاب دلم کسی نبود
عطر پیراهنت گوشهِ گوشهِ اتاقم بود
شاخه گل مریم لای قرآن جا موند
عزیزم همه دار و ندارم فدایَت
بخند و برگرد به پیشم که تنهایم
عزیزم ستاره آسمون شدی
از من دیوونه دور شدی