درباره تتو و لباس نامتعارف قالیباف!

به گزارش رکنا، او در این یادداشت طولانی از کارنامه مدیریت اجرایی قالیباف تمجید کرده و ضمن معرفی او بعنوان ناسیاستمدار! می‌نویسد: قالیباف حتی بیش از لاریجانی در میان اصولگرایان جایگاه دارد چرا که بر خلاف علی لاریجانی یار حسن روحانی نبوده است.

قوچانی در بخش پایانی یادداشت خود نیز در ردای دوست قالیباف ظاهر می‌شود و با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 و استقبال از کاندیداتوری قالیباف در این انتخابات تصریح می‌کند: دست‌کم نامزدی او می‌تواند خطر رادیکالیسم در کشور را کاهش دهد و از ظهور یک احمدی‌نژاد دیگر جلوگیری کند.

این یادداشت با یک نقاشی کاریکاتوری از قالیباف منتشر شده که در آن قالیباف با پیژامه و تتوی پل صدر روی بازو! به تصویر کشیده شده است.

*برای آگاهان سیاسی بدیهی بود که اعضای ستاد مشترک دولت و اصلاح‌طلبان پس از عیان شدن ناکارآمدی خود؛ در یک صف‌آرایی تریبونی، موجی دوباره را علیه نمادهای کارآمدی نظام شکل خواهند داد.

همان تریبون‌هایی که بعد از 6 سال ابراز حسرت برای حکومت اعتدالی شاه[4]! و تمجید از لیبرالیسم رئیس‌جمهور روحانی؛ حال باید سنگ بردارند و به سمت "آیینه‌های دق" پرتاب کنند تا هیچ شاقولی برای قضاوت کارنامه اصلاح‌طلبان در شورای شهر، مجلس و دولت باقی نماند!

قوچانی در حالی با عاریه گرفتن عبارات دشمنان قالیباف علیه او مثل تکنوکرات و بی‌سیاست تقلا کرده با ایما و اشاره، قالیباف را «دشمن ملت» جلوه دهد که خود بهتر از همه می‌داند در رقابت سیاسی و در نظامات دموکراتیک این "کارنامه اجرایی" است که باید به قضاوت مردم گذاشته شود نه متلک‌های برخی محافل خاص سیاسی.

و کارنامه اجرایی و توان مدیریتی قالیباف هم امری پنهان نیست که بتوان آنرا در پشت کاریکاتورهای کارگزارانی و یادداشت‌های مطوّل رسانه‌ای پنهان کرد.

در واقع، این نکته بدیهیست که مهمترین چالش دشمنان و رقبای قالیباف، «کارآمدی» اوست. امری که یکبار به بهانه املاک نجومی و پلاسکو مورد هجوم قرار می‌گیرد، یک بار به بهانه به کار بردن لفظ تکنوکرات از سوی قالیباف و یکبار هم به بهانه عیادت این فرد از محمود احمدی‌نژاد.

"گردانندگان دولتی و اصلاح‌طلب روزنامه کارگزاران" همچنین بصورت ناخواسته بر دامنه این سؤال افزوده‌اند که چرا قالیباف از زمان آغاز تبلیغات انتخاباتی تا امروز در آماج تندترین حملات اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلب‌شدگان بوده است و آنها به دلیل کدامین گناه، دست‌بردار قالیباف نیستند؟ و ترس ژنتیکی آنها از رویکرد مدیریتی قالیباف چرا کار را به تهدید هم کشانده است؟

پاسخ از نظر تحلیلگرانی که سؤال پیش‌گفته را مطرح کرده‌اند، در یک کلمه مشخص می‌شود. «کارآمدی» که البته نباید شهد آن در کام مردم احساس شود!

عمده کنشگران سیاسی ایران می‌دانند که مزیّت قالیباف، «کارآمدی» در طراز مردم و انقلاب اسلامی است.

اکسیری با محتوای "جوانی و مدیریت جهادی" که در هر کجا قرار گیرد، آتش بر نیستان می‌زند و الف تا یای نیازهای معقول مردم را رفع می‌کند. و این همان چیزی است که از اعضای جریانات انحرافی گرفته تا پیرمردان ستاد مشترک اصلاح‌طلبان و دولت آنرا بلد نیستند و جز در قالیباف هم آنرا نمی‌یابند.

از همین روست که رسانه های حزب کارگزاران و ستاد دولت بایستی مشغول تخریب ساعت به ساعت او باشند. چون قالیباف به هر قیمتی ولو حذف نباید بر کرسی ریاست‌جمهوری حضور یابد...

فرجام این ماجرا بر کسی آشکار نیست و مسئله عقلای کشور و دلسوزان نظام نیز نه شخص قالیباف که کارآمدی و مدیریت جهادی است.

مع‌الوصف اما این کارآمدی فعلا در وجود قالیباف و توانمندی‌های او متبلور شده است و تخریب‌های ناتمام اشاره شده نیز به همین دلیل طراحی می‌شوند...

نقاشی تریبون ستاد مشترک دولت و اصلاح‌طلبان از قالیباف نیز گفتنی‌های جالبی دارد.

خاصّه اینکه اگر آقایان مثل مدیریت جهادی قالیباف حاضر به پوشیدن لباس غیر رسمی و نبود پنکه در عرصه‌های مدیریتی بودند و کارنامه‌ای می‌داشتند که نام تکه‌ای از آن را روی بازو حک کنند؛ امروز حتما به جای قالیباف، عکس خود را با پیژامه و تتو در صفحه اول تریبون‌های فوق‌الذکر منتشر می‌کردند.

منبع: مشرق نیوز

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.