توسل به حضرت مسلم ابن عقیل (ع)؛ سفیر بی سر امام حسین (ع)
معمولا زمانی که مشکل سختی برای شیعیان پیش میآید، آنها دست به دامان امامان بزرگوار (ع) شده و به آنان متوسل میشوند. توسل به حضرت مسلم ابن عقیل (ع) نیز مشکلگشای بسیاری از مشکلات است.
ستاره | سرویس مذهبی - در زمان بروز مشکل بزرگ و یا شرایط سخت، شیعیان به بزرگان و معصومین خود متوسل میشوند تا شاید به حرمت آبروی آنها، پروردگار حاجات آنها را بدهد و از سختیها راحتتر عبور کنند. اما همین توسل کردن یا یاری خواستن، برای خود معنا و اصولی دارد. در این مطلب روش توسل به حضرت مسلم ابن عقیل (ع) و مختصری از زندگی این بزرگوار و طفلان معصوم او آورده شدهاست.
توسل به حضرت مسلم ابن عقیل (ع)
توسل به معنای مصطلح در فرهنگ شیعی را میتوان به صورت زیر تعریف کرد:
توسل عبارت است از خواستن حقیقی از حقیقت وجود انسانهایی برگزیده و کامل برای وساطت در امر خیری مربوط به دنیا یا آخرت.
طریقه توسل به حضرت مسلم بن عقیل: به مدت چهل روز، هر روز 170 مرتبه صلوات هدیه به آن بزرگوار شود.
مسلم ابن عقیل (ع)
مسلم بن عقیل فرزند عقیل بن ابی طالب، پسر عموی امام حسین (ع) و به طبع برادرزاده امام علی بن ابی طالب علیه السلام است. ایشان سفیر امام حسین (ع) در هنگام قیام عاشورا برای بررسی اوضاع و بیعت گرفتن از مردم کوفه بود.
خانوادهای که مسلم در آن بزرگ شد، صاحب علم بود؛ کتب تاریخی، زمان مشخصی برای ولادت او ذکر نکردهاند، اما شواهد موجود، دال بر ولادت او را در سال ۲۵ هجری است. مسلم با یکی از دختران امام علی علیه السلام به نام رقیه ازدواج کرد که همین امر موجب نزدیکی او به خاندان پیامبر اسلام شد. ایشان در برخی از فتوحات مسلمانان از جمله جنگ صفین حضور داشتند.
در ماجرای قیام عاشورا، بعد از روی کار آمدن عبیدالله در کوفه و وحشت کوفیان از او، مردم از اطراف مسلم پراکنده شدند. مسلم دستگیر شد و ابن زیاد دستور داد تا سر او را از بدنش جدا کنند و او اینگونه به شهادت رسید.
طفلان مسلم ابن عقیل (ع)
ابراهیم بن مسلم بن عقیل و محمد بن مسلم بن عقیل، دو پسر مسلم بن عقیل و از همراهان امام حسین (ع) در واقعه کربلا هستند.
یکی از وقایع مشهور که در مراسمات مربوط به عاشورای حسینی نقل میشود، ماجرای طفلان مسلم ابن عقیل (ع) است. هنگامی که اسرا را به کوفه آوردند، دو پسر بچه او رفتند و به مردی از قبیله طی ( یکی از قبیلههای بزرگ عرب قحطانی و یمنی تبار) پناه بردند. او با بیرحمی تمام، سر این دو بچه معصوم را زد و سرها را نزد عبیدالله بن زیاد ملعون برد. عبیدالله نیز دستور داد گردن خود او را بزنند و خانهاش را ویران کنند.»
سخن آخر
توسل به حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام و دو طفل معصوم او، به معنای دست به دامان این بزرگواران شدن و امید داشتن به ایجاد گشایش در مشکلات از جانب خداوند بزرگ است. امیدواریم از این مطلب بهره برده باشید. شما میتوانید، زندگینامه مسلم بن عقیل را نیز در ستاره بخوانید.
نظرات خود را در بخش "نظرات و پرسشها" با ما در میان بگذارید.