به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت) از دیلی‌میل، قرن‌هاست که پزشکان برای بستن زخم‌ها به سوزن و نخ استریل وابسته هستند. نخ‌های بخیه معمولا از جنس ابریشم یا نایلون تولید می‌شوند.

از این روش بخیه و بستن زخم‌ها برای هر کس، چه زخم او سطحی و چه عمیق در حد جراحی‌هایی مانند قلب باز باشد، استفاده می‌شود. اخیرا هم از گیره‌های فلزی، به ویژه در جراحی‌های مهم مانند جراحی لگن یا زانو، استفاده شده است. یکی از مزایای این گیره‌ها این است که آنها سریع‌تر و بهتر از نخ‌های بخیه در محل مورد نظر قرار می‌گیرند.

اما هر دو تکنیک فوق، با کمی خطر همراه هستند. از آنجایی‌که گیره یا نخ، به درون زخم نفوذ می‌کند و باعث عبور باکتری از پوست و ورود به درون بدن می‌شود، احتمال ایجاد عفونت در محل جراحت افزایش می‌یابد.

گیره‌ها هم مانند نخ بخیه، وقتی زخم خوب می‌شود باید برداشته شوند و این کار باز هم فرد را در معرض عفونت بیشتر قرار می‌دهد.

اما استفاده از چسب داغ ابداعی محققان که اخیرا معرفی شده است، به تمام مشکلات فوق غلبه می‌کند.

چسب‌‌های زخم برای اولین بار به منظور استفاده در ارتش و کمک به سربازان در میدان جنگ، تولید شده بودند. آنها درست مانند ابرچسب، زخم را در عرض چند ثانیه می‌بستند. اما یکی از مواد مورد استفاده در این چسب‌ها، سیانواکریلات سمی است و معمولا موجب درد و التهاب در قسمت‌هایی از بدن که از آن استفاده شده‌ است می‌شود.

در ضمن این چسب‌ها چندان منعطف نیستند و از انعطاف پوست می‌کاهند و اثر زخم تا مدت‌ها باقی می‌ماند.

برخی از چسب‌های دیگر که از جنس ژل‌های بر پایه آب هستند، کمتر از چسب‌های دیگر سمی‌اند اما برای بستن زخم‌ها مناسب نیستند.

به تازگی محققان نوع جدیدی از چسب زخم تولید کرده‌اند که به خوبی بخیه، می‌تواند زخم‌ها را ببندد و مانند چسب زخم‌های رایج، سمی هم نیست.

این چسب زخم، نوع اصلاح‌شده پلی‌استر زیست‌فروسایش‌پذیر به نام پلی‌کپرولاکتون (polycaprolactone) است که پیش از این برای استفاده در پیوندهای پزشکی و روکش داروها مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته بود. این ماده به دلیل ویژگی زیست‌فروسایش‌پذیر بودن، پس از چند هفته یا چند ماه تجزیه می‌شود.

محققان در آزمایشگاه با استفاده از تفنگ چسب داغ، برای بستن زخم‌ها از این چسب استفاده کرده‌اند که نتیجه خوبی داشته است.

به گزارش طبنا، محققان می‌گویند، چنانچه این چسب مراحل آزمایشی خود را به خوبی بگذراند، تا چند سال آینده وارد بازار می‌شود.

مترجم: نادیا زکالوند