عصر هایپرکارهای الکتریکی: مقایسه لوتوس اویجا و ریماک C-Two

مهم نیست در چه دورانی بزرگ شده‌اید چراکه همیشه جنگ‌هایی برای تصمیم‌گیری درباره‌ی بهترین هایپرکارها وجود داشته است. همین چند سال پیش بود که فراری لافراری، مک لارن P1 و پورشه 918 جزو بهترین‌های دنیا بودند و بحث‌های جذابی درباره‌ی بهترین بودن آن‌ها وجود داشت. پیش از آن‌ها نیز فراری انزو، مک لارن SLR و پورشه کررا GT چنین بحث‌هایی را به وجود آورده بودند.

حالا هم عصر جدیدی از هایپرکارها آغاز شده و این روند با معرفی ریماک جدید در سال 2019 شکل جدی‌تری به خود گرفته است. به نظر می‌رسد ریماک چند سال تجربه‌ی بیشتری در این زمینه دارد اما لوتوس همین چند هفته‌ی پیش از هایپرکار تمام الکتریکی خود با نام اویجا رونمایی کرد. اویجا عنوان قوی‌ترین خودروی تولیدی تمام دوران را یدک می‌کشد. خب با این تفاسیر کدام‌یک را باید برتر بدانیم؟!

قیمت
خریداران چنین خودرویی احتمالاً به چند هزار دلار کمتر یا بیشتر اهمیتی نخواهد داد. ریماک گفته قیمت محصولش حدود 2.1 میلیون دلار خواهد بود و حداکثر 180 نمونه از آن تولید خواهد شد. البته 30 دستگاه از C-Two ها به عنوان نمونه‌های پیش‌تولیدی برای تست‌های تصادف مورداستفاده قرار خواهند گرفت. لوتوس قیمت حدود 2.2 میلیون دلاری برای اویجا در نظر گرفته و 130 دستگاه از آن خواهد ساخت و بنابراین اویجا خودروی نایاب‌تری خواهد بود. برای رزرو این خودرو باید 311 هزار دلار سپرده نزد لوتوس بگذارید. با سفارش آپشن های گوناگون تقریباً تفاوت قیمتی بین این دو خودرو وجود نخواهد داشت. پرفورمنس
از آنجایی که هیچ‌یک از این خودروها فعلاً وارد پیست نشده‌اند بنابراین آنچه که می‌بینیم صرفاً ادعاهای سازندگان می‌باشد. C-Two از چهار پیشرانه‌ی الکتریکی و مجموعه باتری 120 کیلووات ساعتی استفاده کرده و قدرت قابل‌توجه 1914 اسب بخاری دارد. ریماک می‌گوید این خودرو با یک‌بار شارژ مسافت 552 کیلومتری را طی خواهد کرد و شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت 1.9 ثانیه‌ای خواهد داشت و شتاب صفر تا 300 کیلومتر در ساعت آن تنها در 11.6 ثانیه ثبت خواهد شد.
اما اویجا تنها دارای دو پیشرانه الکتریکی بوده ولی باتری لیتوم-یونی 2000 کیلووات ساعتی داشته و قدرت آن به 1972 اسب بخار می‌رسد. لوتوس اشاره چندانی به مشخصات عملکردی هایپرکار خود نداشته ولی گفته شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت آن زیر 3 ثانیه خواهد بود و با یک‌بار شارژ می‌تواند مسافت بیش از 400 کیلومتری را طی کند. با این تفاسیر هر دو خودرو روی کاغذ بسیار نزدیک به هم نشان می‌دهند. استایل و طراحی بدنه
هر دو خودرو به‌طور باورنکردنی‌ای زیبا هستند اما لوتوس شبیه خودروهای سال 2050 است. بدنه‌ی فیبر کربنی و سبک‌وزن این خودرو به همراه شاسی مونوکوک باعث شده‌اند وزن این خودرو تنها حدود 1680 کیلوگرم باشد. تمامی قطعات بدنه برای آئرودینامیک بالا طراحی شده‌اند و خبری هم از آینه‌های جانبی نیست. ریماک C-Two نیز از مونوکوک فیبر کربنی و بدنه‌ای سبک‌وزن سود می‌برد. هر دو خودرو زیبا و گیرا هستند اما از نظر ما لوتوس جذابیت بصری بیشتری دارد. طراحی کابین
در این بازه‌ی قیمتی، اگر کابین خودروها عالی نباشد شوکه خواهیم شد. لوتوس که تاریخچه‌ای غنی در مسابقات دارد از طراحی مینیمالیستی و سطوح فیبر کربنی آشکار و صندلی‌های مسابقه‌ای با پوشش آلکانترا استفاده کرده است. تنها صفحه‌نمایش داخل کابین به پشت آمپرهای فرمول 1 مانندی مربوط می‌شود. برای تجربه‌ی رانندگی بهتر، لوتوس بیشتر مناسب کاربری‌های پیست به نظر می‌رسد.

در مقابل باید گفت کابین C-Two بیشتر به سواری روزمره و لوکس بودن تمایل دارد. ریماک هم همانند لوتوس از درب‌های دوسطحی استفاده کرده و کابین تکنولوژیک آن دارای صفحه لمسی بزرگ است.

قضاوت نهایی

الان بهترین زمان برای میلیاردهایی است که به دنبال نشستن پشت فرمان هایپرکارهایی گیرا هستند. اگرچه شرکت‌هایی همچون بوگاتی و کونیگ زگ برای تولید خودروهایی بسیار سطح بالا شناخته شده‌اند اما امثال ریماک و لوتوس بازی را به‌طور کامل تغییر خواهند داد. این دو هایپرکار الکتریکی از نظر پرفورمنس وارد سطح جدیدی شده‌اند و همان کاری را انجام داده‌اند که لافراری، P1 و 918 چند سال پیش انجام داده بودند. البته پیشرانه‌های درون‌سوز کاملاً به محاق نرفته‌اند چراکه خودروهایی مثل استون مارتین والکری و مرسدس-ای ام جی وان در راه هستند…

منبع: carbuzz