آتش دل


آتش دل

بعدمرگم چوبخواهی که بسوزی توتنم هیز می کرده فراهم بنمایی سُنَنَم شعله ورهست دلم در پَی آتش نَرَوید قطره ای نفت بپاشید فقط بر کفنم ازچه پرسیدچرااین دِلِ من پُرشده خون سو زنی کو به ابد شاعر:علی اصغر تقی پور تمیجانی


بعدمرگم چوبخواهی که بسوزی توتنم
هیز می کرده فراهم بنمایی سُنَنَم

شعله ورهست دلم در پَی آتش نَرَوید
قطره ای نفت بپاشید فقط بر کفنم

ازچه پرسیدچرااین دِلِ من پُرشده خون
سو زنی کو به ابد بسته بماند دهنم

آنچه آید به سرم نیست گناهِِ دگران
ناله ازخویش کنم بین که چه باشد
سخنم

گشتم آن بلبل خوش خوانِ گلستان به
نشاط
شاخه ای شدقفسم کرده جدا از چمنم

بودم آزاد ولی از سَرِ آن بخت بدم
گوشه یی کنج قفس گشته زمانی وطنم

بس فروبرده ام ازغصّه نشاندم به دلم
آشنایی چو ببیند نشناسد که منم

ترسم آنروز رسد ازسَرِ این بخت سیاه
آتش از دل بکشد شعله بسوزد بدنم

همچنان مرغک بشکسته پراندرقفسم
غصّه هایی به دلم هست ولی دم نزنم

ای(خزان)چندکنی ناله ازاین بخت پلید
قدرتی نیست که این سُنّت دنیا شکنم

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


انواع فونت و متن بسم الله الرحمن الرحیم برای بیو اینستا