تک درخت پرتگاه


تک درخت پرتگاه

تک درختی وحشی ام در زمستان برف می پوشم در بهار شکوفه می دهم در تابستان زالزالک و در پاییز برگ هایِ زرد در چهار فصل خرمنِ بیکرانِ فلک را شبانه روز با هزاران چشم از زمین می پایم در جوارِشاعر:آرش آزرم

تک درختی وحشی ام
در زمستان برف می پوشم
در بهار شکوفه می دهم
در تابستان زالزالک
و در پاییز برگ هایِ زرد

در چهار فصل
خرمنِ بیکرانِ فلک را
شبانه روز
با هزاران چشم
از زمین می پایم

در جوارِ خلوتگاهِ زیبایم
جز صخره هایِ وحشت آور
سایه ساری نیست
و جز پرنده هایِ کوهی
کسی به سُراغم نمی آید

مگر آنکه
شبی
ستاره ای
بناگاه از نافِ آسمان
باشتاب بسویم فرود بیاید

و یا
در شبی طوفانی
آذرخشی عاصی
به شاخ و برگم
هول انگیز کمندی بیاندازد

من ماه و آفتاب را
عاشقانه نفس می کشم
درّه ای ژرف در زیرِ پایم
بسترِ رودی ست
که خروشان می رود

و نوکِ ریشه هایم
سنگ هایِ سخت را
بسویِ رودِ خروشان
ذرّه ذرّه
بی وقفه سوراخ می کنند...

آرش آزرم
۲۲/ ۶/ ۱۳۹۱

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


ببینید | ماجرای پخش شدن عکس‌های نعیمه نظام دوست در ویلای کردان؛ غافلگیر شدن خانم بازیگر...