مجموعه‌ای از استاتوس های زیبا برای امام رضا (ع)

دستت را می‌گذاری روی مرزی‌ترین نقطه وجودت
یک حس گمشده آهسته شروع می‌کند به جوانه زدن...
سلام می‌کنی، چشمت مست تماشای گنبد طلا می‌شود...
بو می‌کشی تا ریه‌هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا (ع)
و احساس تازگی اندیشه‌های خسته‌ات را فرا می‌گیرد...
زیر لب زمزمه می‌کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟
دلت را جا گذاشتی در حرم و گره‌اش زدی به ضریح امام رضا...

ای آشنای غریب،‌ ای عصمت هشتم،‌ ای غریب الغربا،‌ ای شمس الشموس و‌ ای مولای من!
کوچه‌های نیشابور، هنوز بوی کلام عطرآگین تو را دارد.
هر روز که خورشید خراسان، سینه‌ریز زرینش را از شوق می‌درد
و انبوه دانه‌های طلایی‌اش از فراز آسمان بر حَرَمت می‌پاشد،
کبوتر دل، بهانه‌کنان به سوی حرم تو پر می‌کشد
و به سوی دانه‌های مِهری می‌رود که برایش می‌پاشی.
یا امام رضا... دعوتم کن