در نقد ناتوانی شیاطین سرخ در نقل و انتقالات؛ منچستریونایتد و راز استخدام یک مدیر ورزشی توانمند!

تصور می‌شد که پس از اخراج مورینیو در ماه دسامبر، یونایتد رویکرد معقولانه‌تری را برای استخدام افراد اتخاذ کند. پائول میشل که سابقه جذب بازیکن در تاتنهام و ساوتهمپتون را داشت به باشگاه لینک شد. ریو فردیناند، مدافع سابق منچستریونایتد بدون اینکه بی‌تجربگی او برای تصدی این پست مهم در نظر گرفته شود به عنوان یکی دیگر از افراد مطرح شد. نام درن فلچر نیز در گوی انتخاب قرار گرفت.

این جستجو تا آنجا به درازا انجامید که یونایتد نتوانست جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند و باشگاه‌هایی نظیر اورتون، لسترسیتی، واتفورد، وست هم و ولورهمپتون در مذاکرات نقل و انتقالاتی از وودوارد پیشی بگیرند.

قرار نیست که همیشه اینگونه باشد. به لوئیس فن خال گوش فرا دهید که خصیصه‌های مدیر فنی را چگونه تشریح می‌کند:

شما به دانش بازی، روش‌های تمرینی، تجربه در آماده‌سازی، آموزش جوانان، استعدادیابی و تفکر در رابطه با ساختار نیاز دارید.

فن خال این را هم به صحبت‌هایش اضافه کرد که در زمان تصدی منصبش در منچستریونایتد در سال 2014 هیچ‌گاه در مورد فوتبال از او سوال نشد و قبل از اینکه اوله گونار سولسشر استخدام شود به طور وضوح می‌شد درک کرد که باشگاه از یک مربی مستقل نظیر داچمن به مربی مصلحت‌گرایی مانند مورینیو تنزل کرده است.

یونایتد نمی‌خواهد آینده‌اندیشی کند که وقتی یک مدیر نسبت به اتفاقات بیرون از زمین بی‌توجه است باشگاه چه مزیتی را از دست می‌دهد. اگر سیتی برگیریستین (مدیر ورزشی منچسرسیتی) را استخدام نمی‌کرد نمی‌توانست پپ گواردیولا را جذب کرده و تیم میلیون دلاری خود را بسازد، لیورپول نمونه درخشانی است که چگونه منطقی خرج می‌کند. بدون الهام‌بخشی یورگن کلوپ کسب ششمین جام لیگ قهرمانان اروپا ممکن نبود اما دلیلی وجود داشت که کلوپ به لیورپول نزدیک شد. کلوپ احمق نیست. او باشگاهی با برنامه می‌خواهد.

همین دیدگاه را می‌توان به بازیکنانی تعمیم داد که پیشرفت حرفه‌ای آن‌ها ارزش مالی‌شان را نیز افزایش می‌دهد. زمانیکه منچستریونایتد بزرگترین باشگاه فوتبال انگلیس بود قابلیت چنین کاری را داشت.

شاید دنیل جیمز به همان اندازه خرید باارزشی باشد که اندی رابرتسون برای لیورپول بوده است. شاید وینگر سابق سوانسی چند سال دیگر به لیونل مسی تبدیل شود. اما جیمز هنوز مورد آزمون قرار نگرفته است و تنها خرید یونایتد به شمار می‌رود. در نقطه مقابل رئال مادرید برای خرید 6 بازیکن 300 میلیون یورو خرج کرده و شاید پوگبا را نیز به خدمت بگیرد.

یونایتد این رویکرد جذاب را از خود به نمایش نمی‌گذارد. هر روز بحث بازیکن جدیدی در این تیم مطرح می‌شود اما آن‌ها حتی نتوانسته‌اند ون بیساکا را از کریستال پالاس به خدمت بگیرند. آن‌ها یک سال است که به دنبال دفاع میانی هستند، اما نهایت تلاش آن‌ها به عیسی دیوپ، بازیکن وست هم ختم شده است. شاید شما جمله مورینیو وقتی وست هم منچستریونایتد را شکست داد به خاطر بیاورید:

به استعدادیابان به خاطر یافتن دیوپ تبریک می‌گویم.

هرکسی که به عمق صحبت مورینیو توجه کرده باشد خواهد فهمید که او در واقع به استعدادیاب یونایتد توهین کرده بود. دیوپ در تابستان گذشته با 22 میلیون یورو از تولوز خریداری شد و کاملاً ناشناخته بود. حالا پس از یک فصل حضور در انگلیس، صحبت از این است که یونایتد می‌خواهد 60 میلیون یورو برای جذب او بپردازد! تنها مشکل این است که وست هم تمایلی به فروش مدافع خود ندارد و حدس این مسئله سخت نیست که یونایتد فصل جدید را نیز با کریس اسمالینگ و فیل جونز به عنوان مدافعین میانی آغاز خواهد کرد.

اوضاع آشفته‌ است. هواداران با خود می‌گویند که سولسشر فرمان هدایت یونایتد را در دست دارد. اما متأسفانه سولسشر را پشت فرمان ماشین سواری‌اش در حوالی سوپرمارکت‌ها می‌بینید!