مینو رایولا؛ رویایی برای بازیکنان، کابوسی برای مربیان

طرفداری- صبحی در اواخر سال ۱۹۹۲ در زمین تمرین قدیمی آژاکس، برایان روی برای جمع کردن وسایل خود و خداحافظی با هم تیمی‌هایش وارد رختکن شد. پس از چهار سال حضور در باشگاه محل زادگاهش، او در اولین انتقال بین المللی مینو رایولا در میان باشگاه‌های فوتبال، آماده انتقال از آمستردام به فوجیا می‌شد. شب قبل و حین بازی آژاکس با فاینورد، یک طرفدار پلاکارد دست نوشته‌ای داشت: «Bryan bedankt» یعنی ممنونیم برایان.

همیشه این گونه نبوده است که طرفداران فوتبال در قبال جدایی یکی از موکل‌های رایولا، چنین قدردانی‌ای نشان بدهند. این تابستان، بسته به اتفاقاتی که خواهد افتاد، بعید است طرفداران منچستریونایتد پل پوگبا را با آرزوهای بهترین‌ها به مادرید یا تورین بدرقه کنند. احتمال این انتقال صد و چند میلیونی هفته گذشته و زمانی که این هافبک فرانسوی در طول یک سفر تبلیغاتی به ژاپن از آمادگی خود برای تجربه چالشی جدید به دور از اولدترافورد گفت، افزایش یافت. شاید برخی فکر کنند این انتقال به اوله گونار سولسشر کمک کند تا باشگاهی بزرگ را از کسالتی که برای هر کسی یک چالش است، نجات بدهد اما روش رایولا این گونه نیست.

به عنوان یک چهره جنجالی به ویژه در منچستر که هم مورد نفرت پپ گواردیولا قرار دارد و هم سر الکس فرگوسن (شخصی که یکبار در جریان مذاکرات رو در رو، رایولا را کودن خطاب کرد)، این مدیر برنامه به آن دلیل می‌تواند از جانب پوگبا مذاکره کند که دادگاه عالی ورزش، فرجام خواهی او در مورد به تعلیق در آمدن محرومیت سه ماهه از دخالت در فعالیت‌های فوتبالی در سراسر دنیا را که در ماه می توسط فیفا صادر شده بود، پذیرفت. این محرومیت ابتدا توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا وضع شد اما هرگز به صورت رسمی صحبتی از اتهامات او به میان نیامد.

از سوی دیگر، شاید آژاکس قدردان این مدیر برنامه در جریان مذاکرات جهت عقد قراردادی فوق سنگین برای کاپیتان ۱۹ ساله‌اش یعنی ماتیاس ده لیخت باشد. بر طبق گزارشی که تایمز در روز یکشنبه منتشر کرد، یوونتوس (باشگاهی که رایولا همیشه با آن معاملاتی داشته است) بخت اصلی جذب ده لیخت با مبلغی حدود ۷۵ میلیون پوند محسوب می‌شود و در ضمن در مورد میزان کمیسیون دریافتی رایولا هم در روند مذاکرات بحث شده است.

مدیر برنامه‌های پر مشغله زیادی در فوتبال مشغول به کار هستند؛ برای مثال فقط در فصل گذشته لیگ برتر، ۲۶۰ میلیون پوند از هزینه باشگاه‌ها به ایجنت‌ها رسید. اما به نظر می‌رسد رایولای خوش مزاج، بیشترین پول را از برقراری ارتباط بین باشگاه‌ها و بازیکنان به جیب می‌زند. او که در کودکی از محله‌ای کوچک در ناپل به هارلم در هلند نقل مکان کرد تا کمک حال خانواده‌اش برای کار کردن در یک رستوران باشد، با بازیکنانش رابطه‌ای فراتر از رویارویی در جلسات تجاری برقرار می‌کند. دو سال قبل و اندکی پس از این که پوگبا را در انتقالی رکوردشکن در ازای ۸۹ میلیون پوند از یوونتوس به منچستریونایتد منتقل کرد، رایولا در مصاحبه‌ای با سایمون کوپر برای فایننشال تایمز، روش کاری خود را شرح داد:

او (پوگبا) را اصلا به چشم یک مشتری نمی‌بینم؛ می‌توانم بگویم او مثل یکی از اعضای خانواده‌ام است.

خانواده فوتبالی رایولا، در مرکز جا به جایی‌های تابستانی قرار دارد. در حالی که ظاهرا ده لیخت مورد توجه تمامی باشگاه‌های بزرگ بوده است، آیا پوگبا به هموطنش زیدان در یک پروژه بازسازی در سانتیاگو برنابئو ملحق خواهد شد یا به یوونتوسی باز خواهد گشت که در آن چهار بار پیاپی قهرمان سری آ شد و آنجا حس بودن در خانه را داشت؟

اگر روش کاری رایولا باعث شده است تا مورد علاقه برخی از قدرتمندان نباشد، در عوض شبکه ارتباطی او که در طول سالیان ایجاد شده، اقتدار زیادی به او بخشیده است. بیش از ربع قرن پیش، جدایی روی از آمستردام، رابطه این مدیر برنامه جوان و جاه طلب را با زدنک زمن (سرمربی فوجیا) تحکیم کرد. دو سال بعد که زمن راهی لاتزیو شد، رایولا برای او پاول ندودی را آورد که پس از ارائه نمایش‌های درخشان همراه با جمهوری چک در یورو ۹۶، مشتریان زیادی داشت. رایولا در سال ۲۰۰۱ ندود را به یوونتوس برد؛ جایی که او توانست در آنجا توپ طلا کسب کند. در سال ۲۰۰۴ رایولا بازیکن دیگری را به یووه معرفی کرد: زلاتان ابراهیموویچ. انتقالی که آغازگر حماسه‌ای بود که این مهاجم سوئدی را به اینتر، بارسلونا، میلان، پاری سن ژرمن، منچستریونایتد و لس آنجلس گلکسی رساند و رایولا هم در جریان این جا به جایی‌ها، در بازار فوتبال موج سواری کرد.

رایولا در ابراهیموویچ، عضوی عالی از خانواده خود را یافت. او در حاشیه معرفی آخرین کتاب زندگینامه این بازیکن که با تواضع بالا «من فوتبال هستم» نام گذاری شده است، گفت:

بلافاصله فهمیدم که یک عوضی مغرور است؛ به عبارت دیگر دقیقا شبیه من است.

رایولا به ابراهیموویچ یاد داد تا روحیه سرکشی خود را در میدان مهار کند («اصلا تا به حال دیده‌ای که داوری بگوید اشتباه کرده است و حق با تو بود؟») و در یوونتوس راه ندود را برود؛ کسی که با وسواس بالا و به شدت تمرین می‌کرد.

چیزهایی که از پاول ندود یاد گرفتم را به زلاتان منتقل کردم. چیزهایی را که از زلاتان یاد گرفتم را هم به پل پوگبا آموختم. پل در زلاتان خودش را دید: پسری از خیابان‌ها با قد و قواره بلند ولی به شدت تکنیکی. او روحیه‌اش را تشخیص داد: برد، برد و برد.

در مقاطع پایانی فصل گذشته، مقدار زیادی از این تعهد به پیروزی، همراه با شماره ۶ شیاطین سرخ نبود. اما بازیکنان هم آدم هستند و همیشه مطابق با الگوی خود عمل نمی‌کنند. ناکامی بزرگ رایولا همراه با بازیکن دیگری بود که خودش را پسری از خیابان‌ها می‌دانست، هیکل درشتی داشت ولی خیلی هم تکنیکی بود؛ مشکلش با ماریو بالوتلی این بود که در واقع فوتبال بازی کردن دومین چیزی بود که استعدادش در اختیارش قرار داده بود.

برای یک بالوتلی، یک پوگبا، یک ده لیخت و یک ابراهیموویچ، تنها یک حرفه وجود دارد و آن‌ها به مینو رایولا تکیه می‌کنند تا مطمئن شوند کل زندگی خود را تأمین می‌کنند. برای رایولا، این فقط یک تابستان دیگر است که به بازی کردن با بازار سپری می‌شود. تابستانی برای شناسایی نقاط ضعف که بتواند به آن‌ها پادزهر تزریق کند و درآمدش را بشمارد.