تمرینات مقاومتی برای بیماران دیابتی مفید است

سلامت نیوز:پزشکان در یک مطالعه جدید به بررسی نقش تمرینات قدرتی در کمک به افراد مبتلا به دیابت پرداختند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، گروهی از متخصصان برزیلی تحقیقاتی روی موش‌های آزمایشگاهی انجام داده و دریافتند که تمرینات مقاومتی می‌تواند چربی کبدی را کاهش داده و سطح قند خون را در مبتلایان به دیابت بهبود دهد.

انسولین هورمونی است که لوزالمعده (پانکراس) به منظور کنترل سطح قند خون تولید می‌کند. زمانیکه بدن انسولین کافی تولید نکرده یا نتواند از آن استفاده کند بیماری دیابت ظاهر می‌شود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) در برآوردی اعلام کرده‌است که در سال ۲۰۱۶ میلادی دیابت عامل فوت ۱.۶ میلیون نفر بوده و سطح بالای قند خون در سال ۲۰۱۲ در مرگ ۲.۲ میلیون نفر نقش داشته‌ است. در بسیاری از موارد افراد با داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش کردن می‌توانند از خطر ابتلا به دیابت مصون بمانند.

در این بررسی محققان برزیلی به بررسی تأثیر تمرینات قدرتی بر کبد موش‌ها پرداختند. آنها دریافتند تمرینات مقاومتی می‌تواند سطح قند خون را در افراد مبتلا به چاقی و دیابت بهبود داده و چربی کبد را کاهش دهد.

کبد نقش کلیدی در کنترل قند خون و ابتلا به بیماری دیابت بازی می‌کند. زمانیکه بدن چربی زیادی تولید کند این چربی مازاد در کبد انباشته شده که به التهاب و نارسایی کبدی منجر می‌شود. افراد مبتلا به اضافه وزن در معرض خطر ابتلا به دیابت و بیماری کبدی هستند.

در این بررسی متخصصان برزیلی موش‌های آزمایشگاهی را به سه گروه تقسیم کردند: گروه نخست رژیم غذایی استاندارد داشته و فعالیت جسمی کافی نداشتند. گروه دوم رژیم غذایی حاوی چربی بالا را برای مدت ۱۴ هفته دنبال کرده و تحرک لازم را نداشتند و گروه سوم رژیم غذایی مشابه با گروه دوم را دنبال کرده اما به مدت دو هفته تمرینات مقاومتی انجام دادند. این تمرینات مقاومتی شامل بالا رفتن از پله برای ۲۰ بار در روز بوده‌ است.

محققان در پایان مطالعه مشاهده کردند اگرچه موش‌هایی که ورزش کردند به چاقی مبتلا بودند اما سطح قند خون آن‌ها به طور چشمگیری بهبود پیدا کرده در حالیکه موش‌های چاقی که فعالیت بدنی نداشتند به دیابت دچار شدند.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، محققان همچنین تاثیرات تمرینات مقاومتی بر بافت کبد را بررسی کرده و دریافتند ورزش کردن چربی کبدی را به میزان ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش داده و از تعداد پروتئین‌های التهاب‌زا می‌کاهد.