موسیقی بستکی غایب بزرگ همایش تجلیل از پیشکسوتان

هرچند تبلیغات و اطلاع رسانی خوب و مناسبی که از مدتی قبل درباره این برنامه شده بود، جمعیت قابل توجهی از مردم بستک و همچنین فرماندار، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و یکی از نمایندگان مجلس را به محل اجرای برنامه آورده بود اما در رضایتمندی شرکت کنندگان از محتوای برنامه تردیدهای جدی وجود دارد.

البته متن‌های خوب و مستندی که درباره تاریخ و خاستگاه موسیقی بستک در این برنامه ارائه شد در کنار پخش فیلمی کوتاه از اجراهای خاطره انگیز چهار نفر از پیشکسوتان موسیقی این خطه، از مزیت‌ها و موفقیت‌های این برنامه بود.

غیر از یکی دو قطعه بی کلام کوتاه اجرا شده با اَلمان و جفتی و دایره، جای اجرای زنده موسیقی بستکی همچنان تا انتها خالی بود.

در این برنامه نه تنها جای موسیقی بستکی خالی بود، بلکه با اختصاص دادن بخش زیادی از وقت برنامه به اجراهای یک گروه موسیقی خاص که صدای پُرحجم پرکاشن و گیتار و کیبورد آن در قالب موسیقی پاپ، نوای جفتی جا داده شده در گروه را نیز خفه می‌کرد، جفایی بیشتر در حق موسیقی بستک بود.

نوازندگان این گروه تسلط خوبی در اجرای قطعات پاپ داشتند اما به نظر می‌رسید کسی به آنها نگفته بود که تنها استفاده از ترانه‌ها و اشعار محلی برای نمایندگی و معرفی موسیقی ریشه دار بستک که خود سبکی منحصر بفرد در موسیقی جنوب ایران است، کافی نیست.

اما با وجود این برپایی برنامه‌ای تحت عنوان تجلیل از پیشکسوتان موسیقی بستکی آن هم برای اولین بار، اقدام بزرگی بود که جای تقدیر دارد.

طبیعی است هر حرکتی در اولین قدم با کاستی‌هایی روبرو است که در گام‌های بعدی، ایرادهای آن برطرف خواهد شد.

تنها دیدن تصاویری از زنده یادان عبدالرحیم مقیمی، یوسف هادی، عبدالله علی و حاج محمدعلی وطن پرست و شنیدن قطعاتی از اجراهای این مفاخر موسیقی بستکی بر پرده سالن محل برگزاری همایش از تقصیر برگزارکنندگان در سهم اندک موسیقی بستکی در این برنامه کم می‌کند.

همچنین تقدیر از ترانه سرایانی همچون برادران بیداد و بی‌قرار کوخردی، امید بهزاد، محمدحسن مشایخی و حبیب جامه دار در کنار بزرگداشت موسیقی دانان به نام منطقه مانند محمد مقیمی، احمد مدان، برادران وجدانی و نوازندگان صاحبنامی از جمله جیرانیان، جمعه مندنی، حسن قائد و کریم پلنگر و آمدن خوانندگانی همچون حسن غیرت، غلامرضا عبدلی و حسن جناحی در جایگاه تقدیرشوندگان کافیست تا دست مریزادی نصیب برگزارکنندگانی کند که وقت و انرژی و از همه مهمتر همت و عشقی بزرگ را به پای این برنامه ریخته بودند.

راه اندازی جشنواره‌ها و جایزه‌هایی به نام هر یک از این پیشکسوتان و حمایت از فعالان موسیقی واقعی بستکی در سال‌های آینده می‌تواند به احیا و ماندگاری این شاخه پرمیوه از درخت هنر ایران و موسیقی جنوب کمک کند.

۲۰۹۴ /‏۶۰۴۸