میراث ماندگار مدرس/ خانه‌اى دیگر براى ملت

در هنگامه‌هاى نخست خانه‌دار شدن ملت و از دور دوم، گزیده‌اى به خانه آنان پاى نهاد تا حقوق از دست رفته و خدادادى ملت را با شور و شُور ملى بازگردانده و آن را با درایت، شجاعت و شناخت بى‌بدیل خود پاس بدارد که به گفته دوست و دشمن و هر که سخنان و رفتار مدرس را شنید و دید، به حق چنین کرد و چنان بر این باور ماند تا جان را نثارِ این مردانگى نمود.

او نه تنها آن خانه را از آن ملت و به مفهومى که خواسته شده بود، ملى مى‌دید و ملى مى‌خواست که خانه محل زیست خویش را نیز در پناه خدا و قرآن، پناهگاه مردم و باز شده از آغاز به روى ملت ساخت.
شعار سال جارى (١٣٩٨ - ٢٠١٩) شوراى بین‌المللى موزه‌ها (ایکوم)، «موزه‌ها همچون کانون‌هاى فرهنگی: آینده سنت» تعیین شده است، شعارى که همچون شعار هاى سال‌هاى گذشته، خود سنتى براى تداوم زمینه‌اى متناسب با شأن موزه‌ها محسوب مى‌شود.

بدیهى است هر موزه به فراخور موضوع و محتواى موضوعى خود در بهره‌گیرى یا تحقق بخشیدن به این شعار، روشى ویژه اتخاذ مى‌نماید.
خانه موزه شهید مدرس نیز با رسالت اصلى معرفى خانه مدرس با دو رویکرد «خانه‌اى ایرانى مانده از سالیان گذشته دور در فرهنگ خانه‌نشینى تهران» و «چگونگى زیست خانه‌نشینان ویژه در این خانه»، اگر بخواهد کانونى این‌چنین شود، باید رویکرد فرهنگى و سنتى خاص خود را بازیابد تا به عنوان میراث ناملموس از آن حفاظت نماید و یا در راه حفظ آن تلاش کند، بنابراین راهى جز جست‌وجو در فرهنگ ایرانیان آن دوره و شخصیت ایران‌دوست و اهل این خانه نمى‌یابد تا بدین مأموریت اهمیت بخشد.

زین سبب از نام صاحب خانه (مدرس) درس مى‌گیرد تا به درس و کلاس بپردازد و از مشى همو سرمشق مى‌پذیرد تا قرآن (این خواندنى‌ترین کتاب) فرستاده از آسمان حقیقت را خواندنى‌تر براى جوانان اهل محل نموده و راه را براى عمل به آن هموار سازد. باشد تا این موزه کانونى فرهنگی در عمل به شعار شوراى بین‌المللى موزه‌ها گردد تا آینده سنت ایران‌زمین به نیکى در آن رقم بخورد. ان‌شاءالله

یاددشت از محمدرضا جواهری، مدرس دانشگاه و پیشکسوت موزه‌داری

انتهای پیام