رمضان زمان پرداختن به مثلث عشقی و خشونت نیست
گروه هنر ــ یک کارشناس رسانه گفت: رسانه ملی در ماه رمضان نه تنها نگاه ویژهای به موضوعات دینی و قرآنی نداشت، بلکه در مواقعی با پرداختن به مثلثهای عشقی فضای روحانی ماه مبارک را هم زیر سؤال برد.
حجتالاسلاموالمسلمین علی آتشزر، کارشناس رسانه، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه برنامههای مناسبتی سیما هر ساله در قیاس با گذشته افت کیفی پیدا میکند، اظهار کرد: افت کیفیت برنامههای رسانه ملی نکته جدیدی نیست که بخواهم به آن اشاره کنم، اما نکته مهم اینجاست که شیب افول در رمضان امسال بیش از سالهای قبل بود و البته در گذشته نه چندان دور این ایام بهترین فرصت برای جریانسازی فرهنگی بود و این وضعیت به دلیل سهلانگاری و سیاستگذاریهای غلط وجود دارد.
وی افزود: رسانه ملی اکنون برای ماه رمضان تدارک خاصی نمیبیند، بلکه آثاری که آماده پخش هستند روی آنتن میروند. منظور این است که به صورت ویژه و مستقیم ماه رمضان در تولیدات نمایشی نادیده انگاشته میشود و فقط موضوعاتی که غیرمستقیم به مضامین اخلاقی میپردازد روی آنتن میرود. برنامههای رمضان امسال نه تنها به لحاظ مفهومی هیچ ربطی به این ماه نداشت، بلکه به لحاظ فرم هم این گونه بود.
رسانه ملی رنگ و بوی رمضان نداشت
این کارشناس رسانه ادامه داد: آثار رسانه ملی در رمضان نه تنها ربطی به این ماه نداشت، بلکه گاهی مغایر با روح حاکم بر این ماه بود، مثلاً مثلثهای عشقی که در سالهای اخیر به شدت رایج شده یا عنادورزی با مفاهیم اسلامی یکی دیگر از مضامینی است که در بسیاری آثار دانسته و نادانسته ترویج میشود. پرداختن به هوای نفسانی هم یکی از نکاتی بود که در آثار امسال مشاهده شد. گاهی این تصور پیش میآید که هیچ طرح و فیلمنامهای وجود ندارد که ناچاریم به سراغ موضوعات تکراری چون مضمون سریال شهرزاد برویم.
این کارشناس رسانه ادامه داد: آثار رسانه ملی در رمضان نه تنها ربطی به این ماه نداشت، بلکه گاهی مغایر با روح حاکم بر این ماه بود، مثلاً مثلثهای عشقی که در سالهای اخیر به شدت رایج شده یا عنادورزی با مفاهیم اسلامی یکی دیگر از مضامینی است که در بسیاری آثار دانسته و نادانسته ترویج میشود. پرداختن به هوای نفسانی هم یکی از نکاتی بود که در آثار امسال مشاهده شد. گاهی این تصور پیش میآید که هیچ طرح و فیلمنامهای وجود ندارد که ناچاریم به سراغ موضوعات تکراری چون مضمون سریال شهرزاد برویم.
آتشزر با بیان اینکه اقتضای جامعه در برنامهسازی سیما به فراموشی سپرده شده، گفت: اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، نیازهای مخاطبان در آثار رمضانی لحاظ نشده بود. البته منظورم بخش کوچکی از جامعه نیست. شرایط اقتصادی کشور سبب شده است تا مردم با مشکلات مالی عدیدهای دست و پنجه نرم کنند و در این فضا قطعاً انتظار زیادی نیست که بخشی از مطالبات خود را از طریق رسانه ملی در قالب فیلم و سریال مشاهده کنند.
وی افزود: این سؤال در میان بسیاری از مردم و کارشناسان مطرح است که در این شرایط نامطلوب اقتصادی آیا نباید برنامههایی پخش شود که سبب شادی و نشاط در میان مردم شود یا اینکه چرا نباید در میان سه اثر اصلی حتی یک مجموعه طنز هم در نظر گرفته نشود. تجربه سالهای گذشته نشان داده که آثار هنرمندانی چون سعید آقاخانی یا رضا عطاران در تلویزیون مخاطبان فراوانی داشته است.
آتشزر درباره اینکه سریالهایی را نظیر «برادر جان» که محور آن موضوعاتی مانند حلال و حرام است نباید آثار دینی و قرآنی قلمداد کرد، اظهار کرد: از نگاه من پرداختن به اخلاقیات به معنای تولید اثر رمضانی نیست، سریال «برادر جان» میتوانست در هر زمانی از سال پخش شود و مورد توجه قرار گیرد، اما آثاری که در ماه رمضان روی آنتن میرود باید به آموزههای این ماه توجه خاصی کنند. نکته دیگر اینکه نگاه به مضامین ارزشی به معنی دینی دانستن آثار نیست. در برادر جان معنا و مفهومی ارزشمند مورد توجه است، اما شکل بیان آن صحیح نیست. به ویژه در بحث گویش، لحنی در مجموعه حاکم است که آن را میان مردم مشاهده نکردهام.
«دلدار» معنای قصاص را بد تبیین کرد
این کارشناس رسانه متذکر شد: نقد دیگرم از سریال «دلدار» است. برای تولید این مجموعه تحقیقات کافی انجام نشده و نگاه به موضوعی مانند قصاص در این مجموعه آگاهانه نیست. قتل انواع گوناگون دارد که برای هر یک از آنها مجازاتی در نظر گرفته شده است، درصورتیکه در دلدار این گونه بیان میشود که قتل فقط یک مجازات دارد و آن هم قصاص است. موضوع دیگر اینکه حکم قصاص مشکلی نیست که در این سریال به صورت یک مسئله به آن نگاه شده است. قصاص یک راهکار است که برخی آن را برای حل مسئله انتخاب میکنند.
این کارشناس رسانه متذکر شد: نقد دیگرم از سریال «دلدار» است. برای تولید این مجموعه تحقیقات کافی انجام نشده و نگاه به موضوعی مانند قصاص در این مجموعه آگاهانه نیست. قتل انواع گوناگون دارد که برای هر یک از آنها مجازاتی در نظر گرفته شده است، درصورتیکه در دلدار این گونه بیان میشود که قتل فقط یک مجازات دارد و آن هم قصاص است. موضوع دیگر اینکه حکم قصاص مشکلی نیست که در این سریال به صورت یک مسئله به آن نگاه شده است. قصاص یک راهکار است که برخی آن را برای حل مسئله انتخاب میکنند.
وی از «اغما» و «صاحبدلان» به عنوان دو نمونه موفق از آثار رمضانی نام برد و تصریح کرد: در گذشته آثاری تولید میشد که در جامعه جریانسازی میکرد، مثلاً در زمان پخش اغما مردم در مورد شیطان و وسوسههای شیطانی دقیق میشدند یا در زمان پخش مجموعه صاحبدلان جدایی خیر و شر را به خوبی مشاهده میکردیم. از این دست مثالها باز هم وجود دارد، اما نمیدانم چرا در سالهای اخیر تواناییهای خود را نادیده میانگاریم و برنامههای بیکیفیتی را روانه آنتن میکنیم.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام