اصرارخودروسازان بر تولید خودروی ناقص

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، حمید کشاورز در نشست خبری افزود: صنعت خودروسازی ما هم اکنون در برخی قطعات مانند باطری، کمربند ایمنی، پمپ هیدرولیک، مجموعه کامل چرخ، ریل تنظیم کمربند، عایق ضدآب، صندلی و دستگیره، فندک، جک و قطعاتی از این دست با کمبود مواجه است، اما خودروسازان با وجود اینکه این کمبود را می‌دانند، باز هم اصرار دارند که تولید خودرو‌های ناقص را ادامه دهند.
وی اضافه کرد: از مرداد سال گذشته تلاش کردیم که به خودروسازان بگوییم با وجود کمبود قطعه، خودرو تولید نکنید، ولی موفق نشدیم.
عضو انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو افزود: با قیمت‌های جدیدی که برای ارز ثبت شده، ما از دو خودروساز ۱۲۰۰ میلیارد تومان طلب داریم و اکنون قطعه سازان مجبور هستند تا بابت ادامه کار، از اعتبار خود نزد بانک‌ها استفاده کرده و برای خودروسازان وام بگیرند، این در حالی است که خودروسازان قادر به پرداخت هفتگی و ماهانه بدهی‌های خود به قطعه سازان نیستند.
کشاورز گفت: خودروسازان از نظر سوآوری و از نظر حد اعتباری، قادر به دریافت وام جدید از بانک‌ها نیستند؛ ضمن اینکه مشکلات زیادی برای رساندن مواد اولیه مورد نیاز تولید در صنعت قطعه داریم. ما از بانک‌ها تسهیلات می‌گیریم برای پرداخت مطالبات خودمان و به خودروسازان می‌دهیم؛ این در حالی است که تنها یک قطعه ساز از خودروسازان ۱۲۰ میلیارد تومان چک برگشتی دارد که حتی پیش از عید به ۳۰۰ میلیارد تومان نیز رسیده بود.
وی افزود: هم اکنون اعتبارات ریالی کفاف نمی‌دهد و بالا بودن قیمت ارز و روند بسیار طولانی تخصیص آن، از جمله مشکلات است؛ این در حالی است که از زمان آغاز تحریم، تولیدکنندگان خارجی حاضر به فروش کالا به ما نیستند، زیرا ریسک بالا رفته است البته ما راهکار‌های تامین قطعات را پیدا کرده ایم، اما هزینه‌ها بالاتر رفته است.
کشاورز گفت: پیش از عید امسال، ۲۸ میلیون یورو را برای شرکای مان در خارج از کشور فرستادیم که بیش از ۶۰ روز طول کشید تا به دست آن‌ها برسد و در مواردی هم هنوز به دست شان نرسیده است. ضمن اینکه انتقال اینگونه ارز، ۱۴ تا ۱۵ درصد هزینه بر است.

انتقاد از فرش قرمز خودروسازان برای طرف‌های عهدشکن فرانسوی
عضو انجمن سازندگان قطعات خودرو گفت: طرف فرانسوی همان کاری را که در سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ با خودروسازان ما کرد و به یکباره صنعت خودروی ما را تنها گذاشت پس از آنکه در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ برای این خودروسازان فرانسوی فرش قرمز پهن کردیم، ان‌ها بار دیگر بدعهدی را تکرار و بازار ایران را ترک کردند.
کشاورز افزود: این تکرار بدعهدی در حالی بود که در دو خودروساز بزرگ کشور سایت‌های خوبی را به فرانسوی‌ها اختصاص داد که از جمله در سایپای کاشان ۵۰ درصد سهام به آن‌ها اختصاص یافت، اما با این وجود فرانسوی‌ها بدعهدی کردند در حالیکه در این سال‌ها باید توجه خودروسازان بیشتر متوجه قطعه سازان داخلی می‌شد.

تولید قطعات پژو ۳۰۱ به کجا رسید؟

کشاورز درباره میزان داخلی سازی خودروی پژو ۳۰۱ که از جمله خودرو‌های قرارداد برجامی پژو با ایران بود، گفت: تولید ۳۰۱ هنوز عملیاتی نشده و این خودرو از جمله خودرو‌های قرارداد پژو با ایران بود که طرف فرانسوی همان کاری را کرد که در تحریم قبلی انجام داد.
وی ادامه داد: در حالیکه ما بزرگترین مجموعه قطعه ساز خودرو در کشور هستیم، اما هنوز خودروسازان با ما برای تولید قطعات پژو ۳۰۱ مذاکره نکرده اند.
وی همچنین با انتقاد از برنامه افزایش تیراژ تولید خودروسازان گفت: آن‌ها نمی‌دانند که تولید قطعات چه میزان سرمایه در گردش نیاز دارد. در حال حاضر شرکت کروز تأمین صددرصدی برخی قطعات خودرو را انجام می‌دهد و جور بقیه شرکت‌ها را نیز می‌کشد، این در حالی است که خودروسازان در زمانی که همه چیز خوب بود، از ما انتظار تأمین ۳۰ تا ۴۰ درصدی قطعات را داشتند.

ایران خودرو بابت هر خودرو ۱۱ هزار تومان سود مصوب کرد

کشاورز در مورد بحث‌های مطرح شده مبنی بر تلاش این شرکت برای خرید بخش دیگری از سهام ایران‌خودرو نیز گفت: آرزوی ما این است که مدیریت خودروسازان خصوصی شود، ایران خودرو در مجمع سال ۹۶ از ۳۲ هزار میلیارد تومان فروش، معادل ۷ میلیارد تومان سود مصوب کرد؛ یعنی بابت هر خودرو ۱۱ هزار تومان، شرکت سایپا نیز ضررده بود و سودی تعیین نشد. در حالیکه در سال ۹۶ وضع اقتصاد مانند امروز نبود. در حال حاضر شرکت‌های خودروساز با چنین توان مالی وارد جهنم تحریم شده‌اند.
وی تأکید کرد: ما به عنوان سهامدار به دنبال سود هستیم و دست هر واحدی که بتواند خودروسازان را از مدیریت دولتی خارج کند می‌بوسیم.
در ادامه این نشست خبری، نادر سخا مدیرعامل شرکت تولیدکننده قطعات خودرو نیز در واکنش به راه‌اندازی نهضت داخلی‌سازی قطعات از سوی شرکت سایپا گفت: اگر کسانی که بیست سال است در صنعت فعالند، می‌توانستند حتما این کار را انجام می‌دادند، نمی‌دانم آقایان چه کاری می‌خواهند انجام دهند.